• Profilaktyka

        •  

          Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły.

           

          1.Utrzymuj kontakt wzrokowy.

          2.Nie zakładaj, że wiesz co powie dziecko.

          3.Zadawaj pytania wyjaśniające , ale  nie zasypuj pytaniami.

          4.Wstrzymaj się przed podejmowaniem natychmiastowych działań.

          5.Akceptuj, nie wyśmiewaj tego co powie dziecko.

           

          Sprawozdanie z  warsztatu dla rodziców ”Jak z szacunkiem i miłością wyznaczać dziecku granice .Bez klapsa”.

           

               Głównym założeniem programu było poznanie emocji dziecka oraz zrozumienie jego motywów działania/zachowania. Ważnym było odkrycie przez rodziców, że muszą zmienić swoje zasady postępowania z dziećmi , nauczyć z nimi żyć w oparciu i zasady i konsekwencje.

           Podczas warsztatów zrealizowane zostały następujące cele:

          ·         rodzice stali się świadomi swoich uczuć, myśli , przekonań, potrzeb,

          ·         rodzice nauczyli się lepiej rozpoznawać motywy swoich działań,

          ·         rodzice zdobyli umiejętność rozpoznawania własnych emocji i ich kontroli,

          ·         rodzice poszerzyli swoje umiejętności wychowawcze, które pomogą im wychowywać dzieci bez przemocy,

          ·         rodzice  poznali  nowe ,bardziej sprzyjające dziecku wzorce zachowań,

          ·         rodzice nauczyli się tworzyć kontrakty domowe( zasady)

          W  I semestrze roku szkolnego 2020/2021 w warsztatach uczestniczyli rodzice uczniów oraz nauczyciel szkoły. Były to zajęcia prowadzone w formie onlin. Taka forma zajęć dała uczestnikom większą odwagę, żeby szczerze mówić o swoich problemach z dziećmi,dzielić się ze swoja bezradnością.

          Podczas warsztatów zrealizowane zostały następujące zagadnienia:

           

          Zadanie

          Temat ćwiczeń

          Nie dla klapsa.

          Poznajmy się!

          Ja ,moje dziecko i …klaps.

          Uczucia.

          Bank uczuć.

          Błędne koło.

          Zamiast klapsa.

          Wiem ,że dasz radę.

          Karanie a ponoszenie konsekwencji.

          Z informacji uzyskanych od uczestników po zrealizowanym materiale wynikało, że jest to bardzo pouczająca forma dająca z pewnością wiedze i po części umiejętności radzenia sobie z trudnymi zachowaniami dzieci.

           

                                                                                                                  Realizator : pedagog szkolny Ludmiła Radys

           

           

           

           

          Sprawozdanie z  warsztatów dla uczniów „Apteczka pierwszej pomocy emocjonalnej”

          Program „Apteczka pierwszej pomocy emocjonalnej” to program profilaktyki uniwersalnej i promocji zdrowia. Jest programem rekomendowanym przez MEN.

          Program jest adresowany do dzieci w wieku 8-12 lat i obejmuje następujące zagadnienia:

          1. Apteczka skarbów - jak leczyć rany duszy?
          2. Optymizm - myśl pozytywnie, wtedy jest łatwiej!
          3. Przyjaźń - okazuj miłość i przyjaźń!
          4. Kreatywność - ucz się całe życie, odkrywaj i wzmacniaj swoje talenty!
          5. Wytrwałość - nie poddawaj się, sukces w życiu to bieg na długi dystans!
          6. Zdrowie fizyczne - dbaj o zdrowie i ćwicz codziennie – to poprawia samopoczucie!
          7. Szczerość - nie komplikuj niepotrzebnie swojego życia!
          8. Życzliwość - próbuj zrozumieć i wspierać innych!
          9. Wdzięczność - okazuj wdzięczność za wszystko, co cię spotyka!
          10. Marzenia - wyznaczaj sobie cele i podążaj za marzenia

          Najważniejszym celem programu jest promocja zdrowia i dobrego samopoczucia dzieci poprzez rozwijanie umiejętności społecznych i emocjonalnych, kształtowanie postawy optymizmu, wiary w siebie oraz pozytywnego nastawienia do przezwyciężania trudności.

          Cele szczegółowe:

          -zrozumienie czym są wartości, co cenimy w życiu i dlaczego, poznanie siebie, kształtowanie odporności na trudne sytuacje i zranienia,

          - wzmacnianie poczucia własnej wartości, nauka pozytywnego myślenia, poznawanie siebie
          i swojego poziomu optymizmu, kształtowanie optymistycznej postawy i dostrzegania pozytywów w życiu,

          -troska o zdrowie psychiczne, fizyczne, emocjonalne,

          -pielęgnowanie kreatywności i ciekawości oraz rozwijanie zdolności poznawczych,

          -rozwijanie umiejętności koncentracji relaksacji poprzez uważne oddychanie i ćwiczenie uważnej obecności,

          -nabywanie wiedzy na temat funkcjonowania ludzkiego mózgu w zakresie niezbędnym do zrozumienia własnych reakcji,

          -nauczenie uważnego i świadomego podejścia do otaczającej rzeczywistości , do innych ludzi i do samego siebie.

          Efekt dla dziecka. Realizacja programu przyczyniła się do rozwijania w dzieciach umiejętności radzenia sobie ze stresem i trudnościami poprzez budowanie pozytywnych przekonań, wiary w siebie i rozumienie innych. Stosując szyfr W(sytuacja)P(przekonanie)S(skutek) nauczycieli się oceniać trudne wydarzenia/zdarzenia w ich życiu nastawiając się na pozytywne myśli oraz emocje. Doświadczyli, że człowiek pozytywnie myślący może osiągnąć dużo więcej niż pesymista.

          Program składa się z 10 modułów. Zajęcia prowadzone były onlin w gogle.meet.

          W zajęciach uczestniczyli uczniowie klasy 3a,3c oraz dedykowana grupa uczniów. Warsztaty odbywały się w II sem. roku szkolnego 2019/2020 oraz w  I sem. roku szkolnego 2020/2021.

          Realizator : pedagog szkolny Ludmiła Radys

          Wykaz zagadnień :

          Zadanie

          Temat wiodący

          Apteczka skarbów

          Jak leczyć rany duszy.

          Optymizm.

          Myśl pozytywnie wtedy jest łatwiej.

          Przyjaźń.

          Okazuj miłość i przyjaźń.

          Kreatywność.

          Ucz się całe życie, odkrywaj i wzmacniaj swoje talenty.

          Wytrwałość.

          Nie poddawaj się, sukces w życiu to bieg na długi dystans.

          Zdrowie fizyczne.

          Dbaj o zdrowie i ćwicz codziennie-to poprawia samopoczucie.

          Szczerość.

          Nie komplikuj niepotrzebnie swojego życia.

          Życzliwość.

          Próbuj zrozumieć i wspierać innych.

          Wdzięczność.

          Okazuj wdzięczność za wszystko co cię spotyka.

          Marzenia.

          Wyznaczaj sobie cele i snuj marzenia.

           

           

           

          Sprawozdanie z warsztatów prowadzonych przez Polskie Centrum Profilaktyki w Krakowie.

          Miejsce realizacji: Szkoła Podstawowa Nr 2 w Międzyrzeczu , uczniowie w formie stacjonarnej, rodzice i nauczyciele onlin

          Odbiorcy :

          1.uczniowe lasy 2c i klasy 3c,

          2.nauczyciele ,

          3.rodzice

          Termin realizacji :

          Uczniowie : 16.10.20

          2.nauczyciele: 21.10.20

          3.rodzice: 22.10.20

          Czas trwania warsztatów:

          1.uczniowie: po 2 godziny lekcyjne

          2.nauczyciele: 2 godz.

          3.rodzice 2 godz.

          Forma realizacji:  zajęcia warsztatowe, ćwiczenia grupowe, burza muzgów, inspirujące dyskusje, gry i zadania.

          Temat( rekomendacja MEN zgodnie z polityką oświatową państwa) : "Wiedza o wartościach i postawach oraz sens istnienia norm społecznych „

          Cel główny :

          Głównym celem warsztatów jest przekazanie uczniom wiedzy o wartościach i postawach, na których oparte jest nasze społeczeństwo oraz pokazanie sensu istnienia norm społecznych.

          1.Cele warsztatów dla uczniów

          » poznanie wartości istniejących w społeczeństwie i ustalenie wartości najważniejszych dla uczniów,

          » zrozumienie zasadności istnienia norm obowiązujących w społeczeństwie i konsekwencji ich nieprzestrzegania,

          » wypracowanie kontraktu klasowego w oparciu o wartości (w formie zbioru postaw najważniejszych dla danej grupy),

          » gdzie szukać informacji na temat postaw i wartości.

           2.Cele warsztatów dla nauczycieli:

          W obecnych zaleceniach, które są przekazywane szkołom, pojawia się rekomendacja do działań wychowawczych w oparciu o wychowanie do wartości i kształtowanie postaw. Ważne jest, aby nauczyciele wiedzieli, jakie praktyczne kroki dydaktyczne powinni podjąć, aby spełnić stawiane przed nimi zadania.

          Cele szkolenia:

          » rola autorytetu nauczyciela w procesie wychowawczym dziecka,

          » współczesna szkoła a wyzwania związane z działaniami wychowawczymi,

          » stwarzanie okazji do praktykowania wartości,

          » postawy i normy społeczne w obliczu chaosu informacyjnego – jak rozmawiać z uczniami o właściwych wyborach.

          3.Cele warsztatów dla rodziców:

           Dzieci i młodzież postępują według zasad, które podpowiada im sumienie lub środowisko, w którym żyją. Nie zawsze jednak wyznawane przez nich wartości i zachowania pokrywają się z ogólnie przyjętymi normami społecznymi. Rodzice powinni wiedzieć, jak rozmawiać z dziećmi odnośnie zasad określających, co jest dobre, a co złe.

          Cele prelekcji:

          » rola rodzica we współdziałaniu z pedagogiem i psychologiem szkolnym w zakresie wychowywania dziecka,

          » jak formułować komunikaty odnośnie panujących zasad społecznych w sposób zrozumiały dla dzieci?

          » jak kształtować postawy społeczne dziecka?» wychowanie własnym przykładem – autorytet rodzica.

                                                                                                                            Pedagog szkolny Ludmiła Radys

           

           

          Komunikat „ja”( otwarta komunikacja)

          ( opisuje nasze uczucia w związku z konkretnym działaniem dziecka i wskazuje na konsekwencje, jakie my poniesiemy w związku z tą sytuacją):

           

          1.Ja ( nazwij uczucie)………………..

           

          2.Kiedy Ty (opis konkretnego zachowania)……………………..

           

          3.Ponieważ(wskazanie na konsekwencje jakie poniesiesz)……………………

           

          Oczekuję, że…………………

           

          np. Jestem zła, kiedy chodzisz bez kapci, ponieważ potem nie mogę doprać skarpetek.

          Oczekuję, że……. zakładam, że …  spodziewam się,że…..

           

           

           

           

          Zadanie.

           

          Wchodzisz do pokoju dziecka i widzisz  bałagan: porozrzucane  zabawki na podłodze, ubrania zwinięte w kłębuszek, kubek w szafce, rozgniecione chrupki …

          a)napisz typowe zdania, które zwykle wypowiadasz w takiej sytuacji.

          b) sformułuj i napisz zdania  do dziecka wg  poniższej instrukcji:

           

           Jak mówić, że by dzieci nas słuchały ?

           

          1.Opisz co widzisz lub przedstaw problem.

          np.     W kuchni jest brudna podłoga.

          2.Udziel informacji.

          np.     Do kapci przykleja mi się brud z podłogi i roznosi się po całym mieszkaniu.

          3.Powiedz to jednym słowem.

          np.     Podłoga

          4.Opisz co czujesz.

          np.     Nie lubię kiedy lepi mi się coś do kapci.

          5.Daj dziecku wybór.

          np.    Wolisz wytrzeć  podłogę mokrą szmatą, czy umyć mopem?

          6.Nalisz liścik.

          np.    Jestem brudna i cała się kleję.  Pragnę wody i ścierki. Podłoga w kuchni.

           

          Mów stanowczo, ale łagodnie. Nie trać nigdy cierpliwości. To ostatni klucz, który otwiera drzwi.

