O Stowarzyszeniu

 

Informacja o Międzyrzeckim Stowarzyszeniu SZANSA na Rzecz Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Uzdolnionej Artystycznie w Międzyrzeczu

Stowarzyszenie „Szansa” założone zostało w marcu 2000 roku z inicjatywy p. senatora Zdzisława Jarmużka, p. Kazimierza Puchana , p. Anny Szulgi i rodziców dzieci niepełnosprawnych.

Obecny Zarząd Stowarzyszenia:

Sylwia Guzicka- przewodnicząca,

Anna Szulga- skarbnik,

Iwona Stachowiak- sekretarz.

 

Od momentu istnienia Stowarzyszenia w szkole, przystąpili do "Szansy" rodzice dzieci głęboko upośledzonych, zrzeszonych wcześniej w Szkolnej Grupie Wsparcia. Wspomagali ich nasi nauczyciele  Ludmiła Radys, Anna Grześkowiak, Ewa Nestorowska, Dorota Zielińska, Ewa Kozińska, Beata Kwiatkowska i Grażyna Kobierska, która nadal jest członkiem stowarzyszenia.

Do dziś nauczyciele, już nie członkowie organizacji, ale zawsze jej sympatycy, wspierają Stowarzyszenie w jego działalności.

Obecnie Stowarzyszenie działa przy

Szkole Podstawowej nr 2 im. Szarych Szeregów w Międzyrzeczu 

ul. Sportowa 1

Telefon kontaktowy – 0 95 741 24 77 (szkoła),

tel. kom. 501 559 737 (przewodnicząca Stowarzyszenia)

Celem Stowarzyszenia jest niesienie pomocy dzieciom i młodzieży niepełnosprawnej, uzdolnionej artystycznie, nawiązywanie kontaktów z osobami utalentowanymi, organizowanie prezentacji artystycznych, wystaw oraz udział w imprezach organizowanych przez inne stowarzyszenia. Istotą działalności „Szansy” jest również nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów z osobami, instytucjami i organizacjami zainteresowanymi współpracą i pomocą. 

Od wielu lat organizujemy Ogólnopolskie Prezentacje Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Uzdolnionej Artystycznie, gdzie zapraszamy młodych artystów z całej Polski. Jest to impreza, która wpisała się już w kalendarz imprez kulturalnych Międzyrzecza.


Podsumowując „Szansa” to:
- prezentacje artystyczne,
- wystawy plastyczne,
- bale integracyjne,
- wyjazdy dzieci do teatru,
- spotkania integracyjne, wycieczki,
- spotkania i rozmowy z rodzicami, pomoc pedagogiczno - psychologiczna, terapeutyczna,
- zachęcenie młodzieży do pracy w stowarzyszenia w ramach wolontariatu,
- współpraca z wieloma instytucjami (np. OPS, PCPR, SOSW w Międzyrzeczu, Środowiskowy Dom  Samopomocy, szkoły, Urząd Miasta i Gminy Międzyrzecz, Starostwo Powiatowe w Międzyrzeczu).

Nasze Stowarzyszenie promuje „małych artystów”, udziela wsparcia ich rodzinom, pozwala im obudzić wiarę we własne siły i możliwości, daje świadomość, że są wartościowymi ludźmi.
Zapraszamy chętnych rodziców, dzieci, wolontariuszy do wspólnej pracy nad rozwojem artystycznym naszych dzieci.

 

Aktualności 

XXVI Prezentacje Artystyczne Stowarzyszenia Szansa: 29-31 sierpnia 2024r.

https://iwona-wroblak.blogspot.com/2024/09/szansa-na-siebie-artystyczna-spiewajaca.html

 

W teatrze
W dniu 4 grudnia stowarzyszenie Szansa zorganizowało wyjazd do Lubuskiego Teatru w Zielonej Górze na spektakl "Cudowna lampa Aladyna".

 

 

Wycieczki

Stowarzyszenie Szansa zorganizowało w czerwcu 2022 roku dwie wycieczki.

W dniu 2 czerwca pojechaliśmy do Skansenu w Ochli na warsztaty Ginące Zawody. W dniu 9 czerwca obejrzeliśmy musical w Teatrze im. J. Osterwy w Gorzowie "Piękna i Bestia".

 

 

 Reportaż z balu dla osób niepełnosprawnych:

https://iwona-wroblak.blogspot.com/2020/02/szansa-na-karnawa-dla-wszystkich-pan.html 

 

Prezentacje Szansy niezmiennie artystyczne

 

https://iwona-wroblak.blogspot.com/2019/08/prezentacje-szansy-niezmiennie.html  

 

 

 

 

I   Informacje na temat imprezy/przedsięwzięcia

1.     przedsięwzięcia./Pełna nazwa imprezy

Bal karnawałowy przebierańców dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej

2.     Termin imprezy/ przedsięwzięcia.

16.02.2019 r., godz.10.00-13.00

3.     Miejsce imprezy/ przedsięwzięcia.

ul Pamiątkowa 17.
Stołówka i sala gimnastyczna SOSW w Międzyrzeczu,

4.     Opis przebiegu imprezy/ przedsięwzięcia. (ze szczególnym uwzględnieniem informacji na temat zasięgu, tradycji imprezy).

Był to kolejny już bal karnawałowy gromadzący środowiska osób niepełnosprawnych: dzieci z SOSW, dzieci z klas integracyjnych SP2 i SP3, młodzież Środowiskowego Domu Samopomocy w Międzyrzeczu, stowarzyszenie „Szansa”, osoby niepełnosprawne z Przytocznej.

 

Cele:

  -  zapoznanie dzieci z tradycją zabawy karnawałowej i zachęcenie do jej kultywowania;

   - rozwijanie aktywności ruchowej, muzycznej, artystycznej ;

   - kształcenie umiejętności wspólnej zabawy, tworzenie atmosfery życzliwości   i współpracy oraz pozytywnych

      relacji w grupie osób niepełnosprawnych,

   -integracja środowisk niepełnosprawnych

   -  kształcenie  umiejętności współorganizowania imprezy poprzez włączenie dzieci w działanie przygotowawcze;

    - radość ze wspólnej zabawy i współzawodnictwa dzieci .

 Metody: słowna, pokazu, zabawy, gier, konkursów, śpiewu.

 Formy: indywidualna, zespołowa, zbiorowa

 Czas trwania: 3 godziny

 Pomoce:( sprzęt sportowy, kotyliony), sprzęt muzyczny, nagrody do konkursów.
dekoracje sali, scenariusz  inscenizacji „ Integracyjny bal karnawałowy”, scenariusz,  rekwizyty do inscenizacji, pomoce do konkursów

 

Przebieg imprezy:

 

·        Uroczyste otwarcie balu, poinformowanie o patronacie starosty p. Agnieszki Olender.

·        Powitanie zaproszonych gości (p. Zofia Plewa, p. Anna Sawka-Gmina Międzyrzecz, p. Arleta Stachecka- dyrektor SOSW Międzyrzecz,  p. Katarzyna Dymel- dyrektor SP2 Międzyrzecz,  rodzice dzieci).

·        Sławomira Filusa.p.
Przedstawienie osoby odpowiedzialnej za oprawę muzyczną:

·        Przedstawienie wolontariuszy- prowadzących bal: nauczyciele SOSW, nauczyciele SP2, młodzież.

·        „Taniec –Ludzie do Ludzi” w parach.

·        Taniec z balonami.

·        Zabawa „Wirujący kapelusz”.

·        Zabawa „Sprawne ręce”.

·        Taniec na gazetach.

·        Zabawa „Literkowy pociąg”

·        Strzały do celu.

·        Prezentacja strojów karnawałowych.

·        Zabawy integracyjne.

·        nagrody zakupione przez Starostwo M-cz, materiały promocyjne z Gminy Międzyrzecz, maskotki od sponsorów).Konkursy sportowe (

·     wypieki przygotowane przez mamy ze Szkoły Podstawowej nr 2 w Międzyrzeczu: p. Wysocka, p. Lizoń, p. Najłowicz i p. Wiśniewska , ciastka i napoje -Szansa, owoce- p. Zofia Plewa, cukierki- p. Anna Sawka).Przerwy na posiłek 

·        Zakończenie balu, pożegnanie gości.

5.     Jakie cele udało się osiągnąć dzięki realizacji imprezy/ przedsięwzięcia. Ilość osób biorących udział.

W balu wzięło udział ok. 70 osób. Wspólna zabawa i biesiada przy suto zastawionych stołach pozwoliła na wymianę spostrzeżeń, podzielenie się swoimi radościami i troskami. Dzieci mogły wziąć udział w różnorodnych konkursach, których motywem przewodnim była tematyka zabaw integracyjnych. Konkursy prowadziła p. Sylwia Guzicka. W przerwach można było poczęstować się słodyczami i napojami.

Ciasta upiekły mamy z SP2-p. Wysocka, p. Lizoń, p. Najłowicz i p. Wiśniewska. Zabawa cieszy się ogromna popularnością wśród środowisk osób niepełnosprawnych, odbieraliśmy wiele dowodów wdzięczności i podziękowań od uczestników balu i ich rodziców. Liczymy na współpracę za rok.    

Dziękujemy  Pani Starościnie za nagrody rzeczowe, które dzieci otrzymywały za udział w konkursach, sponsorom i darczyńcom.

 

6.     Działania promocyjne związane z imprezą/ przedsięwzięciem. Informacje ukazujące się w mediach na temat imprezy/ przedsięwzięcia.

Informacje o balu umieszczono na głównej stronie internetowej Szkoły Podstawowej nr 2, a sprawozdanie w zakładce stowarzyszenie „Szansa”, lokalnej prasie- „Powiatowa”, strona internetowa Gminy M-cz. 

7.  Goście imprezy/ przedsięwzięcia osoby publiczne, szczególnie zasłużone dla miasta, gminy lub regionu.

p. Zofia Plewa- z-ca starosty Powiatu M-cz

p. Anna Sawka-sekretarz Gminy
p. Katarzyna Nyczak-Walaszek- kierownik ŚDS M-cz
p. Katarzyna Dymel- dyrektor SP2 M-cz i współorganizator balu.
p. Arleta Stachecka- dyrektor SOSW M-cz i współorganizator balu.

8.     Osoby zaangażowane w przygotowanie balu:

Czynności organizacyjne: piątek 15.02.19 , godz.16.00 przygotowanie dekoracji na sali SOSW- S. Guzicka, D. Zielińska, K. Kogut, G. Kobierska.

W czasie balu-pomoc przy roznoszeniu poczęstunku, napoi- A. Szulga,
I. Stachowiak,

Rozdawanie nagród- G. Kobierska
Muzyka i nagłośnienie -S. Filus
Organizacja konkursów- D. Zielińska, K. Kogut
Prowadzenie balu-S. Guzicka

 

 

 

Szansa. Ludzie - do ludzi

 

            Bar karnawałowy – bo czas karnawałowy. Stroje, kostiumy. Muzyka. Organizacja pozarządowa „Międzyrzeckie Stowarzyszenie dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Uzdolnionej Artystycznie „Szansa” organizuje Bal Karnawałowy - co roku, tradycyjnie w styczniu, w gościnnym Specjalnym Ośrodku Szkolno - Wychowawczym w Międzyrzeczu.

. Czyli integrować. Po to tu przyszli – uczestnicy: dzieci z SOSW, podopieczni ze Środowiskowego Domu Samopomocy. Nauczycielki i opiekunowie balowiczów, tych na wózkach inwalidzkich, i innych – mniej czy bardziej sprawnych fizycznie czy umysłowo. W rogu sali gimnastycznej, gdzie zabawa ma miejsce – basen z piłeczkami, można się nieco (na chwilę) odizolować, zanurzyć w piłkach, poszusować w nich – i tak - odnowionym, ruszyć na parkiet… Za konsoletą zasiadł Sławomir Filus, przygotował odpowiednią muzykę, by dobrze bawili się wszyscy. Pozdrawiamy wróżki, motylki w różach – starannie mocowane przez podskokami, doktórki ze słuchawkami, diabełki, kowbojki (i kowboje z rewolwerami), nietoperze i czarowników, śmierci z kościotrupkami na pelerynkach (czy to już Halloween?) śliczne dziewczynki w kostiumach tanecznych ze szkolnego Zespołu tańca „Rytmix” – one umieją tańczyć! Długie sukienki tak ubrane księżniczki czy królewny mogą ująć w palce, lekko je unieść – taka suknia od czasu do czasu to przyjemność dla każdej kobiety w wieku dowolnym – wiem, próbowałam… Są osoby w samych maskach karnawałowych, jak w Wenecji… Całkiem malutkie dzieci w ramionach matek… Disco ma tu inny wymiar… Bawić się           

Nie grzęźniemy w konformizmie sytuacji, które znamy, nie boimy się zmian… Nowa partnerka (partner), i nowa sytuacja… Nowa melodia. Wymaga od nas następnej porcji empatii… Czy umiemy wykrzesać z siebie? Ależ tak! Spokojnie…. Stać nas na więcej niż sobie wyobrażamy (dobrego), a atmosfera b(B)alu ku temu, w Szansie, sprzyja zdecydowanie.ludzie do ludzi… dobieramy się w dwuosobowe pary i tańczymy… trzeba nieco wysiłku, i wyobraźni, by dostosować się do partnera(rki) dwa razy mniejszego od siebie… Kiedy już, po kilku taktach, się uda – zmiana partnera – na hasło Sylwii właśnie takie: ludzie do ludzi…Na ogółem czuwa Sylwia Guzicka, wieloletnia nauczycielka klas I-III w Szkole Podstawowej nr 2 w Międzyrzeczu, prezes Stowarzyszenia „Szansa”. W przygotowanym programie zabawy – pierwsza konkurencja, pierwszy taniec (tegoroczny bal kładzie nacisk na udział powszechny w zabawie, i za to nagradza gadżetami) –            

Weronika, niepełnosprawna córeczka państwa Kondracików szeroko uśmiecha się ze swojego wózka inwalidzkiego. Do muzyki, do ludzi – się uśmiecha. Do zabawy, do własnego dobrego samopoczucia. Podobno, jak mówi jej mama, rano za bardzo nie chciało jej się wstać (codziennie wcześnie wstaje do szkoły), ale teraz – wyraźnie nie żałuje, że tu przyszła. Dostaje w konkurencji na najlepszego tancerza nagrodę od jury, ja sądzę, że za ten uśmiech, którego intencję rozumieją nawet ci, którzy na co dzień nie mają osobistych kontaktów z osobami niepełnosprawnymi i nie umieją odczytać ich reakcji. Honoraria w postaci gadżetów są ofiarowywane przez organizatorów także innych tancerzom i tancerkom.