           

           

          Kara  a konsekwencja

          Dziecko powinno odczuć konsekwencję swojego zachowania, ale nie w postaci kary. We wzajemnych relacjach nie ma miejsca na kary. Problem stosowania kar polega na tym , że

          powodują rozterkę duchową dziecka. Dziecko zamiast poczucia winy za to co zrobiło oraz my ślenia  nad tym jak to naprawić –oddaje się myślom o odwecie. Innymi słowy, karząc dziecko, pozbawiamy je tym samym bardzo ważnych procesów wewnętrznych unaoczniających mu złe zachowanie.

           

           

           

           

           

           

           

           

          Szkoła Podstawowa nr 2 w Międzyrzeczu

          Rok szkolny 2019/2020

          Semestr II

           

           Harmonogram warsztatów:

           dla uczniów: „ Apteczka pierwszej pomocy emocjonalnej”

           dla rodziców : „Jak z szacunkiem i miłością wyznaczać dziecku granice. Bez klapsa”

          Realizator zadania :mgr Ludmiła Radys

           

          Apteczka pierwszej pomocy emocjonalnej to program profilaktyki  uniwersalnej i promocji zdrowia. Jest programem rekomendowanym przez MEN.

          Program jest adresowany do dzieci w wieku 8-12 lat i obejmuje następujące zagadnienia:

          1. Apteczka skarbów - jak leczyć rany duszy?
          2. Optymizm - myśl pozytywnie, wtedy jest łatwiej!
          3. Przyjaźń - okazuj miłość i przyjaźń!
          4. Kreatywność - ucz się całe życie, odkrywaj i wzmacniaj swoje talenty!
          5. Wytrwałość - nie poddawaj się, sukces w życiu to bieg na długi dystans!
          6. Zdrowie fizyczne - dbaj o zdrowie i ćwicz codziennie – to poprawia samopoczucie!
          7. Szczerość - nie komplikuj niepotrzebnie swojego życia!
          8. Życzliwość - próbuj zrozumieć i wspierać innych!
          9. Wdzięczność - okazuj wdzięczność za wszystko, co cię spotyka!
          10. Marzenia - wyznaczaj sobie cele i podążaj za marzenia

                          Najważniejszym celem programu  jest promocja zdrowia i dobrego samopoczucia dzieci  poprzez rozwijanie  umiejętności społecznych i emocjonalnych, kształtowanie postawy optymizmu, wiary w siebie oraz pozytywnego nastawienia.

          Cele szczegółowe:

          -zrozumienie czym są wartości, co cenimy w życiu i dlaczego, poznanie siebie, kształtowanie  odporności na trudne sytuacje i zranienia,

          - wzmacnianie poczucia własnej wartości, nauka pozytywnego myślenia, poznawanie siebie i swojego poziomu optymizmu, kształtowanie optymistycznej postawy i dostrzegania pozytywów w życiu,

          -troska o zdrowie psychiczne, fizyczne, emocjonalne,

          -pielęgnowanie kreatywności i ciekawości oraz rozwijanie  zdolności poznawczych,

          -rozwijanie umiejętności koncentracji relaksacji poprzez uważne  oddychanie i ćwiczenie uważnej obecności,

          -nabywanie wiedzy na temat funkcjonowania ludzkiego mózgu w zakresie niezbędnym do zrozumienia własnych reakcji,

          -nauczenie uważnego i świadomego podejścia do otaczającej rzeczywistości , do innych ludzi i do samego siebie.

          Realizacja programu powinna przyczyniać się do rozwijania w dzieciach umiejętności radzenia sobie ze stresem i trudnościami poprzez budowanie pozytywnych przekonań, wiary w siebie i rozumienie innych.

          Zasady prowadzenia zajęć.

          Program składa się z 10 modułów. Każdy moduł obejmuje 3 spotkania po 45 minut. W obecnym roku szkolnym programem zostali objęci uczniowie klasy 2c i 3b.

           

          Harmonogram zajęć w oparciu o program „Apteczka pierwszej pomocy emocjonalnej”

          Zadanie

          Temat wiodący

          Liczba godzin

          Termin

          Miejsce

          Apteczka skarbów

          Jak leczyć rany duszy.

           

          3

          11.02.20-2h

          13.02.20-1h

          B24

          Optymizm.

          Myśl pozytywnie wtedy jest łatwiej.

          3

          18.02.20-2h

          20.02.20-1h

          B24

          Przyjaźń.

          Okazuj miłość i przyjaźń.

          3

          25.02.20-2h

          27.02.20-1h

          B24

          Kreatywność.

          Ucz się całe życie, odkrywaj i wzmacniaj swoje talenty.

          3

          10.03.20

          12.03.20

          17.03.20

          B24

          biblioteka

           

          Wytrwałość.

          Nie poddawaj się, sukces w życiu to bieg na długi dystans.

          3

          19.03.20-2h

          24.03.20-1h

           

          B24

          muzeum

          Zdrowie fizyczne.

          Dbaj o zdrowie i ćwicz codziennie-to poprawia samopoczucie.

          3

          26.03.20-1h

          31.03.20-2h

           

          B24 ,

          boisko szkolne

          Szczerość.

          Nie komplikuj niepotrzebnie swojego życia.

          3

          02.04.20-1h

          07.04.20-2h

          B24

          PPP

          Życzliwość.

          Próbuj zrozumieć i wspierać innych.

          3

          09.04.20-2h

          16.04.20-1h

          B24

          szpital

          Wdzięczność.

          Okazuj wdzięczność za wszystko co cię spotyka.

          3

          21.04.20

          23.04.20

          28.04.20

          B24

          Marzenia.

          Wyznaczaj sobie cele i snuj marzenia.

          3

          05.05.20-2h

          07.05.20-1h

          B24

          W zajęciach uczestniczy grupa 8 uczniów dotkniętych  nastepującymi problemami rodzinnymi:

          -w rodzinie  załozona jest Niebieska Karta-3 uczniów,

          -rodzina objęta jest nadzorem kuratora-2 uczniów

          -rozwód rodziców-3 uczniów

           

           

          Miejsce. Miejscem realizacji zadania jest Szkoła Podstawowa nr 2 w Międzyrzeczu. Występuja także zajęcia , które realizowane są poza terenem szkoły

           

           

          Czynniki_ryzyka_i_czynniki_chroniace_opracowanie_wrzesien__2019-2020-cala.doc

           

           

           

          Bez klapsa. Jak z szacunkiem i miłością wyznaczać dziecku granice”.

          I sem. 2019-2020

              W warsztatach  uczestniczyli rodzice uczniów klas  0-III.W edycji  wzięło udział 2 ojców. Rodzice przystąpili do warsztatów dobrowolnie , kierując się potrzebą  podniesienia swoich kompetencji rodzicielskich. Podczas warsztatów zrealizowane zostały następujące zagadnienia:

           

          Zadanie

          Temat ćwiczeń

           

          Nie dla klapsa.

          Poznajmy się!

           

          Ja ,moje dziecko i …klaps.

           

          Uczucia.

          Bank uczuć.

           
           

          Błędne koło.

           
           

          Zamiast klapsa.

          Wiem ,że dasz radę.

           

          Karanie a ponoszenie konsekwencji.

           

           Nabyte kompetencje:

          • rodzice stali się świadomi swoich uczuć, myśli , przekonań, potrzeb,
          • rodzice nauczyli się lepiej rozpoznawać motywy swoich działań,
          • rodzice zdobyli umiejętność rozpoznawania własnych emocji i ich kontroli,
          • rodzice poszerzyli swoje umiejętności wychowawcze, które pomogą im wychowywać dzieci bez przemocy,
          • rodzice  poznali  nowe ,bardziej sprzyjające dziecku wzorce zachowań,
          • rodzice nauczyli się tworzyć kontrakty domowe( zasady)

          Na zakończenie warsztatów każdy uczestnik otrzymał  broszurkę  dotyczącą wychowania bez klapsa.

           

          SPRAWOZDANIE 
          Tydzień Profilaktyki Szkolnej
          klasy I-IV
          13.05.19-17.05.19


           

          Działania profilaktyczne w obecnym roku szkolnym realizowane były zagadnienia związane z uczeniem młodszych dzieci bycia asertywnym. Działania w tym kierunku miay na celu kształtowanie pewności siebie. Skuteczne i kulturalne odmawianie to zaprzeczenie agreswynym reakcjom i  uległości wobec innych, przyjmowania ich rad i pomysłów za jedynie słuszne.Bycie asertywnym  to umiejętność odmawiania w sosób nieulegy i nieraniący innych, a także chroniący  przed manipulacją ze strony otoczenia.

          Zadania  profilaktyczne podzielone zostały w następujący sposób :
          a) klasy IIIb i IIIa -udział w dwugodzinnych warsztatach z psychologiem z Centrum Profilaktyki w Krakowie .Zadanie realizowane było w dniu 13.05.19. 
          Temat : Jak skutecznie odmawiac-jestem asertywny.


          b) klasa Ivc i IVd -udział w dwugodzinych warsztatach z psychologiem z Centrum Profilaktyki w Krakowie .Zadanie realizowane było w dniu 14.05.19.
          Temat: Sztuka rozwiązywania konfliktów


          c) pozosałe klasy I -IV : ogladanie fimu pt.321 Internet-komputeromania.Uczniowie  po obejrzeniu fimu w grupach wykonywali plakat nt zagrożeń płynacych z nieumiejętnego korzytania z internetu.


          d)warsztaty dwugodzinne dla nauczycieli : Jak rozmawiać z uczniami, żeby nas słuchali ( zadanie realizowane w dniu 13.05.19),


          e)warsztay dla rodziców : Jak rozmawiać z dzieckiem, żeby nas słuchało,( zadanie realizowane w dniu 14.05.19)

           

           

           

          Sprawozdanie z  warsztatów dla rodziców pt

          ”Rozwój psychoseksualny  w dzieciństwie i okresie dojrzewania”

           

                         Warsztaty odbyły się w dniu 16.02.2017r. w godz. 16.30-19.00.Osobą prowadzącą była pani psycholog-seksuolog Partycja Leonciuk-Frelichowska z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Międzyrzeczu. Warsztaty zostały  zorganizowane głównie z myślą o rodzicach klas III. Od początku roku szkolnego wielu uczniów   tych  klas   prezentowało w szkole zainteresowanie sferą seksualną. Przejawiało się to w ich zabawach oraz w słownictwie . Celem warsztatów było  wyjaśnienie rodzicom  jak przebiega rozwój seksualny ( i zainteresowanie tą sferą) w poszczególnych  latach. Pani psycholog tłumaczyła  rodzicom   typowe zachowania  seksualne , i te   które  wymykają się dzieciom spod kontroli. Podczas warsztatów rodzice otrzymali  instrukcję na jakie pytania trzeba  dziecku odpowiadać i w jaki sposób,  by nie zostawić  ich bez odpowiedzi.  A co gorsze : żeby  rodziców nie uprzedzili  rówieśnicy lub starsi koledzy.

                         W warsztacie uczestniczyło 12 rodziców. Organizator warsztatów :L.Gogoc

           

           

          SPRAWOZDANIE 

          Z   WARSZTATÓW  PSYCHOEDUKACYJNYCH

          „ BOHATER”

          DLA DZIECI ZAGROŻONYCH WYKLUCZENIEM SPOŁECZNYM

                                                        

          Zajęcia warsztatowe realizowane były  w dwóch grupach  terapeutycznych i obejmowały realizację następujących celów:

          I. Kształtowanie poczucia bezpieczeństwa u dzieci oraz budowanie poczucia własnej wartości .

          II. Dostarczenie wiadomości i doświadczeń społecznych, które zmierzają do prawidłowego kształtowania osobowości dzieci.

          III. Wskazanie możliwości unikania zagrożeń i sposobów radzenia sobie z nimi.

          IV. Pokazanie perspektyw zdrowego życia i drogi do satysfakcji osobistych bez zażywania alkoholu i innych substancji uzależniających.

                     Realizacja zadań:

          1. Integracja grupy.
          2. Rozwijanie pozytywnego obrazu samego siebie, wzmacnianie poczucia własnej wartości.
          3. Kształtowanie umiejętności porozumiewania się z innymi ludźmi.
          4. Co to znaczy być asertywnym.
          5. Emocje. Jak radzić sobie ze stresem.
          6. Rozwijanie umiejętności dbania o własne zdrowie.

           

          Zajęcia odbywały się w terminie : I grupa:29.02.16- 30.05.16 oraz

                                                                     II grupa:02.03.16 – 25.05.16

          Łącznie zrealizowano 50 godz. zajęć, w których uczestniczyło 17 uczniów klas III-IV.