Pociągna chwilę nie schodzą z parkietu. Czas karnawału, czas zabawy, więc nie wypada siedzieć na ławeczce. Co jakiś czas wracamy na poczęstunek, ciasteczka, soki i owoce. Przynieśli je sponsorzy. Zofia Plewa, i osobiście w czasie balu – cukierki – przyniósł Remigiusz Lorenz.  – rusza na czele z lokomotywownią, wózkowiczami z opiekunami, którzy ani

, w ślicznych artystycznych baletowych spódniczkach, dwoje młodzianów w czerwonych koszulkach. Kilkuletnie gracje, co ma w sobie każde dziecko. Potem być może będą te naturalne umiejętności rozwijać w zespołach tanecznych, na razie - celem jest rozwój motoryczny dziecka.gracjePo krótkiej przerwie na scenę wkracza dziecięcy Zespół „Rytmix” przy SP nr 2. Małe dziecięce

bardzo modnego kiedyś tańca disco. Kto zapomniał, jak to się tańczyło? Trzy dziewczynki, najbardziej obeznane z tematem, prowadzą lekcje dla wszystkich. Nieskomplikowane ruchy – rączki, głowa, biodra – czy w takiej kolejności? makareny”,Baloniki strzelają – nie takie było ich pierwotne przeznaczenie, ale jest z tym zabawa. Zaraz będzie też inna – kowbojska. Team kowbojów w stosownych strojach ze ŚDŚ pokazuje swój taniec, układ choreograficzny do podkładu muzyki z pamiętnej telewizyjnej „Bonanzy” Dzikiego Zachodu. Będzie też lekcja „

Widzimy, ze przybył Święty Mikołaj z pudełkiem prezentów. Rozdaje je dzieciom, które zaśpiewają piosenkę czy powiedzą wierszyk. Zaczyna Karolina Szulga, która ma w śpiewaniu bardzo duże doświadczenie. Pierwsi odważni się zgłaszają z sali. Na stoliku oczekują na nie kredki, mazaki, kolorowe książeczki i zabawki, i ładny kotylion przypinany przez panią Sylwię.

Patronat nad Zabawą karnawałową Stowarzyszenia „Szansa” objęło Starostwo Powiatowe. Współorganizatorem wydarzenia jest Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy w Międzyrzeczu. Sponsorzy: Gmina Międzyrzecz, Starostwo Powiatowe, Zofia Plewa, Sławomir Filus, Iwona Stachowiak, Mirosław Szulga, Sławomir Guzicki, Elżbieta i Włodzimierz Szopińscy. Podziękowania dla pań z kuchni SOSW, opiekunom i rodzicom uczestników, członkom Stowarzyszenia „Szansa”, Zespołowi Tanecznemu „Rytmix”, i Zespołowi Tańca z ŚDS w Międzyrzeczu.

 

Iwona Wróblak

 

 

Plany na kolejne miesiące:

W maju zaplanowaliśmy wyjazd do „Tyborskiej Chaty” w Janowcu na lekcję pieczenia chleba. Dzieci poznają tam trudną pracę rolników, tradycje ludowe, będą rozpoznawały zboża i wezmą udział w lekcji „Od ziarenka do bochenka”.                

W planach mamy również czerwcowy wyjazd do Teatru Muzycznego w Poznaniu oraz zwiedzenie studia telewizyjnego TVP3 w Gorzowie Wlkp. W okresie wakacyjnym zapraszamy na XXIII Prezentacje Artystyczne na scenę letnią do Pensjonatu :”Pod Strzechą” nad jeziorem Głębokim w dniach 23-25.08.2018.           

                                                                                                                      Sylwia Guzicka

 

Barwy wolontariatu

 

 

 

Zaufać dzieciom, zaufać młodzieży, zaufać nauczycielom

 

 

            Debata. Z młodzieżą, dziećmi, w Szkole Podstawowej nr 2 w Międzyrzeczu. Słuchanie ich. Uważne.

, na całe życie.zadanie– spisane zostaną na tablicy szkolnej. Uczmy się (od siebie nawzajem…). Nauka to zajęcie - Wnioski : Razem – z osobami innymi od nas – i CIEKAWIEJ – z nimi.  „Barwy wolontariatu-Razem ciekawiej” Międzyrzeckie szkoły podstawowe: SP nr 2, SP nr 3 i SP w Kaławie, obecne są na spotkaniu podsumowującym Projekt (pod patronatem ZLOP) realizować… pomóc… Aby się też w tym aspekcie umiemy– czy sprawdzić Uczmy się  od osób z dysfunkcjami - TAKŻE od nich się uczmy. Możemy się też, nie - litości, i nie należy im jej okazywać. Za 50 % sukcesu rehabilitacji Karoiliny odpowiada młodzież, z którą dziewczyna uczyła się w klasach 1-8, za drugie tyle - nauczyciele, jako matka Karoliny pani Szulga wiele się od nich nauczyła. W szacunku do siebie nawzajem – słuchaliśmy koncertu Karoliny, o tym – że dedykowana Sylwii Guzickiej, autorce omawianego Projektu, prezes Stowarzyszenia Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Uzdolnionej Artystycznie „Szansa”, piosenka z repertuaru K. Prońko „Jesteś lekiem na całe zło” – jej, pani Sylwii, dotyczy. Jest realizacją bezpośrednią zadania społecznego w zakresie bezpieczeństwa każdego z nas, i pomocy wzajemnej we wspólnotach samorządowych, w działaniach wolontariackich na rzecz innych, obywatelskiej troski i odpowiedzialności, że dla takiej Polski – myślę – cokolwiek się dzieje w wielkiej polityce, TU - warto żyć. I pracować.pomocy Hanna Szulga, mama naszej śpiewaczki, niepełnosprawnej, także słuchowo, Karoliny, która jest modelowym przykładem, jak osoby z tak wieloma uszkodzeniami mogą tak czynnie artystycznie uczestniczyć w życiu społecznym i kulturalnym wspólnoty, mówi nam, że jest wzruszona tym, co słyszy podczas tej debaty. Dopowiada też, że osoby z uszkodzeniami oczekują – jest w tym dużo delikatności i kultury. Oferują im pomoc w nauce – są z nimi jako koledzy, przyjaciele. Zwyczajnie - przyjaźnią się.dadzą radępomoc koleżankom i kolegom z ławki z różnymi niepełnosprawnościami. Od pomagania w niesieniu plecaka szkolnego, wchodzeniu po schodach do zajmowanie się nimi w ten sposób, by nie odczuły swojej inności jako czegoś, co je w kontaktach z rówieśnikami dyskwalifikuje. Zapraszają ich, wciągają, do wspólnych zabaw, ale takich – jak mówią nam, w których sobie stała   w ramach podsumowania projektu, referują przedstawiciele Samorządów Uczniowskich. Co robią w ramach wolontariatu? - zdają nam krótkie sprawozdania. Inicjowane przez szkoły zbieranie karmy dla schronisk bezdomnych zwierząt – ważne uwrażliwienie ekologiczne, zbieranie nakrętek, by je spieniężyć a środki uzyskane przeznaczyć na zakup na przykład sprzętu rehabilitacyjnego dla konkretnej osoby, „Góra groszówek” dla niepełnosprawnych kolegów. Biorą czynny udział w akcjach charytatywnych. Mają pomysły, mają też doświadczenia, i wnioski, co jeszcze można zrobić. Te doświadczenia to doraźna ich, dotychczasowa, "Wolontariat i działania na rzecz osób niepełnosprawnych w  szkole" Jak pomóc osobom niepełnosprawnym, które żyją obok nas, i z nami… Burza mózgów… Razem z mamą Karoliny słuchamy uważnie debaty. Co dzieci mają na ten temat do powiedzenia? Okazuje się, że bardzo dużo… , że dzieci są mądre, wrażliwe, kreatywne, bo obserwuje to w swojej szkole na co dzień.nie jest zaskoczeniem  Miód na serce – myślę, dla ich wychowawców, sukces - tak można powiedzieć, wieloletniej pracy wychowawczej pedagogów, dla mnie – osobiście, jako słuchającej, też ciekawe doświadczenie… Jedna z opiekunek grupy mówi mi, że dla niej w dążeniu do poprawy sprawności. I pokory w akceptacji tego, czego nie mogą w swoim życiu zmienić, czyli swojego kalectwa. Które znoszą z uśmiechem. Są twardą, myślę, lekcją społeczną tolerancji i szacunku dla drugiej osoby. Uczą (nas) - nie oceniać nikogo po wyglądzie…determinacji . Walka o SIEBIE jest zawsze dobrą lekcją. Uczą nas Walki Pytanie następne (w ramach podsumowania Projektu) - jak Oni, dzieci, młodzież, ze szkół podstawowych, postrzegają osoby niepełnosprawne? Są te osoby miłe, chociaż różnią się od nich (nas). Osoby powinny być traktowane odrębnie, tak by miały swobodę, jednocześnie nie mogą czuć się gorszymi, by nie czuły się skrzywdzone nieodpowiednim ich traktowaniem. Czego Nas, sprawnych, uczą osoby z uszkodzeniami? a jeśli sam znalazłbyś/znalazłabyś się w podobnej sytuacji?? Jak z tymi osobami współpracować, by nie odczuwały barier, nie czuły się gorsze? Dłuższa chwila narad przy stolikach. A co z tymi, którzy wyśmiewają się z ich niepełnosprawności? Jak reagować? Praca pedagogów szkolnych nauczyła ich sięgania po narzędzie komunikacji. Trzeba rozmawiać. Poruszać wyobraźnię, którą dzieci mają - czytam spisane wnioski na tablicy. Podsumowanie Projektu, który nie zostanie na papierze, Projektu który jest realizowany i wdrażany od wielu lat. Konsekwentnie.Działam na rzecz – osób niepełnoprawnych, pomagam im, rozwijam się w tej pomocy, szanuję – ich i siebie..Dzieci te, i niepełnosprawne, i ich sprawni intelektualnie czy ruchowo rówieśnicy, mają wsparcie dorosłych. Radę Pedagogiczną, panią dyrektor SP nr 2 Katarzynę Dymel, Hufiec Harcerski. 

Cel tego Projektu – jak mówiła mi Sylwia Guzicka, jest bardzo trudny. Wywoływanie potrzeby opiekuńczości… To – możliwe, jak się okazuje. Mój wielki szacunek dla tych dzieci, dla nauczycieli. Dla programu wychowawczego.

            Pamiętamy, wspaniały jak co roku:  Koncert młodzieży niepełnosprawnej w ramach XXII Prezentacji Artystycznych organizowanych przez Stowarzyszenie „Szansa” nad Jeziorem Głębokie – scena: „Pensjonat  Pod Strzechą”, gdzie młodzież z Samorządu Uczniowskiego pomagała w organizacji przedsięwzięcia jako wolontariusze, także towarzyszyli młodzieży niepełnosprawnej ze Stowarzyszenia do parku trampolin „Skokoloko” w Zielonej Górze, brali udział w spotkaniu integracyjnym w gospodarstwie agroturystycznym „Maja” nad Obrą, udzielali pomocy osobom niepełnosprawnym w zwiedzaniu Międzyrzeckiego Rejonu Umocnień-Pniewo, Muzeum MRU. Najbardziej aktywnym wolontariuszom uroczyście wręczono pamiątkowe certyfikaty.        

            Międzyrzeckie Stowarzyszenie „Szansa” , w osobach: koordynator Sylwia Guzicka, ponadto Anna Szulga, Iwona Stachowiak, Grażyna Kobierska, za zgodą dyrektor Szkoły Podstawowej nr 2 -Katarzyny Dymel, zawarło umowę z grupą nieformalną w osobach pań opiekunek Samorządu Uczniowskiego- Teresą Flisikowską, Martą Lewańską, Ludmiłą Gogoc. Projekt dofinansowany jest ze środków Województwa Lubuskiego w ramach  Lubuskich Inicjatyw Młodzieżowych – Budżetu  Inicjatyw Obywatelskich. Celem projektu było budowanie tożsamości i spójności regionu, poprzez inicjowanie, wspieranie i promowanie inicjatyw młodych mieszkańców województwa lubuskiego, wzmacnianie zaufania i więzi między samorządem, a młodymi obywatelami (kapitału społecznego). Budowanie zdolności do współpracy w najbliższym otoczeniu dla osiągania wspólnych celów czy wzmacniania zbieżnych wartości – poprzez wspieranie i upowszechnianie otwartych i aktywnych postaw obywatelskich wśród młodych lubuszan, uwrażliwianie na potrzeby najbliższego otoczenia. Wspieranie i promowanie wolontariatu, w celu budowy tożsamości i spójności społecznej.

            Pozwolę sobie zacytować fragment podsumowania Projektu „Barwy wolontariatu – Razem ciekawiej” : „To dzieci z SU w przyszłości będą tworzyć programy, w których na pewno czołowym działaniem będzie integracja społeczna oraz praca na rzecz ludzi dyskryminowanych i stygmatyzowanych. Stygmatyzacja i dyskryminacja należą do podstawowych przeszkód, jakie trzeba pokonać, jeśli ma się promować integrację społeczną i wzmacniać więzi społeczne”.Referowały, dyskutowały, brały udział w końcowym spotkaniu: uczniowie - Julia Skała przewodnicząca SU w SP Kaława, Oliwia Grudniewska przewodnicząca SU w SP nr 4, Zofia Szeremet z-ca przew. SU w SP nr 2.

tradycją…            Na koniec głos zabrała dyr. SP nr 2 K. Dymel. Mówiła o projekcie balu dla osób niepełnosprawnych, jako imprezy organizowanej cyklicznie, które to spotkanie w takiej formule powinno stać się 

 

                                                                                                                                                                                             Iwona Wróblak
listopad 2017

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Projekt Współfinansowany ze środków Województwa Lubuskiego

Projekt "Barwy Wolontariatu-Razem ciekawiej"

       W dniu 12 czerwca 2017r. Międzyrzeckie stowarzyszenie Szansa w osobach: Sylwia Guzicka, Anna Szulga, Iwona Stachowiak, Grażyna Kobierska za zgodą p. dyrektor szkoły Podstawowej nr 2 -Katarzyny Dymel, zawarło umowę z grupą nieformalną w osobach pań opiekunek Samorządu Uczniowskiego- p. Teresą Flisikowską, p. Martą Lewańską, p. Ludmiłą Gogoc.
 Koordynatorem projektu jest p. Sylwia Guzicka.

Przystąpiono do pisania wniosku na realizację projektu "Barwy wolontariatu- Razem ciekawiej".. W weryfikacji konkursowej otrzymaliśmy na realizację zadań Projekt dofinansowany jest ze środków Województwa Lubuskiego w ramach  Lubuskich Inicjatyw Młodzieżowych – Budżetu  Inicjatyw Obywatelskich dotację w wysokości 5000 zł.

Celem projektu jest budowanie tożsamości i spójności regionu poprzez inicjowanie, wspieranie i promowanie inicjatyw młodych mieszkańców województwa lubuskiego, wzmacnianie zaufania i więzi między samorządem, a młodymi obywatelami (kapitału społecznego), zdolności do współpracy w najbliższym otoczeniu dla osiągania wspólnych celów czy wzmacniania zbieżnych wartości.

Cel główny realizowany jest poprzez cele szczegółowe, w tym: 

• wspieranie i upowszechnianie otwartych i aktywnych postaw obywatelskich wśród młodych lubuszan,
• uwrażliwianie na potrzeby najbliższego otoczenia,
• wspieranie i promowanie wolontariatu, w celu budowy tożsamości i spójności społecznej.

Projekt jest realizowany w terminie od 12.06.2017r. do 10.11.2017r. W ramach projektu przystąpiliśmy do szeroko rozumianej współpracy dzieci z Samorządu Uczniowskiego z osobami niepełnosprawnymi.

Realizowane zadania:

1.      Koncert młodzieży niepełnosprawnej w ramach XXII Prezentacji Artystycznych organizowanych przez stowarzyszenie "Szansa" Międzyrzecz nad jeziorem Głębokie -scena "Pensjonat  Pod Strzechą".

Podsumowaniem trzydniowego pobytu młodzieży nad jeziorem był koncert dla mieszkańców miasta i turystów w dniu 24 sierpnia 2017 r. o godz. 17.00. Młodzież z Samorządu Uczniowskiego  pomagała w organizacji przedsięwzięcia jako wolontariusze. Wystąpiło 13 podmiotów wykonawczych, którzy zapewnione mieli noclegi i wyżywienie w Pensjonacie "Pod Strzechą" oraz profesjonalne warsztaty wokalne.

 

2.      Wycieczka członków stowarzyszenia, młodzieży niepełnosprawnej oraz członków Samorządu Uczniowskiego do parku trampolin "Skokoloko" w Zielonej Górze.

Młodzież z SU (Samorządu Uczniowskiego) jako wolontariusze sprawują pieczę nad osobami niepełnosprawnymi- 22.09.2017

 

3.      Spotkanie integracyjne w gospodarstwie agroturystycznym "Maja" nad Obrą. Podchody z zadaniami dla grup. Przeprowadzenie konkursu plastycznego- "Piękno ziemi lubuskiej". Zabawy integracyjne. Ognisko z pieczonymi kiełbaskami. Pomoc młodzieży z SU jako wolontariuszy- 30.09.2017

 

4.      Zwiedzanie Międzyrzeckiego Rejonu Umocnień-Pniewo

Zwiedzanie muzeum MRU, przejście trasy podziemnej, przejazd wozem bojowym, poczęstunek. Prelekcja na temat nietoperzy. Ognisko integracyjne. Każdy niepełnosprawny uczestnik, który zdecyduje sie na zwiedzanie MRU będzie miał opiekuna-wolontariusza z SU-październik 2017

 

5.       Debata społecznościowa w Szkole Podstawowej nr 2 w Międzyrzeczu na temat współpracy Samorządu Uczniowskiego i pracy wolontariackiej na rzecz osób niepełnosprawnych- październik 2017

Prelekcja zaproszonych gości na temat "Dobrych doświadczeń z działań na rzecz osób niepełnosprawnych". Podsumowanie projektu, prezentacja multimedialna z realizowanych działań. Koncert Karoliny Szulgi- uzdolnionej niepełnosprawnej międzyrzeczanki, laureatki wielu konkursów wokalnych na terenie Polski i za granicą, autorki dwóch płyt z nagraniami piosenek we własnym wykonaniu.

Wolontariusze będą mieli okazję wymienić swoje doświadczenia, podzielić się spostrzeżeniami i uwagami, nawiązać przyjaźnie. Nastąpi uroczyste wręczenie certyfikatów najbardziej aktywnym wolontariuszom i podsumowanie projektu.

       Mamy nadzieję, że tak rozpoczęta praca wolontariacka będzie owocowała w dalsze działania na rzecz osób niepełnosprawnych i zagrożonych wykluczeniem społecznym, będzie pożywką dla kreatywności i pomysłowości członków Samorządu Uczniowskiego, lekcją tolerancji, samorządności i demokracji w naszej szkole i środowisku.

Możliwość uczestniczenia w projekcie stworzy warunki do szeroko rozumianego uspołecznienia, rozwinie zdolność decydowania o sobie, pozwoli zmierzyć się z własnymi słabościami oraz zwiększy zdolność oceny swoich możliwości, rozpropaguje działalność wolontariacką na terenie powiatu i gminy.  To dzieci z SU w przyszłości będą tworzyć programy, w których na pewno czołowym działaniem będzie integracja społeczna oraz praca na rzecz ludzi dyskryminowanych i stygmatyzowanych. Stygmatyzacja i dyskryminacja należą do podstawowych przeszkód jakie trzeba pokonać jeśli ma się promować integrację społeczną i wzmacniać więzi społeczne.
                     Hasło projektu "Barwy wolontariatu-Razem ciekawiej" nie jest przypadkowe, bowiem nie tylko pomagamy osobom potrzebującym, ale od nich również się uczymy, razem ciekawie spędzamy czas wolny, budujemy postawę otwartą, tolerancyjną, pamiętając, że dobro raz dane zawsze do nas wraca.

                                                                                                                  Sylwia Guzicka

 

XXII  PREZENTACJE Artystyczne Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej nad jeziorem Głębokie koło Międzyrzecza

  

 

 

           

           Pensjonat "Pod Strzechą" Jacka i Beaty Bełzów nad jeziorem Głębokie - po raz kolejny – gościł niepełnosprawnych muzyków, którzy przyjechali do naszego Międzyrzeckiego Stowarzyszenia Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej „Szansa” na coroczny, w tym roku już XXII, koncert z cyklu „Prezentacje”.

Dla osób, które śpiewają na koncercie - ta jedyna w roku chwila - będzie zapamiętana na długo. Moment, kiedy mogli, MIMO swojej niepełnosprawności wystąpić na scenie, zaśpiewać – a do tej chwili przygotowują się długo, kilku z nich w ciągu roku kształci się w sztuce wokalnej, a po wydarzeniu – nastąpiły równie ważne wzajemne spotkania - w gościnnej Restauracji i Pensjonacie „Pod Strzechą” u państwa Bełzów, i rozmowy. W tym roku mieliśmy przyjemność słuchać, spotkać znowu Monikę Kubiak, Grzegorza Nowakowskiego, Karolinę Szulgę, Izabelę Jakubowską, Barbarę Borowicz, Władysława Kaczmarka, Honoratę Frankiewicz, Annę Ilminowicz i Katarzynę Leśkiewicz oraz uczestników zajęć w DPS Jasieniec i ŚDS Międzyrzecz.

            Urokliwa przyroda Ośrodka Wypoczynkowego „Głębokie”, cień wysokich drzew, w piątkowe pogodne popołudnie - kameralny charakter spotkania, niezbędny dla charakteru tej imprezy, dla prezentacji osobistych możliwości, mimo uszkodzeń organicznych, który od lat jest ideą realizowaną przez Stowarzyszenie. Artystyczne spełnienia są możliwe (chociaż trudne), co widać dobitnie na przykładzie Karoliny Szulgi, która od lat śpiewa, interpretuje w sposób nierzadko aktorski – trudne technicznie piosenki. Dlaczego tak się dzieje, że śpiewa tak dobrze mając tak znaczny ubytek słuchu, jest dla mnie tajemnicą… Niemniej faktem jest, że dziewczyna jest twórcza, i tę jej wrażliwość widać na scenie, i tym samym to, że słuch muzyczny nie jest dokładnie tożsamy ze zwykłym naszym (tak przez laików interpretowanym ) tzw. usznym słuchem, że zmysły mogą się zastępować – w tak dużym stricte artystycznym stopniu…

            Podobnie jest z Anią Ilminowicz. Smukła drobna dziewczyna, także z licznymi uszkodzeniami… Kiedy wchodzi na scenę, braki te stają się nieistotne – skoro potrafi zaśpiewać piosenkę z repertuaru słynnej z wokalnych możliwości Whitney Houston…  Scena, śpiewanie, to Ani żywioł… Również pracowitość, z jaką podchodzi o pracy nad własnym rozwojem. To dobrze, że nasze Prezentacje rozumieją, i podzielają, pasje Ani, i jej podobnych młodych ludzi, dając szansę samorealizacji na koncertach. Śpiewająca nieustannie, w duszy i sobą, jest Basia Borowicz, osłuchana z muzyką otaczającą ją zewsząd, ciągle nucącą – jak mówią jej przyjaciele i znajomi, głęboko zanurzoną w tej formie osobistej ekspresji. Basia najlepiej docenia kunszt muzyczny utworów emitowanych w mediach, ich warstwę słowną, teksty, wsłuchuje się w nie uważnie - śpiewając, interpretując, przeżywając te dzieła osobiście. Jest w tym dojrzała afirmacja życia - sądzę, zrozumienie dla tematów, które zajmują wybitnych twórców form muzycznych – tak to widzimy na scenie, chociaż jej mama mówi, że na co dzień Basia jest zupełnie zwyczajna, w dodatku musi się zmagać z dolegliwościami fizycznymi, które większości z nas nie dotyczą… Stowarzyszenie „Szansa” doskonale rozumie rolę rodziny, zwłaszcza tej najbliższej, w rozwoju, rehabilitacji, osoby niepełnosprawnej, tej komunikacji wzajemnej, skutecznej, która obejmuje, powinna obejmować wiele stron – społeczną (szeroko pojęta integracja z osobami bez (dużych) uszkodzeń fizycznych czy psychicznych) i środowiskową – rodzinną, najbliższą, także instytucji tym się zajmujących… Karolina dedykowała piosenkę swojemu Tacie, który w czasie poprzednich Prezentacji leżał w szpitalu – teraz był obecny (i filmował śpiewającą na scenie córkę…). Także mamy wokalistek (mi znanych od lat kilku czy kilkunastu) Basi i Karoliny – wspaniałe mądre kobiety, od których nauczyć się można bardzo dużo… I które nie skupiają się wyłącznie na swoich dzieciach – więcej, poprzez wzmożoną troskę o nie, z powodu ich niepełnosprawności, wkładają swój olbrzymi wkład w poznawczy aspekt dotyczący sposobu i metod adaptacji osób z niepełnosprawnością w społeczeństwie – jak jest od lat w przypadku pani Anny Szulgi.

            Informacje dotyczące instytucji pomagających rodzinie są sygnalizowane na tablicy: Lubuskie Inicjatywy Młodzieżowe (budżet Inicjatyw Obywatelskich), Barwy Wolontariatu – Razem Inaczej, SP nr 2 w Międzyrzeczu im. Szarych Szeregów, Grupa Nieformalna; nauczyciele, terapeuci, opiekunowie Samorządu Uczniowskiego w SP nr 2 – gdzie Stowarzyszenie „Szansa” ma siedzibę, Młodzież On-Life, ZLOP, Lubuskie Warte Zachodu. Na koncercie byli obecni przyjaciele i osoby wspierające Stowarzyszenie – dyrektorzy SOSW, PCPR, SP nr 2 i inni, którzy otrzymali symboliczne upominki w kształcie uroczej Nutki wiolinowej, także stały przyjaciel – od wielu lat, pan Jacek Bełz. Organizatorzy podziękowali też innym sponsorom, bez których Prezentacje nie mogłyby się odbyć: Starostwo Powiatowe, Urząd Gminy Międzyrzecz, Gospodarczy Bank Spółdzielczy, Międzyrzecki Ośrodek Kultury, ZLOP Zielona Góra, Międzyrzeckie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji, „JADAR” Drukarnia Międzyrzecz, Ewa i Włodzimierz Szopińscy, Elżbieta Górna, darczyńcy 1 % od podatku dochodowego, Beata i Henryk Szmulkis, Katarzyna Wiese, Anna i Mirosław Szulga, Sylwia i Sławomir Guziccy.

            Bolesław Kołodziejski – konferansjer wieloletni Prezentacji, z zawodu terapeuta i nauczyciel (także instruktor muzyczny naszych wokalistów) zapowiedział i przedstawił kolejnego wykonawcę. Monika Kubiak z Międzyrzecza. Także uczy się śpiewać – to dobrze, bo ma dobry słuch, i jak słyszymy, z każdym występem widać duże postępy, także w doborze trudniejszego repertuaru. Ślepota – prawie od urodzenia, zupełnie jej nie przeszkadza, nam także, Monika ma piękny wysoki głos, udziela się artystycznie na większości lokalnych imprez. Teraz też przybyła do nas ze swoim ojcem. Wykonawcom ponadto opiekują się wolontariusze. Izabelę Jakubowską z Zielonej Góry także znamy, jest żywiołowa, radosna i takie też wybiera piosenki. Władysław Kaczmarek śpiewał nam piosenki z repertuaru Bułata Okudżawy. Dowiadujemy się, że mimo widocznej niepełnosprawności skończył studia i pracuje nad licencjatem. Wsłuchujemy się w teksty, smakujemy poezję śpiewaną, którą nas co roku Władek raczy. Radość i spontaniczna empatia to Honorata Frankiewicz, także dobry głos, wrażliwość, kochamy za to Honoratę, to dobry duszek Prezentacji. W programie słyszymy również następną odtwórczynię poezji śpiewanej, wykonywanej z naturalnością wynikająca ze zrozumienia istoty gatunku – Katarzynę Leśkiewicz. Katarzyna mówiła mi kiedyś, że mimo wózka jest mobilna i samodzielna, także gotowa do uczestnictwa w koncertach poza Trzcielem, z którego pochodzi. Myślę, ze wykonawcy Prezentacji z powodzeniem mogliby śpiewać z koncertach spoza formuły dla osób niepełnosprawnych, i tak też się w wielu przypadkach dzieje.