           

           

          SPRAWOZDANIE

          Tydzień Profilaktyki Szkolnej w SP2

          09.05.16-13.05.16

           

           

          Tydzień Profilaktyki Szkolnej odbywał się w szkole w terminie od 09.05.16 do 13.05.16.

           

          Celem jego było :

          -dla uczniów klas I-III : uświadomienie uczniom procesów, które sprawiają, że przemoc trwa. Poznanie sposobów rozwiązywania problemów związanych z agresją, przemocą, konfliktami w swojej klasie. Poznanie mechanizmów obrony w sytuacjach przemocowych: wyśmiewanie, przezwiska, obrażanie, potrącanie lub umyślne przewracanie, zaczepianie bez powodu, niszczenie własności osobistej, wulgaryzmy ,...

          - dla uczniów klas IV-VI: przeciwdziałanie uzależnieniu od substancji psychoaktywnych, w zakresie kształtowania postaw związanych z życiem bez korzystania z substancji uzależniających. Ponadto dziewczęta z klas szóstych były uświadamiane w temacie kobiecości.

          Zadania oraz realizatorzy:

          1. Klasy I-II: uczniowie oglądali wspólnie z wychowawcą film profilaktyczny „Nie daj się przemocy” , a następnie wykonywali prace plastyczne i tworzyli na korytarzach szkolnych galerię mądrej informacji.

          2. Klasy III-V:uczniowie uczestniczyli w dniach 10.05.16 -11.05.16 w warsztatach ( po 2 godziny w klasie) prowadzonych przez specjalistów z Fundacji Bullerbyn z Warszawy.

          Warsztat dla klas III to „Odebrać przemocy moc”,

          a dla klas IV-V : „Raz ,dwa, trzy i wiem. Profilaktyka uzależnień”.

           

          3. Klasy VI: w dniu 09.05.16 dziewczęta uczestniczyły w spotkaniu z pielęgniarką w programie „Między nami kobietkami” , w dniach od 10.05.16 do 13.05.16 wszyscy uczniowie wspólnie z wychowawcą oglądali film profilaktyczny „Dzieci z Leningradzkiego”, po obejrzeniu którego wykonywali plakaty tematyczne umieszczone na korytarzu szkoły w budynku A.

          4. Nauczyciele i rada rodziców : w dniu 10.05.16 odbyła się rada szkoleniowa prowadzona przez specjalistów z Fundacji Bullerbyn na temat profilaktyki uzależnień.

          Osoby odpowiedzialne :Ludmiła Gogoc, Marta Lewańska


           

           

          Sprawozdanie  z warsztatów dla rodziców

          „Bez klapsa. Jak z szacunkiem i miłością wyznaczać dziecku granice”.

          Program edukacyjny służący wzmacnianiu opiekuńczych i wychowawczych

          kompetencji rodziców.

           

          Warsztaty psychoedukacyjne dla rodziców  realizowane były w 1 grupie. W zajęciach uczestniczyło 8  rodziców  ze Szkoły Podstawowej nr 2 w Międzyrzeczu oraz 1 rodzic ze Szkoły Podstawowej w Kaławie. Warsztaty obejmowały cykl 6 spotkań po 2 godziny każde.

           Podczas warsztatów zrealizowane zostały następujące cele:

          • rodzice stali się świadomi swoich uczuć, myśli , przekonań, potrzeb,
          • rodzice nauczyli się lepiej rozpoznawać motywy swoich działań,
          • rodzice zdobyli umiejętność rozpoznawania własnych emocji i ich kontroli,
          • rodzice poszerzyli swoje umiejętności wychowawcze, które pomogą im wychowywać dzieci bez przemocy,
          • rodzice  poznali  nowe ,bardziej sprzyjające dziecku wzorce zachowań,
          • rodzice nauczyli się tworzyć kontrakty domowe( zasady)

           

          Termin realizacji :06.04.2016 -04.05.2016

          Miejsce realizacji : Szkoła Podstawowa Nr 2 w Międzyrzeczu sala B24

          Realizacja :Ludmiła Gogoc

           

           

                           Pogadanka  dla najmłodszych na temat bezpiecznych ferii.

                 W tygodniu poprzedzającym ferie zimowe uczniów klas I-III odwiedzili funkcjonariusze Komendy Powiatowej Policji w Międzyrzeczu. Uczyli dzieci w jaki sposób należy dbać o bezpieczeństwo podczas zabaw  zimowych. Uczniowie dowiedzieli się miedzy innymi ,że:

          • Nie wolno ślizgać się na chodnikach  i na przejściach dla pieszych
          • Nie wolno rzucać w jadące pojazdy śnieżkami,
          • Nie wolno rzucać się mokrym i zbitym śniegiem
          • Na łyżwach można jeździć tylko na specjalnie przygotowanym lodowisku, pod żadnym pozorem nie wolno wchodzić na lód zamarzniętych jezior,  stawów, itp.
          • Kulig powinien być zorganizowany przez osoby dorosłe, nie wolno dołączać sanek do samochodu.

           

          Uczniowie natomiast na  udzielane przez policjantów wskazówki udzielali odpowiedzi: na chodnikach nie ślizgamy się bo  nie jest to miejsce do zabaw, można spowodować  kolizję z pieszymi, upaść i np. połamać się, rzucanie śnieżkami do samochodów może spowodować wypadek, mokrym i zbitym śniegiem można zrobić komuś krzywdę , lód na jeziorze może pęknąć- wówczas nieszczęście gotowe.

          Policjanci zalecali zachowanie umiaru i kierowanie się przede wszystkim zdrowym rozsądkiem, a zabawy na  śniegu i lodzie będą dla dzieci wyłącznie przyjemnością. 

           

           

           „Pola Nadziei”  w SP 2

           Życie nie tylko po to jest by brać…, ale by żyć siebie samego trzeba dać.

                    Akcja "Pola nadziei" rozpoczęła się w obecnym roku szkolnym w październiku 2015r. Ambasadorem kampanii w szkole jak co roku  był Samorząd Uczniowski. W akcji udział brała cała społeczność szkolna. Udało nam się zebrać i przekazać na konto Hospicjum Św. Kamila w Gorzowie   1500zł. Wszystkie klasy zostały nagrodzone  punktami za pracę na rzecz środowiska. Wiosną będziemy mogli podziwiać efekt naszej wspólnej dobroczynności: żółte pole pachnących żonkili wokół szkoły i świadomość że dzięki nam wszystkim komuś cierpiącemu było lżej odchodzić  w otoczeniu życzliwych ludzi.  

          Organizatorki :Teresa Flisikowska, Ludmiła Gogoc.

           

          SPRAWOZDANIE Z WARSZTATÓW DLA RODZICÓW

          „ BEZ KLAPSA?

          JAK Z SZACUNKIEM I MIŁOŚCIĄ WYZNACZAĆ DZIECKU GRANICE”

          PROGRAM  EDUKACYJNY SŁUŻĄCY WZMACNIANIU  OPIEKUŃCZYCH

          I WYCHOWAWCZYCH  KOMPETENCJI RODZICÓW.

           

          Warsztaty psychoedukacyjne realizowane  były w dwóch grupach. Uczestniczyło w nich łącznie 10 rodziców uczniów Szkoły Podstawowej nr 2 w Międzyrzeczu. Rodzice przystąpili do warsztatów dobrowolnie , kierując się potrzebą  podniesienia swoich kompetencji wychowawczych. Zajęcia odbywały się w terminie od 01.10.15 do 05.11.15. i obejmowały 12 spotkań. Podczas zajęć panowała miła atmosfera , uczestnicy  dbali o przestrzeganie ustalonych zasad. W spotkaniach uczestniczyli także ojcowie dzieci. Z informacji zwrotnych uzyskanych od uczestników na uwagę zasługuje fakt ,że  uczestnicy wprowadzali w życie  rodzinne  opracowywane zagadnienia i dzielili się refleksją ,że można wychowywać dzieci mądrze, bez krzyku, stosując w rozmowie z dzieckiem „ komunikat ja”. Niektórzy z uczestników nadal  konsultują z pedagogiem  problemy wychowawcze z dziećmi w formie indywidualnych spotkań.

          Podczas warsztatów zrealizowane zostały następujące cele:

          • rodzice stali się świadomi swoich uczuć, myśli , przekonań, potrzeb,
          • rodzice nauczyli się lepiej rozpoznawać motywy swoich działań,
          • rodzice zdobyli umiejętność rozpoznawania własnych emocji i ich kontroli,
          • rodzice poszerzyli swoje umiejętności wychowawcze, które pomogą im wychowywać dzieci bez przemocy,
          • rodzice  poznali  nowe ,bardziej sprzyjające dziecku wzorce zachowań,
          • rodzice nauczyli się tworzyć kontrakty domowe( zasady) .

                                                                  Realizator :pedagog szkolny Ludmiła Gogoc

           

           

           

          SPRAWOZDANIE 

          Z   WARSZTATÓW  PSYCHOEDUKACYJNYCH

          „ BOHATER”

          DLA DZIECI ZAGROŻONYCH WYKLUCZENIEM SPOŁECZNYM

           

                     Zajęcia warsztatowe realizowane były  z dziećmi wychowującymi się w rodzinach zagrożonych wykluczeniem społecznym ( w tym z rodzin dotkniętych przemocą domową oraz wychowujących się w rodzinach niepełnych).Obejmowały realizację następujących celów:

          I. Kształtowanie poczucia bezpieczeństwa u dzieci oraz budowanie poczucia własnej wartości .

          II. Dostarczenie wiadomości i doświadczeń społecznych, które zmierzają do prawidłowego kształtowania osobowości dzieci.

          III. Wskazanie możliwości unikania zagrożeń i sposobów radzenia sobie z nimi.

          IV. Pokazanie perspektyw zdrowego życia i drogi do satysfakcji osobistych bez zażywania alkoholu i innych substancji uzależniających.

                     Realizacja zadań:

          1. Integracja grupy -4h
          2. Rozwijanie pozytywnego obrazu samego siebie, wzmacnianie poczucia własnej wartości-4h
          3. Kształtowanie umiejętności porozumiewania się z innymi ludźmi-6h
          4. Co to znaczy być asertywnym-2h
          5. Emocje. Jak radzić sobie ze stresem-4h
          6. Rozwijanie umiejętności dbania o własne zdrowie-5h

          Termin realizacji warsztatów: 

          I grupa:28.09.15-09.12.15,  II grupa:29.09.15-08.12.15

          Liczba zrealizowanych godzin:  50 h

          Liczba uczniów uczestniczących w warsztatach :

          I grupa : 10 uczniów klas III-IV

          II grupa :9 uczniów klas II

                                                            Realizator :pedagog szkolny Ludmiła Gogoc

           

           

          PROGRAM NIE PAL PRZY MNIE PROSZĘ

          Sprawozdanie

          z realizacji programu

          “Nie pal przy mnie proszę”

           pod redakcją Janusza Szymborskiego, Elżbiety Łaty.

          rok szkolny 2015/16

           

                   Proponowany dzieciom program  stanowił drugie ogniwo w cyklu programów profilaktyki antynikotynowej adresowanych do dzieci .Realizowany był przy współpracy    z Państwową Inspekcję Sanitarną w Gorzowie z  Oddziałem  w Międzyrzeczu. Realizacja programu obejmowała okres od października 2015r. do listopada 2015r. Wzięli w nim udział uczniowie oddziałów zerowych  oraz uczniowie klas I. Program dla najmłodszych uczniów nazywa się ”Czyste powietrze wokół nas”. Dzieci doskonale wiedziały ,że nie oddychają zdrowym powietrzem ponieważ  dorośli palą w ich otoczeniu papierosy. Podczas burzy mózgów  szukali rozwiązania jak ustrzec się przed tą powszechną trucizną. Wymyśliły jedno hasło a właściwie rozkaz: Nie pal przy mnie proszę! Taki właśnie tytuł miał program realizowany w klasach I.

          Program obejmował realizację 5 zajęć w oparciu o metody  aktywizujące , dostosowane do wieku dziecka  wg zestawienia:

           

           

          Lp.

          Temat

          Liczba godzin na klasę

          Prowadzący

          1

          Co to jest zdrowie?

          1

          prowadzi pedagog

          2

          Od czego zależy nasze zdrowie?

          1

          prowadzi wychowawca

          3

          Co i dlaczego szkodzi zdrowiu?

          1

          prowadzi pielęgniarka

          4

          Co robić, gdy moje zdrowie jest zagrożone?