            Między poezją były też żartobliwe choreograficzne pastisze oparte na temacie z popularnego kiedyś serialu „Bonanza” rodem z Dzikiego amerykańskiego Zachodu, w kostiumach z epoki, z rewolwerami rzecz jasna, w wykonaniu uczestników zajęć w Środowiskowym Domu Samopomocy, a także pokaz tańca klasycznego, południowoamerykańskie rytmy – w sukniach  i pantofelkach, z wysoko upiętych fryzurach, prezentowały się w swej kobiecości panie z Domu Pomocy Społecznej w Jasieńcu. Szyk i elegancja.

            Koncert szybko minął… pan Bełz i organizatorzy; Sylwia Guzicka, prezes Stowarzyszenia „Szansa”, zaprosili gości na wykwintny poczęstunek do Restauracji „Pod Strzechą”. Wielka uroczystość, feta z okazji wzajemnych znajomości, przyjaźni wieloletnich, miała się ku końcowi. Wysiłek organizacyjny, hojność i zrozumienie sponsorów… Pani Guzicka, jak napomknęła, pisze nowy projekt unijny… Aby samorealizacja uczestników Prezentacji była nieustająca i jeszcze głębsza, przynosiła satysfakcję wielu stronom. Podziękowano za przybycie i obecność – wykonawcom z opiekunami, Halinie Pilipczuk ze Starostwa Powiatowego, Jarosławowi Szałacie – przewodniczącemu Rady Powiatu, Zofii Plewa - członkowi Zarządu Powiatu, Elżbiecie Górnej – dyrektor PCPR Międzyrzecz, Annie Wasiluk-Sawka – sekretarzowi Gminy Międzyrzecz, Katarzynie Dymel-dyrektor Szkoły Podstawowej nr 2 w Międzyrzeczu, Lesławowi Hołowni – burmistrzowi Skwierzyny, Ewie Zdrowowicz-Kulik - prezesowi Fundacji „Serce na dłoni”, Katarzynie Drejer – z Fundacji „Pomagamy”, Annie Kwiecińskiej – dyrektorowi DPS Międzyrzecz, Arlecie Stacheckiej – dyrektorowi Ośrodka Szkolno – Wychowawczego oraz przedstawicielom lokalnych mediów.

 

Iwona Wróblak

           

           

Zajęcia edukacyjno-przyrodnicze i rekreacyjne dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej w DELI Parku w Stęszewie-20 maja 2017 r. (sobota)

 

 

 
           Uczestnicy wycieczki nabyli w miarę swoich możliwości wiedzę o faunie i florze, którą można podziwiać w najbliższym otoczeniu oraz o gatunkach wymarłych i zagrożonych wyginięciem.  Obejrzeli chronione gatunki owadów z Wielkopolskiego Parku Narodowego w rozmiarze XXL, dowiedzieli się o ich roli w przyrodzie.
         W ciągu jednego dnia  stanęli obok najważniejszych światowych zabytków. W Parku Miniatur zgromadzono repliki najsłynniejszych budowli z różnych kontynentów, także te wpisane na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO. Miniatury zabytków zostały odwzorowane z dokładnością do najmniejszych detali, co pozwoliło beneficjentom zaznajomić się z ich wartością architektoniczną i kulturową.
              Czas wolny spędzili aktywnie włączając się w zabawę na placu zabaw (dmuchańce, huśtawki, EKO-wioska, interaktywne gry, park linowy, mini ZOO), integrując się ze sobą i innymi dziećmi, przebywającymi w tym samym czasie w Parku. Zadowoleni i pełni wrażeń wrócili do domu.

                                                                                                                                                       Sylwia Guzicka

 

 

 

 

 

Bal karnawałowy

  

 

             W dniu 25 lutego 2017 r. o godz. 10.00 sala gimnastyczna Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Międzyrzeczu na ul. Poznańskiej zapełniła się dziećmi i młodzieżą niepełnosprawną z Powiatu Międzyrzeckiego. Odpowiedzieli oni na zaproszenie organizatorów Międzyrzeckiego Stowarzyszenia "SZANSA" Na Rzecz Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Uzdolnionej Artystycznie oraz Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Międzyrzeczu. Patronat  nad balem objął Starosta Międzyrzecki-pan Grzegorz Gabryelski (zakupiono nagrody rzeczowe dla uczestników balu). Jesteśmy bardzo wdzięczni za coroczne wsparcie naszej inicjatywy, dziękujemy również pracownikom Gminy Międzyrzecz za upominki, promujące nasze miasto.
            Parkiet zapełnił się wirującymi  dziećmi w kolorowych przebraniach. Brały one udział w różnorodnych konkursach i zabawach integracyjnych, gdzie nie było przegranych.
 Rytmiczną muzykę zapewnił pan Sławomir Filus, a w przerwie Karolina Szulga zaśpiewała piosenki z repertuaru Majki Jeżowskiej.
 Odbył się również konkurs plastyczny "Witamy Wiosnę", okazało się bowiem, że wszyscy już zatęskniliśmy za ciepłymi promieniami słońca.
             Pani Sylwia Guzicka-przewodnicząca "Szansy" podziękowała wszystkim, dzięki którym bal  się odbył: paniom Helenie Zalwowskiej, Hannie Szuldze, Iwonie Stachowiak za pyszne wypieki., pani Wiolecie Myrda za napoje, państwu Włodzimierzowi i Elżbiecie Szopińskim za słodycze i zabawki.
W czasie balu opiekę nad dziećmi i młodzieżą sprawowały  wolontariuszki: Kamila Matacz i Natalia Dutkowska, pani Ewa Dąbrowska i panie ze SOSW w Międzyrzeczu. Na balu nie mogło zabraknąć  honorowych osób, bliskich naszemu stowarzyszeniu-pani Haliny Pilipczuk (Powiat Międzyrzecz),pani Zofii Plewy(Powiat Międzyrzecz) i pani Elżbiety Górnej (PCPR w Międzyrzeczu).
            Jak zwykle ciepło zostaliśmy przyjęci w murach SOSW, dzięki pani dyrektor tej placówki- Arlecie Stacheckiej, jak co roku mogliśmy zakończyć karnawał tanecznym krokiem, spotkać się ze sobą, porozmawiać i choć na chwilę zapomnieć o swoich niesprawnościach i chorobach.
Naszą działalność prowadzimy m.in. dzięki 1 % z podatku naszych darczyńców.
Serdecznie dziękujemy za wsparcie. Prosimy o przekazanie 1% podatku na realizację celów statutowych stowarzyszenia "Szansa". Numer KRS 0000169865, cel szczegółowy: "SZANSA" Międzyrzecz.             

 

 

                                                                                                                                          Sylwia Guzicka

 

 

           

 

 

Nutki towarzyszą Prezentacjom- Iwona Wróblak

 

            Kawiarnia Stop-Klatka w Międzyrzeckim Ośrodku Kultury. Nutki towarzyszą Prezentacjom – rozpięte na dekoracjach, kolorowe, jako symbol radości wspólnego śpiewania. XXI „Prezentacje” Artystyczne Stowarzyszenia Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Uzdolnionej Artystycznie „Szansa”.  

Śpiewnie, empatycznie, w taki sposób spotykają się od wielu lat na naszych międzyrzeckich Prezentacjach. Przygotowują się do nich długo, przez wiele miesięcy. Dla wielu to jeden z nie tak wielu jasnych promieni w codziennym zmaganiu się z własną niepełnosprawnością, także z barierami społecznymi, architektonicznymi.

wrażliwości artystycznej, wiedzy humanistycznej.  Od wielu lat towarzyszy im, wspiera, Bolesław Kołodziejski, nauczyciel, terapeuta mający bogate doświadczenie zawodowe zdobyte w różnych środowiskach, gdzie pracował. Zna się także na wokalistyce – jak większość instruktorów, od których oczekuje się, oprócz wiedzy fachowej, zdolności i            

niepełnosprawnościami, dedykowała panu Bełzowi jedną ze swych wspaniale wykonanych, mimo uszkodzenia słuchu, pieśni. Drugą – Bolkowi Kołodziejskiemu, długoletniemu konferansjerowi koncertów „Szansy”, jej przyjacielowi.  tej realnej na samorealizację każdej osoby z szansyrehabilitacji jej dziecka, mamą Hanną Szulgą, długoletnią działaczkę w „Szansie”–  Poznaliśmy w gronie występujących na Prezentacjach wiele wspaniałych osobowości. Przyjeżdżają do na nas, bo tu jest ciepła przyjazna atmosfera. Czekają na nich akceptacja widowni koncertu, potem wspólne spotkania, rozmowy do późnej nocy. Będą, jak co roku, goszczeni przez naszego restauratora Jacka Bełza na Głębokim „Pod Strzechą”. Maria Karolina Szulga, śpiewaczka, którą znamy od dziecka, razem z jej pełną energii i uporu w            

. Spojrzenie w dobrym kierunku, we właściwym kierunku. Tak zawsze trzeba spoglądać. Mimo uszkodzeń świata i swoich. To cytat jednej z tekstu piosenek, tutaj mają szczególną wymowę, chociaż w programie są też inne, zwykłe, ze względu na swój relaksacyjny charakter. Cieszyć się życia, z dnia codziennego – należy i wypada zawsze. Nie dajmy, by coś zakłóciło nasz wewnętrzny spokój. A że można w ten sposób żyć – przekonują nas o tym goście Prezentacji, którzy mimo przeciwności losu prezentują nam – jako dar od nich, swój uśmiech – tylko naśladować…- Patrzeć w oczy gwiazd           

Koncert zwyczajowo rozpoczęły powitania i podziękowania osobom, sponsorom, instytucjom i władzom miasta za wsparcie w działalności Stowarzyszenia. To też podziękowanie dla wspaniałych ludzi towarzyszących osobom niepełnosprawnym – instruktorów, rehabilitantów - przyjaciół, którzy sprawdzają się codziennie. Rafał Kaszubki z Domu Pomocy Społecznej w Jasieńcu jest ich przykładem. Na coroczne Prezentacje przywozi grono podopiecznych. Wystąpią indywidualnie z krótkimi recitalami piosenek, osoby też jako grupa taneczna – w tańcach klasycznych.            

Monika Kubiak od kilku lat śpiewa piosenki na wielu imprezach miejskich. Jest muzykalna, rozwija się artystycznie, jej wysoki głos emanuje radością. Ania Iluminowicz z Leszna śpiewając na naszych Prezentacjach skupia się maksymalnie na zadaniu, które ma do wykonania. Podarowuje nam swoją piosenkę, siebie. W wykonanie wkłada dużo energii wewnętrznej, jak prawdziwa artystka. Śpiewanie jest jej namiętnością życiową. Ania umaszcza się na scenie w muzyce i tekście do niej jak w soczewce własnej, eksponowanej wrażliwości. Dopiero w ten sposób pokazana widać, jak rzeczywiście postrzega świat i siebie, arterapia to potężne narzędzie rehabilitacyjne.           

przez to wykluczeni, wtłoczeni w szufladę płaskiego społecznego osądu, w schematy płytkiego osądu. przemocy i jej złym wpływie na ludzi. Zawierała czytelne przesłanie ostrzegające przed prześladowaniem innych, tych którzy nie potrafią się bronić. Są  Osoby ze Szkolnego Ośrodka Szkolno – Wychowawczego, z opiekunem Anną Pielesiak, zaprezentowały krótką etiudę teatralną mówiącą o            

warunków głosowych – nasz, obok Moniki, słowik w „Szansie”.  pierwszy raz, wybiera ciekawe piosenki. Honorata Frankiewicz czyli uśmiech, radość i empatia – obok dobrego warsztatu wokalnego i takich też  Barbara uwielbia śpiewać i robi to prawie bez przerwy i w każdej niemal sytuacji. Robert Guździoł z Ostrowa Wielkopolskiego – także jest u nas już nie  Iza Jakubowska z Czerwieńska, energiczna dziewczyna, która śpiewa u nas energetyczne, rytmiczne piosenki. Władysław Kaczmarek z Poznania swym cieplnym tenorem interpretujący utwory z gatunku poezji łotrzykowskiej. Basia Borowicz z Poznania – dojrzałe interpretacje wokalne. Są takie, bo            

Środowiskowy Dom Samopomocy w Międzyrzeczu także wydelegował swoich podopiecznych, którzy prezentowali nam układy taneczne. Katarzyna Roszak próbująca swych sił w znanym przeboju Budki Suflera „Bal wszystkich świętych”. Nasi wózkowicze – Marlena Wojtczak z Ostrowa Wlkp. z Robertem razem przygotowali piosenkę. Towarzyszy im Honorata. Śpiewanie zespołowe to trudniejsza sztuka. Koncert kończy Karolina Szulga, która zaczynała śpiewać w wieku kilkunastu lat, teraz jest dorosłą kobietą, chociaż dla wielu znających ją od dzieciństwa ciągle jest tą samą muzykalną, upartą w dążeniu do profesjonalizmu – od lat bierze lekcje śpiewu – małą dziewczynką.            

odważyliśmy się wyjść na scenę, gdzie słucha nas (bardzo życzliwa) publiczność. I przeżyliśmy znowu to wielkie miłe wydarzenie – spotkanie w gronie uczestników międzyrzeckich „Prezentacji”.  w gronie osób, w społeczeństwie, w końcu wobec siebie. Wielką satysfakcją, że się prezentacjąlat śpiewanie jest formą wyrażenia swojego miejsca, swoją  Radość i upodobanie do muzyki – do muzykowania, jest wspólna ludziom bez względu na normę fizyczną czy psychiczną. W Stowarzyszeniu od            

 

 

 

 

Organizatorzy: Międzyrzeckie Stowarzyszenie SZANSA dziękuje sponsorom: Gospodarczy Bank Spółdzielczy, Urząd Gminy Międzyrzecz, Starostwo Międzyrzecz, Międzyrzeckie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji,  Zofia Plewa, Beata  i Jacek Bełz, Drukarnia „JADAR”, Katarzyna Wiese, Karolina Szulga, Rejonowy Sztab Ratownictwa Społecznej Krajowej Sieci     

Ratunkowej w Międzyrzeczu, Katarzyna Lis, Elżbieta i Włodzimierz Szopinscy, Anna i Jerzy Daszkiewicz, Beata i Henryk Szmulkis, Jarosław Leśniewski, Sławomir Guzicki; Darczyńcy 1 %, Elżbieta Górna, Katarzyna Nyczak - Walaszek.

 

 

 

Współorganizatorzy: Pensjonat „Pod Strzechą”- Jacek i Beata Bełz

Międzyrzecki Ośrodek Kultury. Przygotowanie wykonawców, prowadzenie koncertu: Bolesław Kołodziejski - Zielona Góra

 

http://iwona-wroblak.blogspot.com/2016/10/nutkitowarzysza-prezentacjom-kawiarnia_14.html

 

Iwona Wróblak

 

 

 

 

 

 

 

Iwona Wróblak

Bal Szansy

niedziela, 7 lutego 2016

Nasze milusińskie malutkie czarownice i czarodzieje…

 

            Tajemnicą dobrej zabawy jest umiejętnie przygotowany program. I wodzirej, który sprawnie poprowadzi tańczących. Także muzyka, żeby zagrała do tańca.

 

 

Sławomir Filus, w Specjalnym Ośrodku Szkolno – Wychowawczym, gdzie dyrektorem jest Arleta Stachecka, zza konsolety przywitał i zaprosił je na doroczny Bal. Zaprosił wszystkie czarnoksiężniczki, batmany i wszelkiej (bajkowej) maści stwory. W konwencji baśni była ta baśń (spełniona) „Szansy”. Szansy na dobrą zabawę bez względu na wiek i tak zwaną normę sprawności – nie jest to Tu ważne. Ważne, by się dobrze bawić. Wszak Karnawał…

            Poprzebierane dzieciaki, przyszły na zaproszenie Stowarzyszenia Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Uzdolnionej Artystycznie „Szansa” w  gościnnym Specjalnym Ośrodku Szkolno – Wychowawczym. Gdzie jest tradycja Szansowych zabaw, a sala gimnastyczna nasiąkła dobrą energią. Sylwia Guzicka, prezes Stowarzyszenia „Szansa”, wymyśliła pakiet ciekawych konkursów, których celem było, by wszystkie dzieci wzięły w nich udział – owszem, ławeczki pod ścianami były, ale używane tylko na chwilę, by odsapnąć. Pomagały nauczycielki z SOSW, Zofia Plewa, bywająca na takich uroczystościach (przeważnie z gościńcem w postaci upieczonego ciasta czy przyniesionych owoców). Kamila Matacz, wolontariuszka Stowarzyszenia, dbała o dobry nastrój bawiących się. Uczono nowych figur tanecznych, przypomniano też poczciwą makarenę. Zaopiekowano się też rodzicami, którzy przyszli z dziećmi, przewidziano dla nich (integrujące rodzinnie) role w konkursach Balu karnawałowego, oprócz wspólnego z dziećmi tańczenia rzecz  jasna. Czuwała dyskretnie nad Balem Stowarzyszenia, które kiedyś założyła, Hanna Szulga. Przywitała gości, uczestników i rodziców.

            Wyginaj śmiało ciało. Baw się. W rogu sali gimnastycznej basen z piłeczkami, element Sali doświadczania świata. Przykryty brezentem, służy także do schowania się. Buszują w nim malutkie dzieci. Muzyka kusi, przychodzi czas, by wyjść na tzw. świat. Nie trzeba bardzo dobrze umieć chodzić, by tańczyć na Balu Szansy. Uśmiechać się każdy umie… Sala jest duża i przyjazna, ramiona rodziców czy rodzeństwa bezpieczne, malutkie nóżki i  roześmiane buzie odpoczywają od pląsów.

            Nagrody za odważny udział w konkursach czekają. I słodkości, i zabawki, dostanie je każdy uczestnik, organizatorzy tego pilnują. By nikt nie  został pominięty, by był doceniony, by pamiętał Bal Szansy, którego współorganizatorem jest SOSW… I za rok też chciał tu przyjść. Słodki poczęstunek na miejscu przygotowała kuchnia i sponsorzy. Co roku (prawie) ci sami, przyjaciele Stowarzyszenia: Katarzyna Nyczak – Walaszek-kierownik Środowiskowego Domu Samopomocy, państwo Elżbieta i Włodzimierz Szopinscy, Mirosław Szulga, Sławomir Guzicki, Katarzyna Lis, Katarzyna Wiese, Halina Pilipczuk (corocznemu Balowi patronuje Starostwo Powiatowe), Mariola Musiał, Iwona Stachowiak.

            Jedna z zabaw bardzo mi się podoba – wodzirej (Sylwia Guzicka):uściśnijcie jak najwięcej dłoni, jak muzyka ucichnie… Taka konkurencja, nagrodzona upominkami… DOTYK. Z elementami zabawnymi. Sąsiada złapać za kostki u nóg… Ciepłe czyjeś dłonie. Sąsiada obok. Dziecka. To jeden z  najbardziej spontanicznych balów karnawałowych w okolicy. Nie musi być tak ułożony jak dorosły, dziecięcość króluje w Szansie. To wartość dodana, jest na nią miejsce na Balu jej przysługujące. Gimnastyka, taniec i wygibasy to zdrowy ruch. I udział nauczycielek, nie ma koturnu dzisiaj w SOSW, ale  taką dziecięcą zabawę trzeba zorganizować, by była spontaniczna…       

            Trzy kapelusze wędrują po głowach. Trzeba się szybko ich pozbyć, bo się wypada z gry… co należy przyjąć z uśmiechem. Będą przecież nagrody pocieszenia. I następna szansa do wykazania się. Czasu do zakończenia Balu jeszcze dużo.

            Bierzemy udział w baśniach. W przebieraniu u Niedobrej czarownicy grochu i piasku w wielkiej miednicy. Trzeba je wybrać do woreczka w jak  największej, w określonym czasie, ilości. Diabelskie Różki na czarnych czuprynkach pochylone nad miskami, kolorowe sukienki księżniczek, pilnie wybierają ziarna. Jabłuszko smakowite trzeba zgryźć nie używając rąk do jego trzymania – rodzic w tym czasie chrupie marchewkę (będą zabawne zdjęcia do kronik rodzinnych!). Tańce z balonem, którego nie wypada upuścić – po rozstrzygnięciu tego konkursu rozpęka się, zabija się balonika, wypada to  zrobić głośno (to ten koturn, który trzeba obalić… jak siorbniecie u harcerzy). Rolka papieru może służyć do owinięcia delikwenta na kształt mumii egipskiej. Najpiękniejsza mumia jest nagrodzona gadżetem.

            Ostatni akcent Balu. Występ Karoliny Szulgi, która właśnie wczoraj zaliczyła udział w kolejnym koncercie w Lubsku. Piękny artystyczny akcent Balu Karnawałowego Stowarzyszenia „Szansa”, organizacji pozarządowej, która na stałe wpisała się w panoramę naszych lokalnych inicjatyw społeczno – artystycznych.

 

 

 

                                                                                                                                                       Iwona Wróblak

 

 

           

 

 

 

 

 

 

 

 

I jeszcze kilka wspomnień utrwalonych na zdjęciach-
 PROJEKT Trampolina, czyli lubuskie warte zwiedzania
piknik w Bobowicku i Święto Drwali w Niedźwiedziu.

 

 

 

Lubuskie warte zwiedzania

Z tą myślą korespondującą z hasłem naszego województwa rozpoczęliśmy realizację naszego projektu mającego na celu zaprezentowanie uroków i atrakcji naszej ziemi grupie podopiecznych Środowiskowego Domu Samopomocy oraz Międzyrzeckiego Stowarzyszenia Szansa  Na Rzecz Dzieci i młodzieży niepełnosprawnej uzdolnionej Artystycznie. W grupie zapaleńców, którzy czy to zawodowo, rodzinnie czy też po prostu sercem związanych ze środowiskiem osób niepełnosprawnych zrodziła się myśl aby dać szansę tym, którzy z różnych przyczyn, najczęściej od nich niezależnych byli pozbawieni możliwości normalnej rozsmakowania się w byciu lubuszaninem. Z pośród atrakcji okolic Międzyrzecza wybraliśmy na początek stadninę koni przy Technikum Rolniczym w Bobowicku, gdzie we wspaniały majowy dzień spędziliśmy bardzo przyjemnie czas, ujeżdżając konie, grają w piłkę i bule, piekąc kiełbaski i śpiewając stare harcerskie szlagiery. To było tak na rozgrzewkę, blisko i spokojnie. Następny wyjazd to Łagowo/Niedźwiedź. Łagowo jak wiadomo jest marką samą w sobie, piękny zamek Joanitów w otoczeniu starego parku którego niektóre buki pamiętają bardzo dawne dzieje nasze ziemi dał tak naszym podopiecznym jak i nam poczucie, że jesteśmy spadkobiercami i dziedzicami pięknego historycznego miejsca. Spoglądając z zamkowej wierzy bądź błądząc wąskimi uliczkami nie mogliśmy wyjść z podziwu dla szczególnego uroku tego miejsca. Po smacznym posiłku udaliśmy się do Niedźwiedzia, pobliskiej wioski w której okoliczne nadleśnictwa już od 15 lat organizują Turniej Drwali połączony z plenerem rzeźbiarski. Wrażenie było ogromne, na wielkiej łące zebrało się tysiące osób, które z zapartym tchem śledziły zmagania pilarzy, leśników prowadzących zrywkę konną, czy też rąbiących drewno na czas. Wszystko przy wesołej muzyce i świetnej kuchni w której każdy mógł wybrać coś dla siebie. Na zakończenie oglądaliśmy zmagania rzeźbiarzy, którzy przy pomocy pił spalinowych wykonywali niesamowite w swej urodzie prace, powstawały krasnoludy, orły, sowy i konie, piękne dziewoje i stylowe ławy. Rzeźbiarze z Polski ale i nie tylko, także  Niemcy, Słowacja, Ukraina i Białoruś w przeciągu kilku godzin z nieobrobionej kłody wyli w stanie stworzyć niesamowite dzieła i wszystko w szczytny celu. Wszystkie prace zostały zlicytowane na rzecz niepełnosprawnego dziecka. Rzeźbiarze to jednak swoje chłopy ( nawet jeżeli jeden z nich był kobietą). Wróciliśmy pełni wrażeń i z jednym przekonaniem, chcemy więcej. Następnym celem była Lisia Polana koło Skwierzyny oraz Muzeum Drogownictwa. Ta wyprawa miała bardziej charakter edukacyjny. Pod czujnym okiem leśnika zostaliśmy oprowadzenie po ścieżce edukacyjne gdzie dowiedzieliśmy jak żyje las i jakich ma mieszkańców, dlaczego drzewa potrafią zrzucać liście nawet w środku lata i jak wygląda i nazywa się mama przecinka. Natomiast w Muzeum kustosz pokazał nam zabytkowe sprzęty wykorzystywane przez drogowców o wieków. Okazało się, że drogowcy to nie tylko panowie, którzy utrudniają życie kierowcom ciągłymi remontami dróg i zawsze spóźniają się z odśnieżaniem ale przede wszystkim są to ludzie, którzy swoją ciężka pracą umożliwiają swobodne przemieszczanie się ludzi. To oni stawiają i dbają o znaki wskazujące skąd, dokąd i jak daleko będziemy jechać. Widzieliśmy kamienie milowe, które od wieków stawiano w celu oznaczenia kluczowych punktów na drodze. Ten dzień minął n pod znakiem wielu ciekawych informacji, wspaniałej pogody i przyjemnego relaksu na cienistej Lisiej Polanie. Już wracając planowaliśmy kolejny wyjazd, który miał być zwieńczenie całego projektu. To kolejna podróż historyczna, może nie aż tak zamierzchła jak w Łagowie ale nie mniej ciekawa. Cele naszej wyprawy było Muzeum Międzyrzeckiego Rejonu Umocnień w Pniewie. Pogoda jak zwykle nam dopisała więc we wspaniałych humorach ruszyliśmy szlakiem stalowych kopuł. Pod okiem przewodnika wkraczaliśmy w miejsca, które takim ciężkim piętnem odcisnęły się w naszej nie tak dawnej historii. Schodząc do głębokich sztolni bunkra nr 717 byliśmy do głębi przejęci tak grozą tego miejsca jak i przenikliwym chłodem, który tam panuje. Przewodnik krok po kroku opowiadał jakie było wyposażenie i przeznaczenie poszczególnym sprzętów i pomieszcze[JG1] ń tak, że wychodząc na powierzchnię byliśmy mądrzejsi o wiele ciekawych informacji, także tych nie związanych z wojną, ale np. że w naszych bunkrach jest największy w Europie rezerwat nietoperzy. Na powierzchni przywitało nas wesołe słońce oraz zapach pieczonej kiełbasy, przygotowanej przez uczestników, którzy nie odważyli się zejść w głąb bunkrowych katakumb, oni w między czasie mieli wspaniałe zajęcia ruchowe na świeżym powietrzu , do których wszyscy chętnie dołączyli. Dzień chyli się ku zmierzchowi podobnie jak nasz projekt ku końcowi. Sądzę, że wszyscy wyszliśmy z niego bogatsi, nasi podopieczni o widzę i pozytywne przeżycia, przekonanie, że świat stoi przed nimi otworem i że jest jeszcze wiele ciekawych miejsc tak w lubuskim jak i w całej Polsce, które warto poznać i pokochać jak swoją ojczyznę. A dla nas, organizatorów i wolontariuszy było to bezcenne doświadczenie. Potrafimy zrealizować swoje marzenia, zbudować zespół ludzi, który potrafi ze sobą współpracować, korzystać ze wsparcia instytucji. Bogatsi o to doświadczenie mamy ochotę na więcej, a więc do zobaczenia przy kolejnych projektach.

 

 

 

               Aktualności-Trampolina

W ramach projektu „Trampolina” realizowanego przez ZLOP ze środków Unii Europejskiej w ramach FIO przystąpiliśmy do realizacji dwóch zadań- w dniu 26 sierpnia 2015 r. gościliśmy w parku edukacji ekologicznej na terenie Nadleśnictwa Skwierzyna oraz w Muzeum Znaków Drogowych, natomiast w dniu 19 września 2015 r. zwiedziliśmy Międzyrzecki Rejon Umocniony, miejsce, z którego słynie nasza gmina. Oto przekaz fotograficzny z tych eskapad.

 

 Serdecznie zapraszamy na KONCERT GALOWY, w ramach XX Jubileuszowych Prezentacji Artystycznych, który odbędzie się 2 października 2015 r.
 o godz. 17.30  w kawiarni „Stop- Klatka” w Międzyrzeckim Ośrodku Kultury.
                                                        WSTĘP WOLNY.