          1

          prowadzi pielęgniarka

          5

          Nie pal przy mnie, proszę.

          2

          prowadzi pedagog

                 

          Program „ Nie pal przy mnie, proszę” miał na celu  wykształcenie u  dzieci świadomej umiejętności radzenia sobie  w sytuacjach , w  których inne osoby palą przy nich  papierosy.

          Zajęcia  prowadzone były  w warunkach bezpiecznych dla dzieci , przez osoby znane dziecku z życia szkolnego. Etapem kończącym  realizację programu był konkurs plastyczny informujący o szkodliwości palenia papierosów.

           

          Realizacja :pedagog szkolny Ludmiła Gogoc

           

           ROK 2014/2015

           

          SPRAWOZDANIE Z WARSZTATÓW DLA RODZICÓW

          „Trudna sztuka wychowanie?

          PROGRAM  EDUKACYJNY SŁUŻĄCY WZMACNIANIU  OPIEKUŃCZYCH

          I WYCHOWAWCZYCH  KOMPETENCJI RODZICÓW.

           

                 Warsztaty psychoedukacyjne realizowane  były w dwóch grupach.  Uczestniczyło w nich 20 rodziców uczniów Szkoły Podstawowej nr 2 w Międzyrzeczu. 15-ro z nich przystąpiło do warsztatów  dobrowolnie , kierując się potrzebą  podniesienia swoich kompetencji rodzicielskich.5-cioro rodziców  skierowali na warsztaty wychowawcy w porozumieniu z asystentem rodzinnym reprezentującym Ośrodek Pomocy Społecznej. Ogółem zrealizowano  24 godzin zajęć   po 12 godz. w każdej grupie. Zajęcia odbywały się w terminie od 16.09.14 do 23.10.14. Podczas zajęć panowała miła atmosfera , uczestnicy  dbali o przestrzeganie ustalonych zasad. W spotkaniach uczestniczyli również ojcowie dzieci. Z informacji zwrotnych uzyskanych od uczestników na uwagę zasługuje fakt ,że  uczestnicy wprowadzali w życie  rodzinne  opracowywane zagadnienia i dzielili się refleksją ,że można wychowywać dzieci mądrze, bez krzyku, poniżania i bicia. Niektórzy z uczestników nadal  konsultują z pedagogiem  problemy wychowawcze z dziećmi w formie indywidualnych spotkań.

          Podczas warsztatów zrealizowane zostały następujące cele:

          • rodzice stali się świadomi swoich uczuć, myśli , przekonań, potrzeb,
          • rodzice nauczyli się lepiej rozpoznawać motywy swoich działań,
          • rodzice zdobyli umiejętność rozpoznawania własnych emocji i ich kontroli,
          • rodzice poszerzyli swoje umiejętności wychowawcze, które pomogą im wychowywać dzieci bez przemocy,
          • rodzice  poznali  nowe ,bardziej sprzyjające dziecku wzorce zachowań,
          • rodzice nauczyli się tworzyć kontrakty domowe( zasady)

           

          Na zakończenie warsztatów każdy uczestnik otrzymał  broszurkę  dotyczącą wychowania bez klapsa.

          Lista rodziców znajduje się w dokumentacji pedagoga.

                                                                          Realizacja :mgr Ludmiła Gogoc

           

           

           

          SPRAWOZDANIE

          Z   WARSZTATÓW  PSYCHOEDUKACYJNYCH

          „ BOHATER”

          DLA DZIECI ZAGROŻONYCH WYKLUCZENIEM SPOŁECZNYM

                  Zajęcia warsztatowe realizowane  z dziećmi wychowującymi się w rodzinach zagrożonych wykluczeniem społecznym ( w tym z rodzin dotkniętych przemocą domową oraz wychowujących się w rodzinach zastępczych) odbywały się w dwóch grupach .W pierwszej grupie uczestniczyło 10 uczniów , w drugiej 7 uczniów.  Spotkania psychoedukacyjne odbywały się w terminie od 16.09.14 do 10.12.14.

                  Ogółem zrealizowano   50 godzin zajęć po 25 godz. w grupie. W zadaniu uczestniczyły stałe grupy dzieci.

                Podczas warsztatów dzieci  kształtowały poczucie bezpieczeństwa oraz uczyły się budować własne poczucie wartości. Zdobywały wiadomości w jaki sposób należy  właściwie kształtować swoją osobowość. Ponadto uczyły się  w formie treningu  jak  unikać zagrożeń. Na koniec warsztatów były świadome , że powinny dbać o swoje zdrowie bez powielania wzorców związanych z używaniem alkoholu lub innych substancji uzależniających.

          Na warsztatach zrealizowane zostały następujące zadania:

          1. Integracja grupy.
          2. Rozwijanie pozytywnego obrazu samego siebie, wzmacnianie poczucia własnej wartości.
          3. Kształtowanie umiejętności porozumiewania się z innymi ludźmi.
          4. Co to znaczy być asertywnym.
          5. Emocje. Jak radzić sobie ze stresem.
          6. Rozwijanie umiejętności dbania o własne zdrowie.

           

          Lista uczniów biorących udział w warsztatach znajduje się w dokumentacji pedagoga.

          Realizacja :mgr Ludmiła Gogoc

           

            

          Sprawozdanie

          z realizacji programu

          “Nie pal przy mnie proszę”

           pod redakcją Janusza Szymborskiego, Elżbiety Łaty.

          rok szkolny 2014/15

           

           Wprowadzenie.

                  Dziecko w wieku szkolnym pozostaje pod dużym wpływem rodziców( prawnych opiekunów),  ale  będąc uczniem staje się uczestnikiem życia w grupie szkolnych kolegów. Poznaje normy  obowiązujące w grupie i zaczyna  w niej pełnić określoną rolę. Dziecko styka się z uczniami starszymi, których zachowanie może  wywoływać  zdziwienie, często ciekawość,  a nawet imponuje i wywołuje chęć naśladowania. Niestety , oprócz  zachowań pozytywnych , dzieci obserwują także takie zachowania starszych kolegów, które są niewłaściwe, jak np. palenie papierosów. Uczniowie klas młodszych mogą utwierdzić się w przekonaniu ,że palenie  papierosów świadczy o dorosłości oraz pozwala na przynależność do grup starszych kolegów. Wzmacnia się więc  wyraźnie pierwsza faza uzależnienia- jaką jest -przygotowanie.

                 Proponowany dzieciom program  stanowił drugie ogniwo w cyklu programów profilaktyki antynikotynowej adresowanych do dzieci .Realizowany był przy współpracy    z Państwową Inspekcję Sanitarną w Gorzowie z  Oddziałem  w Międzyrzeczu. Realizacja programu obejmowała okres od października 2014r. do listopada 2014r. W klasach 3 b,c,d temat główny „Nie pal….” zaplanowano na kwiecień/maj 2015r.

                  Program obejmował realizację 5 zajęć w oparciu o metody  aktywizujące , dostosowane do wieku dziecka  wg zestawienia:

           

          Lp.

          Temat

          Liczba godzin na klasę

          Prowadzący

          1

          Co to jest zdrowie?

          1

          prowadzi pedagog/

          wychowawca

          2

          Od czego zależy nasze zdrowie?

          1

          prowadzi wychowawca

          3

          Co i dlaczego szkodzi zdrowiu?

          1

          prowadzi pielęgniarka

          4

          Co robić, gdy moje zdrowie jest zagrożone?

          1

          prowadzi pielęgniarka

          5

          Nie pal przy mnie, proszę.

          2

          prowadzi pedagog

           

          Łącznie zrealizowano 33 godziny  programu w 13 oddziałach I-III.

                  Program „ Nie pal przy mnie, proszę” miał na celu  wykształcenie u  dzieci świadomej umiejętności radzenia sobie  w sytuacjach , w  których inne osoby palą przy nich  papierosy.

                  Zajęcia  prowadzone były  w warunkach bezpiecznych dla dzieci , przez osoby znane dziecku z życia szkolnego. Etapem kończącym  realizację programu był konkurs plastyczno-literacki na plakat oraz hasło informujące o szkodliwości palenia papierosów. Nagrody dla klas ufundowała p.dyrektor.

          Wyróznione klasy:

          1.Klasa IIIc- plakat

          2.Klasa IIa-plakat

          3.Klasa Ic-plakat

          4.Klasa IIc-hasło

          Nagrody zostały wręczone uczniom  przez pedagoga szkolnego podczas indywidualnego spotkania z laureatami.

          Wnioski:

          1.W przyszłym roku szkolnym należy kontynuować realizację zadania.

           

           

             

           

          VIII Powiatowy Turniej „Bezpieczna Zerówka”

           

                  26 listopada sala kawiarni „Stop klatka” w MOK Międzyrzecz rozbrzmiewała podekscytowanymi głosami ogromnej gromady dzieci. Były to 3-osobowe zespoły 17 drużyn biorących udział w konkursie zorganizowanym przez Komendę Powiatową Policji w Międzyrzeczu. Nasza drużyna w składzie: Karolinka, Agatka i Marysia  zajęła wyróżnienie. Dziewczynki wykazały się niebywałym sprytem,  a także dużą wiedzą teoretyczną i praktyczną z zakresu bezpiecznych zachowań i sposobów unikania zagrożeń. Do zwycięstwa zabrakło im niewiele punktów. Trochę żałowały ,że wracają bez maskotki LUPO ,ale prezenciki ,które otrzymały też je cieszyły. Najważniejsze ,że udział w konkursie przyniósł im wiele radości. Gratuluję !  L.Gogoc.

            

           


           

          Przedszkolny program profilaktyki antynikotynowej

          "Czyste powietrze wokół nas"


           

          CELE GŁÓWNE PROGRAMU:

          • Wzrost kompetencji rodziców w zakresie ochrony dzieci przed ekspozycją na dym tytoniowy.
          • Zwiększenie umiejętności dzieci w zakresie radzenia sobie w sytuacjach, gdy przebywają w zadymionych pomieszczeniach lub, gdy dorośli palą przy nich tytoń.




           

          CELE SZCZEGÓŁOWE:

          • Wykształcenie umiejętności rozpoznawania różnych źródeł dymów.
          • Wykształcenie umiejętności rozpoznawania różnych dymów, „wydobycie” dymu papierosowego.
          • Zwiększenie wrażliwości dzieci na szkodliwość dymu papierosowego.
          • Zwiększenie wiedzy na temat skutków palenia papierosów.
          • Zwiększenie wrażliwości dzieci na miejsca, w których mogą być narażane na dym.

          II. ADRESACI PROGRAMU:

          • Dzieci w wieku 5-6 lat, uczęszczające do przedszkola.


           

          III. REALIZATORZY I UCZESTNICY PROGRAMU:

          • Wychowawca oddziału zerowego, pedagog szkolny.


           

          IV. CZAS TRWANIA PROGRAMU: listopad 2014

           V. ORGANIZATORZY PROGRAMU:

          • Główny Inspektorat Sanitarny
          • Państwowa Inspekcja Sanitarna – WSSE (16) i PSSE (318)


           

          VI. PARTNERZY PROGRAMU:

          Na poziomie krajowym:

          • Ministerstwo Edukacji Narodowej,
          • Stowarzyszenie na Rzecz Dzieciństwa Wolnego od Tytoniu.


           

          VII. METODYKA REALIZACJI PROGRAMU:

          Program składa się z pięciu zakresów tematycznych:

          • Wycieczka-wychowawca
          • Co i dlaczego dymi?-pedagog
          • Jak się czuję, kiedy dymi papieros?-pedagog
          • Co się dzieje gdy ludzie palą papierosy?-pedagog
          • Jak unikać dymu tytoniowego?-pedagog

           

          Poszczególne zakresy  skoncentrowane są na odbiorze wrażeń poprzez oddziaływanie na wiele zmysłów dzieci oraz dostosowane są do rozwoju poznawczego, aktywności, doświadczeń i potrzeb dziecka. W obecnym roku szkolnym w programie uczestniczyły dzieci z 2 oddziałów zerowych Oa i Ob. Bardzo chętnie brały udział we wszystkich zaproponowanych zakresach. Oprócz części oglądowej i teoretycznej , dzieci wykonywały plakaty mówiące o tym ,że nie zgadzają się na palenie przy nich papierosów. Oto efekty ich pracy.