 

 

 2014/2015

 

 Wręczenie Certyfikatów ZLOP

          W dniu 25 czerwca 2015 r. w sali narad Starostwa Powiatowego w Międzyrzeczu odbyło się spotkanie, podczas którego wręczone zostały certyfikaty. Otrzymały je organizacje pozarządowe, które w ramach realizacji projektu „Sektor Trzeci Mocny w Sieci” wdrażały „Standardy pracy w działalności organizacji pozarządowych”.

Certyfikat z rąk prezesa ZLOP Romualda Malinowskiego i gospodarza uroczystości dyrektora Ośrodka Rejonowego ZLOP w Międzyrzeczu Włodzimierza Szopińskiego odebrała w imieniu członków stowarzyszenia „SZANSA”- Sylwia Guzicka.

Władze samorządowe na spotkaniu reprezentowali Wicestarosta Międzyrzecki- Rafał Mikuła oraz przewodniczący Rady Miasta Międzyrzecz- Jerzy Kardela.

Przy kawie, torcie, kanapkach uczestnicy spotkania dyskutowali o przyszłości organizacji pozarządowych, o działalności w środowisku lokalnym a także o korzyściach płynących z udziału w projekcie i przynależności do ZLOP.

 

                                                            (fragment artykułu ze strony ZLOP)

 

 

Lubuskie warte zwiedzania

 

Z tą myślą przystąpiliśmy do projektu „Trampolina” realizowanego przez Związek Lubuskich Organizacji Pozarządowych ze środków Unii Europejskiej w ramach Funduszu Inicjatyw Obywatelskich, pomagającego sfinansować różne inicjatywy społeczne.       

Jako tzw. grupa inicjatywna „RAZEM ŁATWIEJ” w osobach Janusza Grządko, Kamili Matacz, Barbary Sieniawskiej, pod opieką prezesa Międzyrzeckiego Stowarzyszenia Szansa pani Sylwii Guzickiej chcąc przybliżyć uroki naszej małej ojczyzny osobom niepełnosprawnym, uczestnikom Środowiskowego Domu Samopomocy oraz członkom Stowarzyszenia Szansa napisaliśmy projekt p.t. „Cudze chwalicie, swego nie znacie- lubuskie warte zwiedzania”, obejmujący cztery wyjazdy w ciekawe miejsca, gdzie można miło i ciekawie spędzić czas.

Pomysł nasz spotkał się z przychylnością organizatora projektu i otrzymaliśmy środki na jego realizację.

Korzystając z majowej  pogody pierwszy nasz wyjazd dla grupy 20 uczestników pod opieką pięciu wolontariuszy zrealizowaliśmy do Bobowicka, gdzie  korzystając z uprzejmości dyrektora Technikum Rolniczego  pana  Romana Nowaka  zrobiliśmy grilla i skorzystaliśmy z zajęć w stadninie koni, przynależącej do szkoły. Ponieważ pogoda nam dopisała, a otoczenie szkoły jest piękne i zadbane,  mieliśmy wszystko, co potrzeba do świetnej zabawy. Kiedy jedna część naszych podopiecznych brała udział w zajęciach hipoterapii pod opieką wykwalifikowanego trenera koni pana Benedykta Rutkowskiego reszta grała w piłkę nożną, bule, siatkówkę. Słowem było mnóstwo śmiechu, ruchu i zabawy. A w międzyczasie na grillu piekły się kiełbaski. Kiedy wszyscy zmęczyli się już bieganiem, skakaniem i jazdą konną, zasiedliśmy do stołów. Gdy już pokrzepiliśmy się nieco zrobiła się bardziej biesiadna atmosfera, przy dźwiękach gitary przypominaliśmy sobie stare harcerskie szlagiery i tak minął nam ten dzień pełen wrażeń.

Zachęceni do działania zaraz 15 czerwca 2015 r. wyjechaliśmy do Łagowa, aby zaprezentować uczestnikom projektu piękny XV wieczny zamek Joannitów ukryty w enklawie zieleni, starym parku, gdzie jak głoszą podania niektóre drzewa sięgają „pamięcią” czasów świetności zakonu. Ta swoista podróż w czasie i przestrzeni dała nam wszystkim możliwość kontaktu z żywą historią naszej ziemi. Kiedy wspięliśmy się na szczyt wieży zamkowej oczom naszym ukazał się przepiękny widok na Łagów i okolicę. Stojąc tam i podziwiając łagowską panoramę uświadomiliśmy sobie jak dla nas wszystkich ważne jest hasło naszego projektu. Lubuskie naprawdę warte jest zwiedzania.

            Jakby nie dość było wrażeń zapanowaliśmy jeszcze na ten dzień wyjazd do pobliskiego Niedźwiedzia, gdzie już po raz piętnasty odbywały się Zawody Drwali, wspaniała impreza plenerowa współorganizowana przez świebodzińskie Nadleśnictwo. Tak my jak i nasi podopieczni z zapartym tchem śledziliśmy zmagania drwali w łupaniu kloców na czas, precyzyjnym ścinaniu 8-metrowych bali tak, aby upadając wpiły kołeczek o średnicy 5 cm, mistrzostwo świata . Myślę, że wszyscy mieliśmy okazję pierwszy raz w życiu widzieć konną zrywkę, tzn. ciąganie przez konie ściętych kłód drewnianych ( niektórzy jak sądzę mogli po raz pierwszy widzieć duże konie pociągowe na własne oczy) .W międzyczasie w innym miejscu odbywały się konkursy z wiedzy na temat lasu. Dla głodnych były suto zaopatrzone stoiska z grillowanym jedzeniem, zapachy niosły się daleko. Podsumowaniem i niesamowitym przeżyciem był plener rzeźbiarski. Ponad dwudziestu rzeźbiarzy z Polski, Niemiec, Rosji, Słowenii, Białorusi, wykonywało rzeźby w pniach drewnianych, przy pomocy pił  łańcuchowych. Niesamowita precyzja, pomysłowość i urok tych prac robił ogromne wrażenie. W huku pracy pił spalinowych powstawały krasnoludy, orły , konie, niedźwiedzie, wspaniałe ławy zdobione rzeźbami oraz maleńkie drewniane ptaszki. Wszyscy byliśmy oczarowani tym, że w tak krótkim czasie można stworzyć tak piękne przedmioty. Wszystkie te rzeźby zostały następnie wystawione na aukcji, której dochód był przeznaczony na potrzeby leczenia chorego dziecka.

            Wracaliśmy wieczorem do domu pełni wrażeń, nasi uczestnicy jak i my sami przeżyliśmy wspaniały dzień pełen piękna i głębokich wzruszeń. Wszyscy przekonaliśmy się, że „piękna jest ta

ziemia cała” nie tylko urokami krajobrazu, ale także ludzką twórczością i aktywnością.

            Przed nami kolejne wyjazdy, chcemy dać naszym podopiecznym zastrzyk dobrych emocji i energii do życia, aby mimo często bardzo trudnych osobistych problemów byli w stanie z nadzieją i optymizmem patrzeć w przyszłość, bo warto jest ofiarować drugiemu coś dobrego, ponieważ to co siejemy to i zbierać będziemy w naszym życiu. 

                                                                                                          Janusz Grządko

 

 

 

 

Co w „SZANSIE” piszczy?

Międzyrzeckie Stowarzyszenie „Szansa” Na Rzecz Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Uzdolnionej Artystycznie zaprosiło dzieci i młodzież z klas integracyjnych, Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Międzyrzeczu, Środowiskowego Domu Samopomocy na wycieczkę do gospodarstwa agroturystycznego Marii i Krzysztofa Pieśniaków w Kluczewie o nazwie: „Stara Chata u Kowola”.

Jest to wioska położona 30 km od Wolsztyna na terenie Przemęckiego Parku Krajobrazowego w Krainie Kwitnącej Konwalii. Grupa 39 osób wyruszyła w dniu 23 maja 2015 r. w celu poznania tradycji wielkopolskiej wsi, poznania ginącego zawodu kowala, uczestniczenia w warsztatach sztuki ludowej.
w gospodarstwie powitał nas serdecznie gwarą wielkopolską gospodarz i zaprosił na pyszne wiejskie śniadanie (swojski chleb, sery, jajecznicę, mleko). Następnie zwiedzaliśmy 100-letnią chatę urządzoną w staropolskim stylu i poznaliśmy tradycje, w których wyrastały pokolenia na wsi. Była to osobista wędrówka gospodarza do miejsc i osób upamiętnionych na pożółkłych fotografiach.  Pan Krzysztof przedstawił na swojego 90-letniego ojca-kowala i opowiedział,  jak trudne było to zajęcie, jak niezwykłej siły wymagało udźwignięcie ciężkich kowalskich narzędzi. Dziś kuźnia to miejsce historyczne, tu można  wykuć „podkowę szczęścia”, prasować ubrania żelazkiem „na duszę”. To miejsce,  gdzie płynął pot kowali- przodków pana Krzysztofa.

Następnie wzięliśmy udział w warsztatach sztuki ludowej, zwiedzaliśmy zagrody wiejskie z trzodą chlewną, krową , kozami, owcą, na ręce można było wziąć puszystego królika, wydoić krowę.
Uczestnicy wycieczki mogli przejechać się bryczką po malowniczych okolicach Krainy Kwitnącej Konwalii.

Na zakończenie pobytu spacerem udaliśmy się na okoliczną łąkę, gdzie przy ognisku upiekliśmy kiełbaski, częstowaliśmy się też suto zastawionym stołem, na którym stały wiejskie specjały.
Nadszedł czas wyjazdu, ciężko było odjeżdżać, pożegnaliśmy gościnnych gospodarzy, zrobiliśmy pamiątkowe zdjęcie i udaliśmy się w drogę powrotną.
Wycieczka nie odbyłaby się, gdyby nie dofinansowanie ze środków PFRON, z 1 % z podatku dochodowego od naszych darczyńców, sponsorów, środków własnych stowarzyszenia „Szansa”.
 Pragniemy podziękować wszystkim uczestnikom wycieczki za zdyscyplinowanie, wolontariuszom za okazaną pomoc przy organizacji wyjazdu.

                                                                                                   Sylwia Guzicka, Anna Szulga

 

 

 

 

Bal karnawałowy „Szansy”

          W dniu 7 lutego 2015 r. jak co roku odbył się bal karnawałowy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej z powiatu międzyrzeckiego pod patronatem Starosty p. Grzegorza Gabryelskiego, którego na balu reprezentowała p. Halina Pilipczuk.  Zgromadził on 65 osób z różnych środowisk. Na podkreślenie zasługuje tu ogromny wkład i zaangażowanie p.  Arlety Stacheckiej- dyrektora Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Międzyrzeczu  i jej pracowników. To w gościnnych progach jej szkoły na parkiet tanecznym krokiem, zachęcone przez p. Tadeusza Filusa, który przygotował oprawę muzyczną, wkroczyli tancerze, przebrani za księżniczki, rycerzy, czarowników, krasnali…
Bal prowadziła  p. Sylwia Guzicka, która zapraszała uczestników do konkursów. Każdy otrzymał nagrodę, dzięki hojności naszych sponsorów: Starosty Miedzyrzeckiego, p. Zofii Plewy, Państwa Elżbiety i Włodzimierza Szopińskich, p. Katarzyny Wiese, p. Anny Szulgi, p. Donaty Groll.
               W przerwie balu można było spróbować pysznych wypieków rodziców z „Szansy” oraz podziwiać występy zespołu tanecznego „Rytmix” ze Szkoły Podstawowej nr 2 w Międzyrzeczu, prowadzonego przez panie Dorotę Zielińską i Sylwię Guzicką.

Bal jak co roku dostarczył mnóstwa wrażeń, radości, pozwolił na chwilę oddechu od codziennych spraw, rodzice przy kawie mogli wymienić swoje doświadczenia, podzielić się radościami i troskami a przede wszystkim spędzić ze swoimi pociechami czas, wirując w takt karnawałowej muzyki.

Bardzo dziękujemy sponsorom i sympatykom „Szansy”  za wspieranie nas w inicjatywach na rzecz osób niepełnosprawnych, a ponieważ zbliża się czas rozliczeń z Urzędem Skarbowym prosimy o przekazanie 1% na naszą działalność: nr KRS-u:169865, cel szczegółowy: stowarzyszenie "Szansa" Międzyrzecz.
                                                                   Dziękujemy!!!

                                                                  Zarząd Stowarzyszenia;
                                            Sylwia Guzicka, Anna Szulga, Iwona Stachowiak

 

„Mikołajki na sportowo”

            W Szkole Podstawowej w Brójcach w dniu 3 grudnia 2014 r. odbyły się „Mikołajki na sportowo”.
Nasza drużyna w składzie: Patryk, Michał Pietrusik z siostrą, Iwona Stachowiak (skarbnik stowarzyszenia) oraz Weronika i Oskar Wnęk z mamą Renatą,  godnie reprezentowała stowarzyszenie „SZANSA” Międzyrzecz.  Mieliśmy okazję próby naszych sił i możliwości w doskonałej sportowej zabawie. Spotkaliśmy się z Katarzyną Leśkiewicz (na zdjęciu i plakacie)- wicemistrzynią Europy w Parakajakarstwie, która opowiadała, jak osiągnąć sukces, pokonując bariery i ciężko trenując. Należy dodać, że Kasia jest uczestniczką naszych koncertów wokalnych, ponieważ obdarzona jest wspaniałym głosem. W jej wykonaniu słuchaliśmy poezję śpiewaną. Sama jednak mówi o sobie jako o sportowcu, a nie piosenkarce.
                Mikołajkowe spotkanie upłynęło pod hasłem „WALCZCIE O SWOJE MARZENIA”, niech to hasło przewodniczy nam w czasie zdobywania sukcesów w różnych dziedzinach, nie tylko sportowych.      
        Dziękujemy organizatorom za wspaniałą imprezę i doskonałą organizację tak trudnego przedsięwzięcia.

 

                                                                                                                             Sylwia Guzicka

 

 

Projekt „Sektor III mocny w sieci”- XI-IV 2014/2015 r.

 

 

Aktualnie Zarząd stowarzyszenia „SZANSA” (Sylwia Guzicka, Anna Szulga, Katarzyna Nyczak- Walaszek) bierze udział w  projekcie z obszaru wsparcia III sektora pn. „Sektor trzeci mocny w sieci”.