            


           

          28 i 29.10.14

          W KRAINIE BAJTÓW

          - profilaktyczne przedstawienie  dla uczniów klas O-III






           

                  Teatr INSPIRACJA z Krakowa zaprezentował bardzo ciekawą inscenizację pt „W krainie bajtów”. Dynamiczne przedstawienie   opowiadało o skutkach uzależnienia dzieci od  komputera. Maluchy bez ograniczeń przesiadują przed monitorem  wchodząc w świat  wirtualnych gier. Często bywa ,że  przestają funkcjonować w sposób prawidłowy .Sytuacje z wirtualnego świata przenoszą do zabaw  z rówieśnikami. Zaciera się  im  poczucie prawdy i kłamstwa, realizmu i fikcji. Aktorzy włączyli w przedstawienie element  wirusów komputerowych , które niszczą systemy. Było to odniesienie do wirusów –robaczków ,które  atakują głowy dzieci , a mianowicie weszki. Na przykładzie czyszczenia komputera , uczniowie otrzymali instrukcję w jaki sposób należy dbać o czystość głowy. Przedstawienie  było jednym z elementów prowadzonego w szkole programu > Problem z głowy. Spektakl  bardzo podobał  się uczniom. Z uwagą i zainteresowaniem oglądali widowisko.
             

            










           

          ROK 2013/2014









           

          Akcja informacyjno-edukacyjna „Bezpieczna Woda” realizowana

           przez KPP Międzyrzecz w SP2











           

          Akcja „Bezpieczna Woda" to inicjatywa  Ministerstwa Sportu i Turystyki skierowana przede wszystkim do dzieci i młodzieży szkolnej. Jest  również cennym źródłem informacji dla rodziców, nauczycieli i wychowawców.

          Celem akcji „Bezpieczna woda" jest popularyzacja bezpiecznego zachowania w wodzie, nad wodą oraz na wodzie podczas letniego wypoczynku dzieci i młodzieży szkolnej.

          Akcja obejmuje swym zasięgiem, w zakresie informacyjno-edukacyjnym, szkoły na terenie całego kraju.

          W założeniach, efektem prowadzonej Akcji jest zmniejszenie liczby wypadków podczas letniego wypoczynku poprzez wykształcenie bezpiecznych zachowań wśród dzieci i młodzieży szkolnej uprawiających sporty i rekreację wodną.

          W SP2 spotkania w ramach akcji ‘Bezpieczna woda” odbyły się 09.06.2014r. Propagowana  była przez Komendę Powiatową  Policji w Międzyrzeczu. Zaprzyjaźniony z dziećmi  p.Wojciech Żuchowski - dzielnicowy tłumaczył zasady  bezpiecznego korzystania z przyjemności kąpieli. Uczniowie dowiedzieli się  w jakich miejscach wolno im się kąpać podczas letniego wypoczynku, jak przygotować ciało przed wejściem do wody ,jak można pomóc sobie samemu kiedy wychłodzi się ciało lub przegrzeje, co zrobić gdy złapie kurcz oraz gdy następuje zachłyśnięcie się wodą. Przy okazji uczniowie utrwalili podstawowe nr alarmowe .Pan Wojciech przypomniał także dzieciom jak należy zachować się w kontaktach z obcymi . Dziękujemy Policji za  troskę o bezpieczeństwo wszystkich dzieci. Niech  wakacje będą miłą przygodą.

          W akcji uczestniczyli uczniowie klas I-IV

           












           

                                                                                                         Pedagog szkolny L.Gogoc














           

          Tydzień Profilaktyki Szkolnej

          Dziecko –mały człowiek.













           

          Tydzień szkolnej profilaktyki był realizowany w SP 2 w terminie od 02.06.14r.  do 06.06.14r. W ramach działania  realizowane były zadania dla poszczególnych klas, dla nauczycieli oraz dla rodziców.
          Pierwsze zadania związane z oglądaniem spektakli profilaktycznych zaplanowane było dla klas zgłoszonych przez wychowawców jako problemowych. Spektakle  przygotowane zostały przez Teatr Profilaktyki Szkolnej”Kurtyna” z Krakowa. 02.06.14r.  o godz. 8.00 zasiadły w teatrze szkolnym , którą na ten czas  stanowiła sala gimnastyczna ,następujące klasy: 4c,4d,5a,5c,6b,6e

          Uczniowie oglądali przedstawienie pt. ”Zdążyć przed dzwonkiem”.

          Bohaterem spektaklu był Michał  Poniewierski .Z pozoru chłopiec wiódł ustabilizowane i ułożone podług następujących reguł życie ucznia: w szkole jest przeciętnym, wręcz anonimowym chłopcem, wyróżniającym się jedynie niechętnym, niepozbawionym agresji stosunkiem do całej rzeczywistości, złożonej z wymagających i czujnych nauczycieli oraz kolegów i koleżanek, którzy w niezrozumiały dla niego sposób czerpią satysfakcję z uczestnictwa w procesie edukacji. W domu, przy ekranie komputera Michał Poniewierski staje się Mikaelem Robocopem, nieustraszonym i bezbłędnym strategiem bitew i gier, posiadającym niezliczone tłumy wirtualnych przyjaciół, którzy odnoszą się do niego z szacunkiem i podziwem. Jednak pewnego dnia spokojna egzystencja Michała, ucznia 5 klasy  zostaje zakłócona fatalnym zbiegiem dwóch okoliczności. Michał jest zmuszony napisać test z historii i co gorsze, odczuwa przemożną chęć zwrócenia swoją osobą uwagi u Asi, jednej z najlepszych uczennic szkoły.

          „Zdążyć przed dzwonkiem” to  spektakl poruszającym ciągle aktualne problemy w procesie budowania poczucia własnej wartości młodych, kilkunastoletnich ludzi, którzy poddani naturalnej presji środowiska próbują radzić sobie w najtrudniejszym dla nich okresie dojrzewania. Wymogi współczesności i radykalnie zwiększające się tempo życia społecznego stają się dla wielu z nich pułapkami, w których tracąc poczucie własnej tożsamości i podmiotowości ,zaprzepaszczają szanse na prawidłowy rozwój i wchodzą na niebezpieczną ścieżkę kompensowania używkami i uzależnieniami ujemnego bilansu autooceny.

          Motywem przewodnim tej miniatury dramatycznej nie było  tylko opisywanie skutków tego niepokojącego procesu. Twórcy skupili  się przede wszystkim na prezentacji mechanizmów i procesów, będących zalążkiem w powstawaniu problemów i zagrożeń w życiu uczestników szkolnych społeczności, oraz na promowaniu postaw aktywnych, dynamicznie radzących sobie z przeciwnościami. Główny bohater spektaklu podjął się wyzwania i zaczął dążyć do realizacji słusznych celów w świecie realnym, akceptując stawiane wyzwania i pracowicie odbudowując poczucie swojej tożsamości i miejsce w grupie życzliwych mu ludzi: rodziców, nauczycieli, przyjaciół.

          Wartości merytoryczne spektaklu:

          - problem niezaspokojonych potrzeb w akceptacji indywidualnej i środowiskowej, który stanowi zalążek w uruchomieniu destrukcyjnego mechanizmu powstania frustracji, agresji, zobojętnienia

          - motyw samotności i „zamknięcia się w sobie” – efekt wycofania wobec konieczności podejmowania wyborów i radzenia sobie w sytuacjach konfliktowych

          - problem cyberuzależnienia – niekompatybilność norm i zasad współżycia świata sztucznego i rzeczywistego /Zespół uzależnienia od Internetu –ZUI/

          - akceptacja używek i uzależnień, jako fałszywy element w budowaniu indywidualnej pozycji środowiskowej / profilaktyka antyalkoholowa i antynikotynowa/

          -patologie przemocy rówieśniczej / fizycznej i psychicznej /

          - promocja dla poszanowania autorytetu nauczyciela i wyjątkowości szkoły, jako instytucji kształcenia i opieki

          - asertywność jako niezbędny element komunikacji interpersonalnej, ważny w procesie dokonywania wyborów

          - wybór dobro- zło, kłamstwo- prawda, jako fundamentalny obowiązek jednostki, wzmacniający poczucie tożsamości

          - pochwała wytrwałości, systematyczności w realizacji celów

          -osiąganie celów na drodze zespołowej współpracy, wzmacnianej wspólnym uznaniem uniwersalnych wartości dobra i prawdy














           

           O godz.  9.00  w sali teatralnej zasiadły  klasy :1b,1d,2c,2d,3b.

          Dzieci oglądały spektakl pt. ’Tajemnicza szkatułka Sindbada”.

          Młody książę Sindbad z Bagdadu marzył o sławie i potędze. Pewnego dnia, za sprawą wróżki Szeherezady odkrył tajemniczą księgę, która obiecuje mu spełnienie marzeń. Warunkiem było odnalezienie magicznej szkatułki, skrywającej zaklęcie, które wypowiedziane może uczynić go najpotężniejszym człowiekiem w świecie. Powodowany lenistwem Sindbad nie wyruszył na poszukiwanie szkatułki,  tylko marzył o sławie. Zaczął  go  jednak prześladować uporczywy sen, w którym ktoś prosi go o pomoc. Na domiar złego w pałacu zjawił  się zły czarnoksiężnik Karabadon, który chciał podstępem wykraść młodemu księciu księgę Szeherezady. To skłoniło Sindbada do przezwyciężenia wrodzonego lenistwa i wyruszenia w baśniową, pełną pouczających przygód podróż. Podróż, u której celu młody książę poznał sekretne, potężne zaklęcie i zasłuży na przychylność losu.

          „Tajemnicza szkatułka Sidbada” to uroczy i barwny spektakl, który wykorzystuje ornamentykę i znane motywy Baśni Dalekiego Wschodu.Jest w istocie teatralną realizacją wielu podstawowych elementów profilaktyki i pedagogiki, związanych z procesem edukacji przedszkolnej i młodszych roczników Szkoły Podstawowej.

          W spektaklu dodatkowo poruszony został temat szkodliwości palenia papierosów, negatywnego wpływu na zdrowie ludzi palących oraz biernych palaczy, zgubnego sięgania po alkohol .chcemy przestrzec młodych ludzi przed jego spożywaniem.

          Wartości merytoryczne spektaklu:

          - kształtowanie systemu wartości, dla którego najistotniejsze jest odważne podejmowanie wyborów i kierowanie się intuicją, doświadczeniem i wiedzą w rozpoznawaniu dobra i zła

          - szacunek, posłuszeństwo i poszanowanie dla autorytetu rodziców i opiekunów

          - pochwała ludzkiej szlachetności, pracowitości, uporu w dążeniu do celu, poświęcenia

          - osiąganie celów na drodze zespołowej współpracy, wzmacnianej wspólnym uznaniem uniwersalnych wartości dobra i prawdy

          - miłość, nadzieja, mądrość, odwaga- pojęcia/ klucze dla budowy własnej osobowości

          -prezentacja kultury Dalekiego Wschodu z jej tradycyjnymi symbolami: ponadczasową dominacją dobra nad złem, życie człowieka jako droga ku mądrości, w czasie której zostaje poddany próbom.












           

          Klasy ,które brały  udział w przedstawieniu,  na godzinie wychowawczej dyskutowały na temat treści wynikających z przedstawienia i wspólnie jako klasa wykonywały plakat profilaktyczny, który wywiesili  na drzwiach swojej klasy.












           

          Pozostałe klasy  oglądały na godzinie wychowawczej film profilaktyczny. Oprócz dyskusji o ich treści, również wykonywały plakat profilaktyczny .

          Najciekawszy plakat został nagrodzony przez pedagoga szkolnego Ludmiłe Gogol. Główną nagrodę zdobyła klasa 2c.












           

          Kolejne zadanie przeznaczone było  dla nauczycieli i rodziców.

              

                  03.06.14   o godz. 17.00 w auli odbyło  się spotkanie z przewodniczącą Interdyscyplinarnego Zespołu ds Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie  .Tematem spotkania  było zapoznanie  uczestników z problemem przemocy w rodzinie( na co należy zwracać uwagę w zachowaniu dziecka),przepisy prawne regulujące odpowiedzialność funkcjonariuszy państwowych za brak reagowania na przemoc wobec dziecka, analiza Niebieskiej Karty,pytania i odpowiedzi.

              

          Ponadto ,w tygodniu profilaktyki szkolnej   odbywały się  w instytucjach współpracujących ze szkołą darmowe konsultacje dla zainteresowanych (w godzinach pracy poszczególnych instytucji):














           

          KPP    - p. Dariusz Stański        - powiatowy koordynator ds NK

                      - p. Justyna Łętowska     - specjalista ds.nieletnich

          PPP    - p.Patrycja Frelichowska -psycholog

          PCPR  -p.Marzenna Owczarek      – specjalista ds.rodziny

          Sąd Rejonowy- p.Ewa Brożek       - kurator zawodowy

          OPS   -p.Marta Fertała                  - pracownik socjalny 












           

                                                                                                         Pedagog szkolny L.Gogoc

           












           














           

          Sprawozdanie

          z realizacji zajęć wychowawczo-profilaktycznych

          „Spójrz inaczej” w roku szkolnym 2013/2014

          realizowanych w oparciu o książkę autorstwa

          A.Kołodziejczyka, E.Czemierowskiej, T.Kołodziejczyk














           

                      Program  profilaktyczno-wychowawczy  został opracowany z myślą o dzieciach ,aby rozwijać ich umiejętności radzenia sobie z różnymi trudnymi sytuacjami i problemami, mogącymi sprzyjać sięganiu po alkohol, narkotyki, nikotynę i inne substancje szkodliwe dla zdrowia.

                      Celem programu wychowawczo-profilaktycznego "Spójrz inaczej" było takie  wpływanie na dziecko, aby radziło sobie lepiej, bez nadmiernego napięcia z rozwiązywaniem problemów, których dostarcza mu życie, aby rozumiało siebie, umiało współżyć z innymi i potrafiło również znajdować w samym sobie oparcie w trudnych sytuacjach.

          Treści programu zamknięte były w cztery bloki tematyczne:

          - postrzeganie siebie i rozumienie swoich uczuć
          - uczestnictwo w grupie
          - rozwiązywanie problemów
          - dbanie o zdrowie.

          Szczegółowe treści Programu „Spójrz Inaczej” to:

          1. Uczucia przeżywane przez człowieka – rozpoznawanie i nazywanie uczuć, uświadamianie sobie i akceptacja własnych uczuć, rozpoznawanie i  akceptacja uczuć innych osób, rozumienie i wyrażanie uczuć pojawiających się w sytuacjach trudnych, rola emocji i uczuć w życiu, uczenie się sposobów pozytywnego wpływania na swój nastrój oraz nastrój innych.
          2. Rozumienie innych ludzi – dostrzeganie i akceptowanie różnic w wyglądzie, zachowaniu i upodobaniach, dostrzeganie wyjątkowości i niepowtarzalności każdego człowieka, docenianie innych.
          3. Poczucie własnej wartości -   akceptowanie własnego wyglądu, własnej niepowtarzalności, świadomość swoich sukcesów i mocnych stron, docenianie siebie.
          4. Dziecko jako członek rodziny – rozumienie roli rodziny i swojej roli w rodzinie, wzajemna pomoc w rodzinie, własna rola i  wpływ  na atmosferę w rodzinie, poczucie wspólnoty ze swoja rodziną, rozumienie różnych sytuacji rodzinnych.
          5. Dziecko jako członek grupy rówieśniczej – klasa szkolna, wzajemny wpływ, pomaganie i otrzymywanie pomocy. Przyjaźń i koleżeństwo. Konieczność istnienia i przestrzegania norm, reguł i zasad we wzajemnych kontaktach. Współdziałanie i współpraca. Wpływ grupy na jednostkę – nacisk grupowy, namawianie i odmawianie.
          6. Podejmowanie decyzji. Kryteria służące podejmowaniu decyzji, emocje towarzyszące podejmowaniu decyzji. Rozważanie konsekwencji przy podejmowaniu decyzji. Odpowiedzialność za własne decyzje. Decyzje związane z ryzykiem . Zmiana decyzji.
          7. Rozwiązywanie problemów i konfliktów. Strategie rozwiązywania problemów. Rozwiązywanie problemów klasowych. Konflikt jako naturalne zjawisko w kontaktach z innymi. Podstawy wiedzy o konfliktach – definicja, przyczyny, pozytywne i negatywne strony konfliktu, emocje pojawiające się podczas konfliktów. Sposoby rozwiązywania konfliktów – strategie zachowań.
          8. Sytuacje trudne w kontaktach z innymi – radzenie sobie ze złością, odrzuceniem, wstydem, dokuczaniem, skarżeniem. Agresja i przemoc w szkole – sposoby zapobiegania i radzenia sobie z nimi.
          9. Potrzeby człowieka – rozpoznawanie swoich potrzeb, ich znaczenie. Związek między zachowaniami a zaspokojeniem potrzeb.  Przyzwyczajenia, nawyki i ich rozpoznawanie. Zmiana przyzwyczajeń. Potrzeby a zachcianki.
          10. Świadomość zmian we własnym życiu i rozwoju – rozwój jako proces, indywidualne tempo zmian. Plany na przyszłość i warunki ich realizacji. Dorosłość i dojrzałość.
          11. Dbanie o zdrowie – zdrowy i niezdrowy sposób życia, możliwość samodzielnego dbania o zdrowie. Podejmowanie właściwych decyzji zdrowotnych. Równowaga fizyczna i psychiczna. Odróżnianie produktów jadalnych, niejadalnych i szkodliwych dla zdrowia. Rozpoznawanie substancji trujących i zasady postępowania z nimi. Zasady używania i przyjmowania lekarstw.
          12. Substancje psychoaktywne. Wpływ nikotyny na organizm, przyczyny rozpoczynania palenia papierosów, skutki używania nikotyny. Alkohol i jego działanie, przyczyny używania alkoholu, szkody związane z używaniem alkoholu  - skutki bezpośrednie i odległe, mechanizm uzależnienia od alkoholu, mechanizmy współuzależnienia w rodzinie z problemem alkoholowym. Narkotyki – rodzaje i przyczyny ich używania. Skutki używania narkotyków.















           

          Treści Programu „Spójrz Inaczej” w poszczególnych klasach były  realizowane metodami i technikami odpowiednimi do wieku uczniów; rozkład treści również bierze pod uwagę cele rozwojowe właściwe dla danego etapu nauczania i wychowania.













           

          Zajęcia w klasach I-III poświęcone były   w dużej mierze rozumieniu swoich uczuć i emocji, braniu za nie odpowiedzialności oraz  dawaniu sobie rady z  trudnymi uczuciami, takimi jak smutek, złość czy wstyd. W programie kładzie nacisk na dbanie o pozytywną samoocenę i uczenie konstruktywnego wyrażania złości, co stanowi  podstawę profilaktyki agresji i przemocy.













           

                      Zajęcia z dziećmi były prowadzone metodami aktywnymi ,to znaczy w taki sposób, aby umożliwić uczniom aktywne doświadczanie i przeżywanie tego, co jest tematem zajęć, a następnie podsumowanie i opracowanie zdobytych doświadczeń. Podczas zajęć wykorzystywałam  aktywne techniki pracy: rysunki, piosenki, dyskusję, gry i zabawy, krótkie przedstawienia oraz pracę w małych grupach. Prowadziłam zajęcia w kręgu. Krąg sprzyjał umiejętności wyrażania uczuć, słuchania odczuć  innych oraz zapamiętywania tego, co zostało powiedziane. Ponadto, krąg ułatwiał kontakty między dziećmi i dawał im więcej ciepła. Zajęcia prowadzone były  na dodatkowej godzinie lekcyjnej,  co tydzień lub dwa tygodnie.













           

          Co dał dzieciom z klas I-III udział w programie "Spójrz inaczej"?

                      Dzieci poprzez udział w programie uczyły się jak w sposób otwarty mówić o tym, co czują i czego potrzebują od innych. Miały okazję dowiedzieć się, jakie emocje przeżywają ich koledzy i koleżanki, co może stanowić podstawę do ich lepszego rozumienia i większej akceptacji. Dowiadywały  się, że ludzie mają prawo do błędów i że konflikty są naturalnym zjawiskiem w kontaktach między ludźmi. Uczyły się konstruktywnego ich rozwiązywania, negocjowania, przepraszania i przebaczania. Umiejętności powyższe ułatwią dzieciom odpieranie nacisków rówieśników, aby "wypić, zapalić, zaćpać". Uczą troski o siebie, własne zdrowie, co może w konsekwencji zmniejszyć skłonność do sięgania w przyszłości po substancje zmieniające świadomość.













           

          Realizacja zajęć w poszczególnych klasach.

          Uczestnictwo w grupie.

          1. 1.Poznajemy normy, reguły,zasady

          Ia,Ib,Ic,Id

          Grupa psychoedukacyjna „Pluszaki”

          marzec

          kwiecień

          maj ,czerwiec

          2.To są moi przyjaciele.

          Postrzeganie siebie i rozumienie  swoich uczuć.

          1. Rozpoznajemy i nazywamy uczucia.

          2.Zwracamy uwagę na uczucia innych ludzi.

          Podobieństwa i różnice między sobą.

          1.Każdy z nas wygląda inaczej.

          Uczestnictwo w grupie.

          1.Rodzina z której pochodzę.

          IIa,IIc,IId,















           















           

          marzec, kwiecień, maj















           















           

          2.Jesteśmy klasą.

          Postrzeganie siebie i rozumienie  swoich uczuć.

          1.Możemy radzić sobie w trudnych sytuacjach.

          2.Czasem czujemy się odrzuceni.

          3.Moje sukcesy.

          Postrzeganie siebie i rozumienie  swoich uczuć.

          1.Różne sposoby wyrażania swoich uczuć.

          IIIa,,III

          IV d,

          Kwiecień, maj

          Uczestnictwo w grupie

          1.Popełniamy błędy.

          Rozwiązywa-nie problemów.

          1.Czy umiemy  odmawiać?

          2.Rozwiązy-wanie problemów















           

          Program został zrealizowany  podczas 28 godzin zegarowych..

          Przebiegał zgodnie z ustalonym harmonogramem. Podczas pracy z dziećmi wyłoniłam  uczniów , których zachowanie zakłócało przebieg. Wynikało to przede wszystkim z braku umiejętności wyrażania uczuć i chęcią zrozumienia przeżyć kolegów.  











           

          Wnioski:

          1.Program należy kontynuować w  następnym roku. Dzieci mają ogromną potrzebę mówienia o swoich problemach. Rodzice rzadko poświęcają im czas na rozmowę o ich emocjach.














           














           

          Warsztaty psychoedukacyjne

          „Zabawy przeciw agresji”















           

                     Warsztaty psychoedukacyjne „Zabawy przeciw agresji” były prowadzone przez  terapeutę z Teatru Psychoedukacyjnego „Maska „ z Krakowa-p.Justynę Harman.

          W zajęciach uczestniczyły dwie klasy :

          –klasa 2b -16.05.13 -2 godziny lekcyjne

          -klasa 3e-17.05.13 -2 godziny lekcyjne

          Klasy zostały zakwalifikowane do  warsztatów z uwagi na powtarzające się w zespołach klasowych  zachowania  z grupy agresji słownej i fizycznej.

                      Podczas pracy z terapeutą uczniowie zapoznali się z prawami i  obowiązkami dzieci . Doświadczały uczuć i emocji przeżywanych w sytuacji celowo zadawanego bólu,  kiedy jest się bitym lub  jest się wyzywanym czy ośmieszanym .Następnie dzieci analizowały obrazki  przedstawiające złe zachowania .Miały wskazać - co jest złe w demonstrowanym zachowaniu  i jak należy postąpić właściwie .Kolejnym krokiem  była nauka ,w formie zabawy, odreagowania  napięć i złości. Terapeutka uświadamiała również dzieciom -ważny w tym wieku, aspekt tolerancji dla inności kolegi czy koleżanki .Dzieci ze zdziwieniem odkrywały, że kolega odrzucany od wspólnej zabawy  czuje się niepotrzebny i nieszczęśliwy .Warsztaty kończyła praca plastyczna wykonywana w grupach pt. ”Złe  zachowania z naszej rzeczywistośi” którą uczniowie omawiali   pod kątem –jak  to  naprawić, żeby złe zachowania się nie powtarzały.

          Prowadzący :Justyna Herman

          Opiekun i organizator  : Ludmiła  Gogoc















           















           















           















           

          Sprawozdanie  z realizacji warsztatu profilaktycznego

           „Sztuka rozwiązywania konfliktów”

          z udziałem klas III.















           

          Wstęp.

          Warsztaty profilaktyczne „Sztuka rozwiązywania konfliktów” adresowane były do uczniów klas III.