„Celem projektu jest m.in. wzmocnienie sieci organizacji zrzeszonych w
ZLOP-ie. Głównym zadaniem sieci jest integracja, wymiana doświadczeń i podejmowanie wspólnych działań między lubuskimi stowarzyszeniami i fundacjami. Projekt współfinansowany jest ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społęcznego (poddziałanie 5.4.2).

 

W ramach projektu zaplanowano m.in.:

1.       Pikniki integracyjny dla członków sieci

2.       Dni Otwartych Drzwi Sieci

3.       Jak radzić sobie w trudnych sytuacjach

4.       Szkolenia dla członków sieci z zakresu pozyskiwania funduszy na działalność organizacji, zarządzania projektami ngo, strategii zarządzania kadrą w organizacji pozarządowej czy animowania współpracy z biznesem i administracją publiczną.

Dla członków organizacji ZLOP oferuje nieograniczone i bezpłatne doradztwo: księgowej, prawnika, eksperta od pozyskiwania funduszy.”

                                                           Informacja ze strony internetowej ZLOP-u

 

W dniach 27-28 listopada wzięłam udział w pierwszym spotkaniu w ramach projektu  „Wzmocnienie sieci WRZOS w zakresie współpracy z administracją publiczną w sferze socjalnej”,  współfinansowanego  ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Priorytet V. Dobre Rządzenie; Działanie 5.4 Rozwój potencjału trzeciego sektora; Poddziałanie 5.4.2 Rozwój dialogu obywatelskiego).

Projekt ten ma na celu wzmocnienie sieci WRZOS i organizacji wchodzących w skład ZLOP (jako stowarzyszenie należymy do ZLOP-u)  w kształtowaniu polityki publicznej podczas prac w ciałach konsultacyjno-doradczych z obszaru polityki społecznej.

Pierwsze szkolenie dotyczyło nowego podejścia do rozwiązywania problemów społecznych. Pod okiem kompetentnego trenera- Daniela Lichoty poznaliśmy nowe, ciekawe metody pozwalające na rozwiązanie problemów społecznych. W zabawowy sposób pracowaliśmy nad integracją naszej 20-osobowej grupy, prezentowaliśmy indywidualne podejście do problemu a potem konsultowaliśmy to z grupą i podejmowaliśmy wspólną decyzję.

Celem szkolenia było zmobilizowanie członków stowarzyszeń do wykorzystania potencjału, tkwiącego w ich organizacjach i współpraca między innymi stowarzyszeniami w ramach niwelacji problemu społecznego. Organizacje III sektora mogłyby moim zdaniem więcej zdziałać, gdyby zbudowały sieć współpracy w swoich miejscowościach.

W następnych trzech cyklach będziemy się pochylać nad sposobami tworzenia narzędzi diagnozowania, będziemy budować porozumienie dla rozwiązywania problemu społecznego- los seniorów i współpraca w NGO oraz organizować wspólne działanie na rzecz wprowadzania zmiany.

                                                                                                                                                          Sylwia Guzicka

 

 

XIX Prezentacje Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Uzdolnionej Artystycznie-02-04.10.2014 r.

 

  

 

 

      Kameralne wnętrze Kawiarni „Stop-Klatka” w Międzyrzeckim Ośrodku Kultury. Miejsce odpowiednie, by goście Stowarzyszenia Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Uzdolnionej Artystycznie „Szansa” mieli swoje pięć minut – swoją szansę na prezentację. A my szansę ich zobaczyć w aktywności stricte artystycznej.

    To dziewiętnasty z kolei rok, w którym organizowany jest ten koncert. Współorganizatorem przedsięwzięcia są Hotel i Restauracja „Duet” – Jacek i Beata Bełz i Międzyrzecki Ośrodek Kultury. Koncert prowadził Bolesław Kołodziejski.

Ciepła i przyjazna atmosfera ludzi wyznających te same idee empatii i wzajemnego do siebie szacunku przywitała nas w przytulnym wnętrzu Kawiarni Stop-Klatka, tak jak zawsze jak to bywa na spotkaniach w organizacjach pozarządowych. Rozpoczęło się od występu Zespołu Tańca Towarzyskiego z Domu Pomocy Społecznej w Jasieńcu.

Po tańcu towarzyskim przyszedł czas na popisy wokalne. Nie znaliśmy dotąd Władka Kaczmarka z Poznania. Jego ciepły głos wzbudził naszą sympatię. Iza Jakubowska z Czerwieńska śpiewała o miłości, o życiu – rzeczach, które dotyczą wszystkich.
       Znana nam i lubiana – przez wszystkich, ze względu na ciepłą osobowość i talent – Monika Kubiak z Międzyrzecza.
     Moja ulubiona wykonawczyni – Kasia Leśkiewicz z Trzciela. Poezja śpiewana na Prezentacjach Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Uzdolnionej Artystycznie. Katarzyna to warsztat wokalny już w pełni dojrzały.

       Odkrycie tegoroczne. Ania Ilminowicz z Leszna. Niespokojna duchem dziewczyna, która momentalnie się uspokaja, kiedy zaczyna śpiewać rosyjskie pieśni i dawne przeboje Anny German.
          Kolejna moja ulubiona wykonawczyni – Basia Borowicz z Poznania, która nigdy nie uczyła się śpiewać, a robi to bardzo dobrze. Repertuar H. Banaszak („W moim magicznym domu”), wykonany na poziomie, który znana wokalistka na pewno by zaakceptowała. Karolina Szulga to przykład, jak można być artystą wokalnym na naprawdę dobrym poziomie mimo dużych uszkodzeń słuchu… Fascynujące jest obserwowanie jej rozwoju artystycznego, śledzenie, co dziewczyna usłyszy – doda – do trudnych warsztatowo piosenek, które upatrzy sobie do swojego bogatego już repertuaru.
Dyplomy Uczestnictwa i nagrody zostały rozdane. Każdy z uczestników dostał upominek. Prezes Stowarzyszenia Sylwia Guzicka podziękowała wszystkim obecnym za przybycie. Za pomoc – wolontariuszom, bez których koncert nie mógłby się odbyć, sponsorom. Szczególne podziękowania należą się p. Barbarze Sieniawskiej, która zorganizowała warsztaty plastyczne pt. „Z ręką w gipsie”.

Zabierzemy ze sobą cząstkę wszechobecnego tu uśmiechu i radości, pokory wobec spraw innych ludzi, ich ważności, weźmiemy te istotne rzeczy i wartości do swoich domów, by spotkać się znowu za rok, na XX już, jubileuszowych, Prezentacjach Stowarzyszenia „Szansy”.

                                                                                                                                            Iwona Wróblak

Kilka słów co dzieje się w stowarzyszeniu „Szansa”…

 

         W listopadzie 2013r. Zarząd Międzyrzeckiego Stowarzyszenia „Szansa” Na Rzecz Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Uzdolnionej Artystycznie złożył wniosek do PCPR- u  w Międzyrzeczu na realizację  zadania kulturalno- rekreacyjno- turystycznego pn. „Śladami ginących zawodów-wycieczka do Centrum Edukacji Regionalnej i Przyrodniczej w Mniszkach”.  Wniosek został pozytywnie rozpatrzony i otrzymaliśmy dofinansowanie ze środków PFRON na wyjazd 39 osób, w tym większość stanowiły  osoby niepełnosprawne z Powiatu Międzyrzecz, opiekunowie i wolontariusze.
        Wycieczka odbyła się 7 czerwca 2014 r. i trwała cały dzień. Przewodnicy zaproponowali nam spacer do warsztatów ginących zawodów, odwiedziny kolejno w kuźni, warsztacie bednarskim, u pszczelarza, garncarza, szewca, praczki. Zwiedzający pod czujnym okiem wolontariuszy mogli dotykać poszczególnych przedmiotów, popukać młotkiem, spróbować pracy przy stanowisku szewca, kowala.
          Po zwiedzeniu podzielono nas na dwie grupy, które zamiennie wzięły udział w  warsztatach artystycznych: przy kole garncarskim dzieci i młodzież lepiła wazoniki i dzbanki z gliny, a w warsztacie wikliniarskim każdy uczestnik wycieczki  wykonał wózki z wikliny. Swoje prace zabieraliśmy do domu.
         Zasłużyliśmy na poczęstunek, zorganizowano nam stół biesiadny z kiełbasami, napojami, słodyczami. Pracowity dzień zakończył się formą rekreacyjno-sportową, dzieci wzięły udział w zabawach sportowych na terenie skansenu. Serdecznie dziękujemy sponsorom, bez których wycieczka nie mogłaby dojść do skutku: PCPR w Międzyrzeczu, państwu E. i W. Szopińskim, Annie Szuldze, Sylwii Guzickiej.

 

  
 

           Serdecznie zapraszamy Państwa na kolejną inicjatywę stowarzyszenia a mianowicie na Prezentacje Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Uzdolnionej Artystycznie, które odbędą się w dniach 2-4 października 2014 r. a szczególnie zachęcamy do udziału w Koncercie Galowym w dniu 3 października 2014 r. o godz. 17.00 w Międzyrzeckim Ośrodku Kultury w „STOP-KLATCE”. Zapewniamy ciekawych , profesjonalnych, niezwykle uzdolnionych niepełnosprawnych wykonawców z całej Polski. Współorganizatorami koncertu jest MOK Międzyrzecz, Hotel i Restauracja „DUET”. Realizacja zadania jest możliwa dzięki pomocy finansowej Gminy Międzyrzecz i Powiatu Międzyrzecz, za co jesteśmy wdzięczni.

                                                                                                            Sylwia Guzicka, Anna Szulga

 

 

Nagroda Starosty Powiatu     

W dniu 16 grudnia 2013 r. na posiedzeniu Rady Powiatu Starosta Międzyrzecki Grzegorz Gabryelski wręczył nagrody za przedsięwzięcia mające wpływ na kreowanie pozytywnego wizerunku powiatu międzyrzeckiego.

Bardzo cieszymy się, że laureatką została p. Anna Szulga (skarbnik stowarzyszenia „Szansa”) za bezinteresowną pomoc dzieciom i młodzieży niepełnosprawnej uzdolnionej artystycznie, inicjowanie wielu akcji charytatywnych oraz wspieranie młodych i zdolnych osób niepełnosprawnych w realizacji ich planów i zamierzeń.

Oprócz pani Ani nagrody otrzymali p. Izabela Stopyra i p. Lidia Woźniak.
Wyróżnieni otrzymali pamiątkowe listy gratulacyjne i kwiaty.

 

Tańczyć na Balu Karnawałowym „Szansy”…

         „Kontakt – dotyk – uśmiech” -- filozofia spotkań, balów organizacji pozarządowych i stowarzyszeń takich jak „Stowarzyszenie Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Uzdolnionej Artystycznie „Szansa”.

 

         W gościnnych progach Specjalnego Ośrodka Szkolno – Wychowawczego tegoroczny, coroczny Bal Karnawałowy. Prezes „Szansy” Sylwia Guzicka serdecznie wita gości, dziękując za gościnę pani dyr. SOSW Arlecie Stacheckiej. Patronat honorowy nad imprezą objął Starosta międzyrzecki Grzegorz Gabryelski, obecna jest, z ramienia Starostwa, pani Halina Pilipczuk. Także, niezmiennie – Zofia Plewa, również teraz jako sponsor owoców, dyr. SP. nr 3 Donata Groll, dyr. PCPR Elżbieta Ostaszewska, w-ce dyr. S.P. nr 2 Anna Kmieciak. Nagrody ufundował też Tadeusz Taborowski - Księgarnia „Bestseller”, państwo Szopińscy, Jacek Bełz , Mirosław Szulga, Sławomir Guzicki. Przy konsolecie czuwa Sławomir Filus a zabawę poprowadzi pani Sylwia Guzicka, która z racji swego zawodu – jest nauczycielką – doskonale umie zapanować nad dziecięcym żywiołem. Dobrze zorganizowana zabawa zostawia zawsze miłe wspomnienia.

        A tutaj o to chodzi. O czystą w swej nieskomplikowanej filozofii zabawę o ogromnie ważnych aspektach, zawsze terapeutycznych w swym działaniu. Wszystko tu jest dosłowne, nieskłamane. Kontakt – dotyk – uśmiech, muzyka i taniec, konkursy i zabawy nieodmiennie nagradzane – za odwagę brania w nich udział – słodkimi nagrodami. Czekoladowe cukierki są jeszcze słodsze, kiedy się je wręcza z uśmiechem, za osiągnięcie nawet niewielkie. Kiedy się wypada z gry też na osłodę wolontariuszki, podchodzą z torbą cukierków. W kącie czekają ufundowane przez Starostwo nagrody - książeczki, gry planszowe, pisaki, zabawki. No i na stołach w stołówce SOSW jest góra ciastek, owoców. Świeci jeszcze tu świąteczna choinka.

         Tańczymy wszyscy. Do starannie dobranych przez pana Filusa kawałków muzycznych. Partnerzy do tańca od 3 do 103 lat. No może z tymi stu trzema to przesada, ale trzylatki są na pewno. Nie ma wielkich ważnych gości, pokiwać się trzeba. To ugruntowany na Balach karnawałowych w „Szansie” zwyczaj, który stał się prawem. Zabawa łączy, umacnia więzi. Ulubioną konkurencją jest tańczenie na składanej na coraz mniejsze części gazecie. Trzeba się na niej ścieśnić, przybliżyć, budzi to dużo śmiechu i zabawnych komentarzy.

         Mały diabełek ze świecącymi różkami miga mi w drzwiach w sali balowej. Jest kilka bardzo eleganckich księżniczek – to zawsze w modzie. Dwóch małych karateków prezentuje swoje wspaniałe stroje.

         Rytmix – Zespół Taneczny z S P. nr 2, małe urocze dziewczynki z klas 0-III pokazują dwa układy taneczne, jeden jest ze wstążkami i piłeczkami, drugi na wskroś nowoczesny układ. Widać u dzieci koordynację ruchową nabytą w wyniku ćwiczeń, są gibkie i elastyczne jak na swój wiek, może to przyszłe gwiazdy sceny baletowej? Panie instruktorki (Dorota Zielińska i Sylwia Guzicka) mają mniej dalekosiężne cele, lekcje z rytmiki, podwaliny pod właściwy rozwój psychoruchowy dziecka. Po zakończeniu występu małe tancerki zasilają szeregi pląsających dzieciaków. Kostiumy taneczne rytmixsowianek pomagają im na pewno pięknie się prezentować, jest co fotografować.