          W zajęciach uczestniczyły następujące klasy:

          -3a w terminie -12.04.13

          -3b w terminie -20.03.13

          -3d w terminie -15.03.13

          -3e w terminie -15.04.13

          Celem  warsztatów było uświadomienie dzieciom  uczuć  przeżywanych  w sytuacjach problemowych, doświadczenie osłabienia funkcji myślowych kiedy działamy  pod wpływem wzburzenia nerwowego(przysłowiowej złości),poznanie 6 kroków rozwiązywania konfliktu  wg Thomasa Gordona.

          Zajęcia prowadzone były wg konspektu opracowanego na podstawie książki „Wychowanie bez porażek „ autorstwa Thomasa Gordona.

          Zajęcia  rozpoczynało zadanie   w parach. Uczniowie doświadczali podczas ćwiczenia osłabiającej siły  myślenia o czymś złym. Uczyli się ,że złość nas osłabia. Następnie  cała klasa wspólnie z prowadzącym próbowała przeanalizować wymyśloną sytuację problemową i próbowała  ją  rozwiązać w taki sposób, żeby konflikt został zażegnany. Wypowiedzi uczniów były zapisywane na szarym papierze .Schemat rozwiązywania konfliktu obejmował następujące  kroki:

          1)nazwij problem

          2)określ jakie uczucia przeżywasz

          3)zastanów się nad konsekwencjami ,jakie  wynikają dla Ciebie z tej sytuacji

          4)podaj kilka propozycji  rozwiązania problemu

          5)wybierz jeden  najwłaściwszy sposób rozwiązania  konfliktu

          6)wymień mocne strony wybranego sposobu

          Najtrudniejszym zadaniem dla uczniów (w każdej grupie ) było nazwanie problemu oraz wymyślenie kilku sposobów rozwiązania konfliktu. Dzieci działały  schematycznie. Uważały ,że w każdej sytuacji wystarczy podąć sobie rękę na zgodę  i to wystarczy.

          Po pracy zbiorowej uczniowie pracowali w małych zespołach. Każda grupa otrzymała kartę pracy, którą  następnie  prezentowała na forum klasy. Był to moment sprawdzający opanowanie przez uczniów sztuki rozwiązywania konfliktów.

          Zajęcia wykazały dużą  potrzebę  rozmawiania z uczniami o ich problemach i uczenia  ich   rozwiązywania konfliktów.

          Realizacja :pedagog szkolny Ludmiła Gogoc















           















           

          Spotkanie funkcjonariusza policji

          z uczniami klas I i III

          25.03.13















           















           

          Bądź bezpieczny w czasie wolnym od zajęć szkolnych”

          Akcja  Komendy Powiatowej Policji w Międzyrzeczu.















           

          Cel :

          -uwrażliwienie uczniów na potrzebę dbania o własne bezpieczeństwo,

          -przykłady bezpiecznych zabaw,

          -przykłady miejsc ,w  których  zabawa jest niewskazana(  chodniki, brzeg rzeki, jezdnia,…)















           

          Termin : 25.03.13.

          Miejsce :sala D31

          Organizator: Komenda Powiatowa Policji w Międzyrzeczu















           

          Osoba prowadząca: dzielnicowy  KPP- p.Wojciech Żuchowski ,

           Opracowanie harmonogramu spotkań: pedagog szkolny















           

          Odbiorcy : uczniowie klas I i III :1a, 2a,3a,2b,2c,2d.

          Zajęcia dla pozostałych klas zostały zaplanowane na dzień  26.03.13r.

          Z przyczyn niezależnych od szkoły zajęcia nie zostały zrealizowane.















           

          Forma zajęć : pogadanka















           

          Przebieg :

          -  Pogadanka „Bądź bezpieczny w czasie wolnym od zajęć szkolnych”

          -  Odpowiedzi na zadawane przez dzieci pytania.

          -  Przeczytanie kartki od Lupo z życzeniami świątecznymi i wskazówkami  do bezpiecznej zabawy.

          -  Wręczenie kartek uczniom.















           

                                                                                                                  Opracowanie:

                                                                                                              Wojciech Żuchowski

                                                                                                              Ludmiła Gogoc















           















           















           















           















           

          Sprawozdanie

          z realizacji programu

          “Nie pal przy mnie proszę”

           pod redakcją Janusza Szymborskiego, Elżbiety Łaty.















           















           

          Wprowadzenie.















           

          Uczniowie klas młodszych pozostają pod dużym wpływem rodziców ( prawnych opiekunów),  lecz będąc uczniami  stają się uczestnikami życia w grupie szkolnych kolegów. Stykają się z uczniami starszymi, których zachowanie może  wywoływać  zdziwienie, często ciekawość,  a nawet imponuje i wywołuje chęć naśladowania. Zachodzi obawa ,że najmłodsi uczniowie  mogą utwierdzić się w przekonaniu ,że palenie  papierosów(takie zachowania podglądają u starszych kolegów- nawet na terenie szkoły) świadczy o dorosłości oraz pozwala na przynależność do grup starszych kolegów. 

          Wzmacnia się więc  wyraźnie pierwsza faza uzależnienia- jaką jest -przygotowanie.

          Proponowany dzieciom program  stanowi drugie ogniwo w cyklu programów profilaktyki antynikotynowej adresowanych do dzieci .Realizowany był przy współpracy z Państwową Inspekcję Sanitarną w Gorzowie  Oddział w Międzyrzeczu. Realizacja programu obejmowała marzec 2013r(dokładne terminy podane w  harmonogramie działań profilaktycznych).

           Program obejmował realizację  zajęć w oparciu o metody  aktywizujące , dostosowane do wieku dziecka  wg harmonogramu:















           

          Lp.

          Tematyka realizowana podczas spotkania  z klasą

          Data realizacji tematu w klasie /grupie

          Prowadzący

          1

          Co to jest zdrowie?

          1a/08.03.13

          1b/06.03.13

          1c/07.03.13

          1d/21.03.13

          Pluszaki /2o.03.13

          pedagog

          2

          Od czego zależy nasze zdrowie?

          3

          Co i dlaczego szkodzi zdrowiu?

          4

          Co robić, gdy moje zdrowie jest zagrożone?

          5

          Nie pal przy mnie, proszę.















           

          Łącznie zrealizowano 4  godziny programu w  4 –ch  klasach pierwszych oraz  2 godziny  w grupie psychoedukacyjne  „Pluszaki”.

          Program „ Nie pal przy mnie, proszę” miał na celu :

          - wykształcenie u  dzieci świadomej umiejętności radzenia sobie  w sytuacjach , w  których inne osoby palą przy nich  papierosy.

          Zajęcia  prowadzone były  w warunkach bezpiecznych dla dzieci , przez osobę znaną dziecku z życia szkolnego. Etapem kończącym  realizację programu był konkurs plastyczno-literacki na plakat oraz hasło informujące o szkodliwości palenia papierosów. Nagrodą było wyróżnienie na forum klasy/grupy.















           

          Wyróżnione klasy:

          1.Klasa Ia - plakat

          2 .Grupa ‘Pluszaki „ –hasło















           

          Wnioski:

          1.W przyszłym roku szkolnym należy wprowadzić program w klasach I i III.















           

          Prowadząca :

          Ludmiła Gogoc-pedagog szkolna















           















           















           

          Tydzień Profilaktyki Szkolnej

          18.02.13r. -22.02.13r.















           

          Każdego roku w SP2 organizowany jest program pt.”Tydzień Profilaktyki Szkolnej” Biorą w nim udział zaproszeni specjaliści, pedagodzy szkolni, wychowawcy, rodzice i uczniowie.

          W obecnym roku szkolnym głównym celem zadania było:

          a) dla uczniów :umiejętność bycia asertywnym w sytuacjach trudnych dla dziecka np. w kontakcie z obcym ,umiejętność dokonywania wyboru między kłamstwem a prawdą, rezygnacja z przynależności do grupy koleżeńskiej ,która ma zły wpływ na zachowanie, dokonywanie właściwych wyborów przyjaciół ,umiejętność odmawiania ,kiedy ktoś namawia nas do popełnienia przestępstwa: pali papierosy ,zastrasza, wyłudza pieniądze ,.., zasady reagowania na krzywdę i poniżanie.

          b) dla rodziców: dostarczenie wiedzy na temat odczuć dziecka w sytuacji kryzysowej rodziny, odpowiedzialności karnej za czyny karalne nieletnich oraz właściwe dbanie o rozwój zdrowotny dzieci.


          Realizacja zadania dla klas przebiegała w dwóch etapach :

          I etap : 11.02 - 15.02.2013r.
          1. Zadanie dla klasy i wychowawcy
          -oglądanie filmu profilaktycznego( na godzinie wychowawczej i godzinie edukacji społecznej )
          -dyskusja na temat problemu wynikającego z filmu.
          Tytuły filmów :

          kl.I-”Nieznajomy”

          kl.II -”Przyjaciel”

          kl.III- „Kłamstwo”

          kl.IV " Koledzy ",

          kl.V "Wagary ",

          kl.VI "Znalezione nie kradzione".

          II etap :18.02.13-22.02.13:
          -przypomnienie tematu
          -praca zbiorowa( np. w grupach)-wykonanie plakatu lub wymyślenie hasła tematycznie związanego z treścią filmu
          -wywieszenie prac na korytarzach szkolnych


          Zadanie dla rodziców” 18.02.13 – 20.02.13 -zebrania tematyczne prowadzone przez zaproszonych specjalistów:


          -18.02.13 godz. 16.30, sala A2 wykład na temat: Czyn karalny -czyli za co może odpowiadać dziecko w świetle ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich. Spotkanie prowadziła st.sierż.Justyna Łętowska z Komendy Powiatowej Policji w Międzyrzeczu.
          -19.02.13, godz. 16.30,sala A2 wykład na temat: Dziecko jako ofiara przemocy. Przepisy prawne .Prowadziła przewodnicząca Gminnego Zespołu ds Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie p.Marta Fertała .
          -20.02.13, godz. 16.30, sala A2 wykład na temat :Wychowanie dla zdrowia .Prowadziła pielęgniarka p. Aneta Kurecka- Wojciechowska, z oddziału dziecięcego międzyrzeckiego szpitala.
          Dodatkowo dla chętnych rodziców w dniu 19.02.13 od godz. 17.00 do 18.00 czynny był punkt konsultacyjny prowadzony przez pedagogów szkolnych.

          Akcja poprzedzona była informacją dla społeczności szkolnej zamieszczoną w formie elektronicznej, na korytarzach szkolnych wywieszone były plakaty informujące o terminach i zadaniach, dodatkowo w pokojach nauczycielskich wywieszony był szczegółowy harmonogram zadań dla poszczególnych klas, w klasach I-III pedagog szkolny przygotowała indywidualne zaproszenia wszystkich rodziców. W klasach IV-VI dodatkowo wychowawcy na prośbę pedagoga mieli zaprosić indywidualnie rodziców ,których dzieci sprawiają trudności.

          Zaproszeni specjaliści otrzymali dyplomy -podziękowania za udzieloną pomoc w organizacji Tygodnia Profilaktyki Szkolnej.















           

          Organizatorki :Ludmiła Gogoc, Aleksandra Much















           















           















           

          ”Spójrz inaczej„ w klasach I.















           

          Program  profilaktyczno-wychowawczy realizowany był  w oparciu o książkę autorstwa A.Kołodziejczyka, E.Czemierowskiej, T.Kołodziejczyk.

           Zagadnienia poruszane w programie  zostały opracowane z myślą o dzieciach, tak by rozwijać ich umiejętności radzenia sobie z różnymi trudnymi sytuacjami i problemami, mogącymi sprzyjać sięganiu po alkohol, narkotyki, nikotynę i inne substancje szkodliwe dla zdrowia.

                   Celem programu  "Spójrz inaczej" było takie  wpływanie na dziecko, aby radziło sobie lepiej, bez nadmiernego napięcia z rozwiązywaniem problemów, których dostarcza mu życie, aby rozumiało siebie, umiało współżyć z innymi i potrafiło również znajdować w samym sobie oparcie w trudnych sytuacjach.















           

          Treści programu zamknięte były w trzy  bloki tematyczne:

          - postrzeganie siebie i rozumienie swoich uczuć
          - uczestnictwo w grupie
          - rozwiązywanie problemów


                   Zajęcia z dziećmi prowadzone były metodami aktywnymi ,to znaczy w taki sposób, aby umożliwić uczniom aktywne doświadczanie i przeżywanie tego, co jest tematem zajęć, a następnie podsumowanie i opracowanie zdobytych doświadczeń. Podczas zajęć wykorzystywałam  następujące techniki pracy: rysunki, piosenki, dyskusję, gry i zabawy, krótkie przedstawienia oraz pracę w małych grupach. Podstawową częścią zajęć była praca w kręgu . Krąg sprzyjał umiejętności wyrażania uczuć, słuchania odczuć  innych oraz zapamiętywania tego, co zostało powiedziane. Ponadto, krąg ułatwiał kontakty między dziećmi i dawał im większe poczucie bezpieczeństwa.















           

          Co dał dzieciom z klas I  udział w programie "Spójrz inaczej"?

                   Dzieci poprzez udział w programie uczyły się jak w sposób otwarty mówić o tym, co czują i czego potrzebują od innych. Miały okazję dowiedzieć się, jakie emocje przeżywają ich koledzy i koleżanki. Może  to stanowić podstawę do ich lepszego rozumienia trudnych zachowań rówieśników i większej ich akceptacji. Uczniowie dowiedzieli   się, że ludzie mają prawo do błędów i że konflikty są naturalnym zjawiskiem w kontaktach między ludźmi. Uczyli  się konstruktywnego ich rozwiązywania, negocjowania, przepraszania i przebaczania. Ponadto doświadczali ,że jako grupa powinni się wspierać, akceptować i pomagać słabszym. Poznali wartość prawdziwej przyjaźni. Program zakłada ,że powyższe umiejętności  ułatwią dzieciom odpieranie nacisków rówieśników, aby "wypić, zapalić, zaćpać". Uczą troski o siebie, własne zdrowie, co może w konsekwencji zmniejszyć skłonność do sięgania w przyszłości po substancje zmieniające świadomość.

          Realizacja zajęć w poszczególnych klasach.















           

          Zagadnienie

          Tematy

          Kl.

          Liczba godzin

          Termin realizacji

          Postrzeganie siebie i rozumienie  swoich uczuć.

          1.Razem uczymy się i razem bawimy.

          1a,

          1b,

          1c,

          1d

          3godz. w każdej klasie

          (1 godz.

          dodatkowo w kl.1d)

          listopad 2012

          2.Poznajemy swoje i innych czucia.

          3.  Możemy radzić sobie w trudnych sytuacjach.















           















           

            

            

            

            

           

          Realizacja i opracowanie :Ludmiła Gogoc















           















           















           















           















           















           

            















           

          Turniej Wiedzy o Bezpieczeństwie -„Bezpieczna Zerówka”















           

          Celem Turnieju jest edukacja dzieci z grup „zerówkowych” w zakresie bezpiecznych zachowań, ukierunkowanie działań dzieci na pomoc rówieśnikom w sytuacjach kryzysowych oraz propagowanie pozytywnego wizerunku policjanta wśród dzieci.

          W ramach przygotowań do Turnieju finansowanego ze środków Wojewody Lubuskiego policjanci mieli przekazać dzieciom wiedzę dotyczącą :zachowań podczas spotkania z agresywnym psem, przypomnieć ważne telefony, powiedzieć czym może skończyć się zażywanie nieznanych tabletek. Ponadto funkcjonariusze mieli zapoznać „zerówkowiczów” z zasadami bezpiecznego spotkania z „obcym”, postępowania w sytuacji zagubienia się w supermarkecie, zachowania się podczas pożaru, prawidłowego przechodzenia przez jezdnię. Dzieci miały zapoznać się także z podstawowymi zasadami pierwszej pomocy przedmedycznej przy skaleczeniach i oparzeniach oraz poznać niebezpieczne przedmioty i niebezpieczeństwa związane z prądem elektrycznym. Na koniec każdy uczestnik spotkania profilaktycznego miał otrzymać „Wycinankę Lupo” z ważnymi telefonami alarmowymi i listem od tygryska LUPO.

          W szkole (z innej okazji)odbyło się spotkanie „zerówek”z maskotką Lupo .Zaproszona pani sierżant Justyna Łętowska mówiła dzieciom o konieczności noszenia elementów odblaskowych przy odzieży oraz o zasadach bezpiecznego poruszania się po drogach. Dodatkowo przestrzegała naszych „zerówkowiczów”  jak zachować się w momencie, gdy ktoś obcy zaczepia je na ulicy lub co zrobić, gdy zaatakuje je agresywny pies. W trosce o bezpieczeństwo dzieci nie możemy w żadnym momencie zapominać o przypominaniu im podstawowych zasad. Na szczęście to o czym wspominała pani sierżant było dzieciom dobrze znane. Uczą ich tego rodzice, panie wychowawczynie ,pani pedagog. Niestety- nie zostały omówione wszystkie zagadnienia jakie były wymagane na Turnieju.      

          Może dlatego nie zdobyliśmy pierwszego miejsca?!Gdybyśmy wcześniej znali termin Turnieju oraz zakres materiału- wynik mógłby być inny. Szkoda…

          Eliminacje powiatowe odbyły się 14.11.12r. o godz. 10.00 w piwnicy restauracji Feniks. Warunki były trudne!!! (sala ciasna i ciemna) .18 zespołów 3 osobowych rozwiązywało zadania testowane przez 90min. Nad przebiegiem turnieju czuwały 3 panie policjantki. Przewodziła im sierżant sztabowa p.Justyna Łętowska. Zadania dla dzieci były objęte tajemnicą. Nawet po zakończeniu turnieju nie mogliśmy ich odebrać na pamiątkę. Turnieju nie wygraliśmy –to prawda, ale wynik i tak nie był najgorszy. Na 37 pkt zdobyliśmy 28.5. Nasi reprezentanci :Marcin Milewski, Igor Gołost i Filip Włodek wyszli nieco zaskoczeni. Trochę jakby zabrakło elementu dobrej zabawy. Na pocieszenie każdy uczestnik otrzymał drobny prezencik. Radość była ogromna ponieważ wręczał go sam Lupo-maskotka policyjna.

           

              

           















           

          Opracowanie :Ludmiła Gogoc















           















           















           















           

          Profilaktyka i wychowanie w zerówce.

          Zasady w Krainie Agapeland.















           

          Zajęcia profilaktyczno-wychowawcze zostały przeprowadzone we wszystkich oddziałach zerowych. Jak co roku realizowane są we wrześniu kiedy „maluszki” stawiają pierwsze kroki w szkole. Rozpoczynają swoją wielką przygodę w  Krainie Nauki zwanej w baśni Krainą Agapeland. W owej krainie  każde dziecko  jest szczęśliwe i mądre. Na początku wędrówki wszystkie dzieci otrzymują klucz do  świata wiedzy. Dzięki  niemu będą mogły w ciszy i w skupieniu chłonąć wiedzę  jaką przekaże  im ich Wielki Przyjaciel –Nauczyciel. Ten klucz to zasady .Dzięki nim nauczą się słuchać, szanować wypowiedzi kolegów, będą umiały w zgodzie pracować w grupie. Nauczą się być razem ze sobą- jak drużyna  gotowa do drogi , by posiąść wiedzą i ruszyć…w nieznane . Zasady to umowa. Musi więc być ustalona i podpisana przez wszystkich.















           

          Scenariusz  zajęć:

           Cel:

          - integracja grupy,
          - kształtowanie umiejętności nawiązywania kontaktów,

          -kształtowanie umiejętności wypowiadania się na forum

          -kształtowanie umiejętności wnioskowania

          -uczenie przestrzegania umowy (zasad)

          -uczenie szacunku dla kolegów i koleżanek

          -rozbudzanie chęci do nauki



          Metody: zabawa, praktyczne działania, pogadanka.
          Formy pracy: zbiorowa, indywidualna,
          Pomoce dydaktyczne:duży arkusz papieru, zdjęcia z zasadami, tusz do pieczątek,
          Przebieg zajęć:
          1.Omówienie treści obrazków. Ustalenie zasad pracy w grupie:

          - szanujemy siebie,
          - mówimy do siebie po imieniu,
          - słuchamy siebie wzajemnie,
          - nie przerywamy wypowiedzi innym,
          - nie śmiejemy się z wypowiedzi innych,
          - nie oceniamy, nie krytykujemy innych,
          -jedna osoba mówi reszta słucha

          -jak chcemy coś powiedzie to podnosimy rękę

          -w grupie pracujemy w zgodzie
          2.Podpisanie zasad odciskając ślad kciuka.

          3.Zawieszenia planszy z zasadami na gazetce klasowej.

          4.Ustalenie sposobu nagradzania uczniów za przestrzeganie umowy.















           

                                                                                                                             

                                                               Ustalanie zasad.                                                      















           

          Własnoręczne podpisywanie umowy.















           

          Opracowanie :pedagog szkolny Ludmiła Gogoc















           















           















           















           















           

          Klasowe spotkania z policjantem - program "Policja bliżej dzieci".















           















           

          Opracowanie:Ludmiła Gogoc















           















           

          Spotkanie uczniów klas I.















           















           

          Klasowe spotkania z przedstawicielem policji - czyli zaprzyjaźnionym z dziećmi dzielnicowym  - organizowane są   w naszej szkole od  lat w   ramach współpracy z Komendą Powiatową  Policji w Międzyrzeczu. Policja realizuje w ten sposób Ogólnopolski Program Profilaktyczny „Policja bliżej dzieci”. Tegoroczna edycja jest już 9 z kolei.

          Pan dzielnicowy z ogromną cierpliwością wprowadzał dzieci w zagadnienia dotyczące ich bezpieczeństwa.

          Podczas spotkań poruszane były  następujące tematy:

          -bezpieczna droga do szkoły,

          -zasady korzystania z przejść dla pieszych,

          -właściwa reakcja na sygnalizację świetlną,

          -zasady poruszania się po drodze dzieci z terenów wiejskich,

          -konieczność korzystania z odblasków zwłaszcza w porze jesiennej i zimowej,

          -zasady postępowania w przypadku ataku agresywnego psa,

          -jak należy się zachować kiedy do drzwi puka nieznajomy, a w domu nie ma rodziców,

          -zasady postępowania w sytuacji ,kiedy obca osoba proponuje dziecku    podwiezienie samochodem, częstuje ,

          -rzeczy kolegi, cukierki w sklepie –nie moje –nie ruszam ,bo  to jest kradzież,

          -czym może skutkować zabawa w miejscu oddalonym od  domu i bez opieki osoby dorosłej,

          -znajomość numerów alarmowych,

          Uczniowie  klas pierwszych wykazali się dużą wiedzą nt zasad bezpieczeństwa. Potrafiły pokazać pozycję „żółwika” , którą należy przyjąć kiedy atakuje  agresywny pies. Wiedziały ,że do domu ,pod nieobecność dorosłych, nie można wpuszczać  obcych -nawet policjanta .Doskonale znały numery alarmowe i potrafiły wymienić najważniejsze informacje jakie należy przekazać dyspozytorowi.

          Opowiadały tez o różnych niebezpiecznych zdarzeniach z którymi się już –niestety- spotkały ,a mianowicie : częstowanie cukierkami  przez dorosłych mężczyzn, propozycje podwiezienia do domu przez osoby nieznane ,pogryzienie przez psa. Opowiadały o tym, że  często są  na dworze same  bez opieki. Niektóre dzieci zauważyły ,że rodzice wysadzając je z samochodu przed szkołą robią to w miejscu niedozwolonym. Z ogromnym przejęciem mówiły o tym ,że to dorośli nie znają zasad  bezpieczeństwa.

           Najważniejsze ,że ich wiedza jest wystarczająca by być bezpiecznym . Oby tylko o tym pamiętali w codziennych sytuacjach.

          Podobne zajęcia będą organizowane z uczniami klas II i III. A w maju ,podczas

          „Tygodnia Profilaktyki Szkolnej” zostanie zorganizowane spotkanie  dla rodziców.















           

          Harmonogram spotkań z uczniami klas I:















           

          Lp.

          Klasa

          termin

          godzina

          osoba realizacja/odpowiedzialna

          1.

          1c

          15.10.12

          8.45-9.10

          Wojciech Żuchowski-dzielnicowy KPP,

          Ludmiła Gogoc-pedagog

          2.

          1a

          9.10-9.35

          3.

          1d

          9.40-10.05

          4.

          1b

          10.05-10.35















           

           

          Maskotka policyjna „Lupo”















           

          Pozycja „żółwika”-pokaz

                                     

          Pozycja „żółwika”-ćwiczenie















           

          Podstawowe numery alarmowe















           















           

                          Każdy uczeń otrzymał na zakończenie upominek : plan lekcji z zadaniem domowym do odrobienia wspólnie z rodzicami.