           Na Bal przyszła Karolina Szulga, ze swoją mamą. Zaśpiewa nam? Tercet Karoliny, pani Sylwii i pana Filusa kończy Bal. W ostatnim jego akordzie ja też zostałam porwana do kółka. Tego symbolicznego koła, które łączy i scala i umacnia, to co zostało zadzierzgnięte w długiej tradycji balów „Szansy”, działalności tej ważnej dla środowiska organizacji pozarządowej. Jak kończy spotkanie pani Guzicka – dziękujemy wszystkim wrażliwcom za przybycie, za to że są na świecie, bo z nimi wszyscy czujemy się pewniej…

       Organizatorzy dziękują wszystkim sponsorom, Starostwu Powiatowemu oraz wolontariuszom: Basi Sieniawskiej, Kamili Matacz i Sławomirowi Filusowi. Pracownikom SOSW, pani Katarzynie Nyczek – Walaszek, Grażynie Kobierskiej, rodzicom ze stowarzyszenia za upieczenie pysznego ciasta.

         Wszystkim tym, którzy pragną przekazać swój 1% podatku na cele stowarzyszenia przypominamy : nr KRS 169865, kwota….., Cel szczegółowy: Stowarzyszenie „Szansa” Międzyrzecz.

Za przekazaną kwotę serdecznie dziękujemy.
 

                                                                                                                                             Iwona Wróblak

 

  

 

 

Słońcem opętani - oglądamy świat… czyli

XVIII Prezentacje Artystyczne „Szansy” dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej
 

            18.10. Kawiarnia „Stop- klatka” w Międzyrzeckim Ośrodku Kultury. Kameralna atmosfera właściwa dla takich spotkań, gdzie doświadcza się rzeczy i emocji zupełnie podstawowych. XVIII. Prezentacje Artystyczne Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Uzdolnionej Artystycznie Stowarzyszenia „Szansa”.

            Tzw. pełnoletnia już impreza Stowarzyszenia, gdzie kultywowane są i rozwijane doświadczenia kilkunastu lat pracy z osobami niepełnosprawnymi. Prezes Sylwia Guzicka ma do pomocy niezmordowaną panią Annę Szulgę, Katarzynę Nyczak – Walaszek, Grażynę Kobierską, Iwonę Stachowiak, Renatę Kowhan i grono oddanych wolontariuszy – Kamilę Matacz, Karolinę Leja,  Natalię Dutkowską i sympatyków. Tegoroczne Prezentacje dedykowane są pamięci zmarłego senatora Zdzisława Jarmużka, inicjatora Prezentacji, wieloletniego przyjaciela organizacji wspierającego Stowarzyszenie także z własnej prywatnej kieszeni.

            Coroczne Prezentacje są za każdym razem nieco inne, za sprawą zaproszonych na nie wykonawców. Tu właśnie chodzi o to, że to ONI są na pierwszym planie, dla NICH to się robi. Dodam, że też na pewno dla nas – w nich uczestniczących tzw. pełnosprawnych, bowiem uczy się tam rzeczy bardzo istotnych – fundamentalnych…. Właściwych proporcji dla spraw ważnych i tych niekoniecznie takich, codziennych, którym damy radę, o ile będziemy mieć siły, żeby o siebie walczyć dla dobra innych, bo taki jest sens istnienia człowieka w grupie społecznej. Chyba nie ma co do tego wątpliwości…

            Całą atmosferę rozgrzała i skierowała w odpowiednim – empatycznym – kierunku grupa z Zespołu Edukacyjnego Szkół w Brójcach w programie „Dzieci z Brójec”. Kogo jeszcze w tym roku zobaczyliśmy i usłyszeliśmy na Prezentacjach? Starych znajomych. Zaczęła w swoim przepięknie interpretowanym przez nią songu „Posłanie dla nadwrażliwych” Karolina Szulga. Nigdy mi nie dość słuchania tej pieśni w za każdym razem trochę innej interpretacji Karoliny. „Bądźcie pozdrowieni za miłość w nieczułości świata”. Dla pana Jarmużka, gdziekolwiek teraz jest, to pozdrowienie. I dla wszystkich przychodzących na Prezentacje. Dla tego wszystkiego, co nas łączy jako ludzi odczuwających emocje różnych aspektów miłości.

          Słuchamy Monikę Kubiak, niewidomą dziewczynę o mocnym srebrzystym wysokim głosie m.in. w pięknej piosence „Jeszcze się żagiel bieli”. Honoratę Frankiewicz i Roberta Guździoła, którzy ubrani w takież kostiumy, kilkakrotnie wystąpili – coś nowego – z piosenkami ludowymi, żartobliwymi przyśpiewkami. Nagrodzona oklaskami za odwagę Wioleta Musiał melorecytowała utwór Marka Grechuty. Mieliśmy zabawne wierszyki Juliana Tuwima w wykonaniu Kasi Gorzyckiej, Tomka Ignasiaka i Partyka Pietrusika ze Specjalnego Ośrodka Szkolno – Wychowawczego, przygotowane pod czujnym okiem nauczycielki- p. Anny Pielesiak.

           Od kilku lat występuje na Prezentacjach Marcin Lachowiec. Zadziwiła wszystkich swoją energią Katarzyna Roszak. Śpiewa trudne piosenki z repertuaru grupy „Maanam”. Jest bardzo na luzie, potem powie nam o sobie – no, jestem rockówą!, wózek inwalidzki jej absolutnie w tym nie przeszkadza.

        Objawieniem jest estradowo śpiewająca Basia Borowicz. Powiedziała mi, że … nigdy nie uczyła się śpiewania. Jest tak dojrzała muzycznie, aż nie chce się wierzyć, że takie nieodkryte perełki nie cieszą nas częściej swym głosem i interpretacją. Jest też poezja śpiewana, kiedy pojawia się Kasia Leśkiewicz. Wspaniale wykonuje m.in. znany utwór „Znam ludzi z kamienia”. Także w tym roku przyjechała do nas słoneczna i południowo grecka Marlena Wojtczak. Ciepłe greckie rytmy, melodyjne i afirmujące życie takie, jakim jest. Władysław Kaczmarek śpiewa trudne poetyckie teksty. Oprócz śpiewania jest też świetnym pływakiem. Na zakończenie dnia pani Sylwia Guzicka złożyła podziękowania uczestnikom i organizatorom koncertu, Bolesławowi Kołodziejskiemu, Romanowi Gocławskiemu, który opiekuje się grupą z Ostrowa Wielkopolskiego, Grupie Ratownictwa Medycznego. Realizację tego zadania wsparło w znacznej mierze Starostwo Powiatowe w Międzyrzeczu. Osobne podziękowania należą się sponsorom: Burmistrz Gminy Międzyrzecz, Międzyrzecki Ośrodek Kultury, Hotel „Duet”, Kręgielnia, Gospodarczy Bank Spółdzielczy, Ewa i Mieczysław Lamcha, Mirosław Janz, Katarzyna Wiese, Zofia Plewa, Jerzy i Anna Daszkiewicz, Jarosław Leśniewski, Drukarnia „Jadar”, Marian Gocławski, Elżbieta i Włodzimierz Szopińscy, Sławomir Guzicki, Mirosław Szulga i darczyńcy, którzy przekazali na rzecz organizacji 1% podatku. Dziękujemy też dyrekcji Szkoły Podstawowej nr 2 p. Katarzynie Dymel za udostępnienie  nam   miejsca na spotkania, zebrania, zajęcia z dziećmi w placówce, którą kieruje.

                                                                 (fragm. artykułu z „Kuriera Międzyrzeckiego”- p. Iwony Wróblak)

 

  

  

 

            W dniu 8 czerwca 36 osobowa grupa dzieci i młodzieży niepełnosprawnej wraz z wolontariuszami  wyruszyła na wycieczkę zorganizowaną przez Międzyrzeckie Stowarzyszenie SZANSA.  Pierwszym punktem naszego programu było jedyne miejsce na świecie, w którym codziennie można ujrzeć prawdziwy parowóz ciągnący skład pociągu do Poznania –czyli Parowozownię w Wolsztynie. Po Parowozowni oprowadzał nas uczestnik naszej wycieczki- Bartek Stański, który interesuje się tymi maszynami i urządzeniami służącymi do naprawiania zabytkowych pojazdów.
               Następnie zwiedzaliśmy wolsztyński skansen, na którym zgromadzono architekturę i wnętrza charakterystyczne dla zachodnio-wielkopolskiej wsi.  Oglądaliśmy dawną karczmę , izby, w których toczyło się wiejskie życie sprzęty tj. szafy, kredensy, skrzynie, obrazy kultu religijnego. Dowiedzieliśmy się o wiejskim rzemiośle oraz obrzędach i tradycjach dawnej wsi. Najbardziej podobał nam się wiatrak- koźlak, obracany na nieruchomej podstawie w kierunku wiatru, czego wspólnymi siłami doświadczyliśmy. Wiele radości dostarczyły szczególnie najmłodszym dzieciom zwierzęta wiejskie.
                Ostatnim celem naszej podróży była Indiańska Wioska w Nowym Jaromierzu. Indiańska Wioska to nie tylko eksponaty i opowieści z nią związane- to przede wszystkim zabawa, czyli indiański tor przeszkód, strzelanie z łuku, rzuty rzutkami, nauka tańca, indiańskie pieśni i legendy przy ognisku.
Mieliśmy również możliwość upieczenia kiełbasek przywiezionych ze sobą dzięki życzliwości Firmy „Zyguła” oraz słodyczy zakupionych przez państwa Kuik oraz stowarzyszenie. Wycieczka nie mogłaby dojść do skutku, gdyby nie dofinansowanie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
                Dopisała nam pogoda i humory, pełni wrażeń wróciliśmy do domu, planując w drodze powrotnej kolejną przyszłoroczną wyprawę.

                                                                                                     Sylwia Guzicka i Anna Szulga

  

  
 

BAL

W dniu 9 lutego o godz. 10.00 w Specjalnym Ośrodku Szkolno- Wychowawczym zabrzmiała skoczna, karnawałowa muzyka. Stowarzyszenie „Szansa” zorganizowało bal dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej. Na sali zgromadziło się ok. 70 dzieci z opiekunami i zaproszeni  goście. Wodzirejem był klaun- ojciec Weroniki- Krzysztof Kondracik.  Oprawę muzyczną przygotował p. Sławomir Filus. Dzieci wzięły udział w licznych, ciekawych konkursach a zwycięzcy otrzymali nagrody rzeczowe, które ufundowało Starostwo Powiatowe w Międzyrzeczu. W czasie przerwy uczestnicy balu częstowali się słodyczami i napojami. Imprezę uświetnił występ pary tanecznej klasy D- Mateusza Paszko i Mileny Ziębakowskiej, tańczącej w Międzyrzeckim Klubie FAN DANCE pod opieką p. Piotra Soji oraz koncert wokalny Karoliny Szulgi. Szczególne podziękowania należą się naszym wolontariuszkom, uczennicom  szkół średnich: Kamili Matacz, Karolinie Leji, Dominice Nestorowskiej i studentce- Marcie Kosteckiej. Dziękujemy darczyńcom i przyjaciołom stowarzyszenia za ufundowanie poczęstunku. Wszystko co piękne szybko się kończy, na kolejny bal dzieci muszą poczekać 365 dni. Ale przecież czas tak szybko płynie… Do zobaczenia za rok!

                                                  Sylwia Guzicka

  

  
 

Z głębokim żalem informujemy, że w grudniu zmarł jeden z założycieli stowarzyszenia - p. senator RP Zdzisław Jarmużek. Będzie nam brakowało jego zaangażowania w sprawy osób niepełnosprawnych i potrzebujących.

 

Andrzejki w Szansie

   


 

Koncert Stowarzyszenia „Szansa” XVI Prezentacje Artystyczne- 19 października, sala kameralna MOK-u.

            „Unikalne koncerty Stowarzyszenia Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Uzdolnionej Artystycznie „Szansa” trwają już od 16-tu lat. Są nie tylko prezentacją osób niepełnosprawnych, która ma obrazować idee i filozofię możliwie szeroko i dogłębnie pomyślanej integracji społeczeństwa, wykraczającej poza definicje przyjętej „normy” sprawności intelektualnej czy ruchowej. Te koncerty to także satysfakcjonujące wydarzenia kulturalne.

            W ty roku na prezentacje przyjechali przedstawiciele Warsztatów Terapii Zajęciowej z Ostrowa Wielkopolskiego z instruktorem Romanem Gosławskim. Stworzyli ciekawy zespół wokalny „Przyjaciele”, w skład którego wchodzą: już stała bywalka „Prezentacji” Honorata Frankiewicz (z Westrzału), Robert Guździoł, Katarzyna Roszak i Marlena Wojtczak (wszyscy z Przygodzic).

            Nasi międzyrzecznie też śpiewali. Marcin Lachowiec – jako jedyny dzisiaj w piosence rappującej. Monika Kubiak o słodkim wysokim głosie, dziewczyna zdolna, nieco nieśmiała, którą bardzo lubimy za jej uśmiech do świata, chociaż zupełnie nic nie widzi. Z Trzciela jest Kasia Leśkiewicz. Ambitny repertuar, piosenki poetyckie interpretowane w sposób zdradzający stały i wieloletni kontakt z literaturą piękną. W swoim krótkim expose czytanym przez pana Bartka mówiła o docenianiu w życiu drobiazgów, myślę, że jako dominantów w codziennej filozofii bycia jako takiej, bardzo dojrzałej.

            Na koniec – cukierek, raczej – bombonierka. Karolina Szulga. Fenomen interpretacji aktorskiej, wyrafinowanej, pieśni i utworów muzycznie skomplikowanych przy dziewięćdziesięciu kilku procentowym uszkodzeniu słuchu, (też uszkodzonym wzroku i wielu chorobach). To nasza legenda Międzyrzecza, która jeszcze zapisze się dobitnie w lokalnej kronice.

Na koniec Karolinka, Kasia Leśkiewicz i Honorata Frankiewicz pożegnali nas w przepięknej pieśni o pożegnaniu, zatrzymaniu chwili pożegnania, zapisaniu w pamięci wzruszeń naszego tegorocznego spotkania.

            Współorganizatorem „Prezentacji” jest pan Jacek Bełz i Międzyrzecki Ośrodek Kultury. Organizatorzy dziękują dyr. MOK Andrzejowi Sobczakowi za udostępnienie sali kameralnej i pracę akustyków. Podziękowania dla wykonawców, członków Stowarzyszenia „Szansa”, pracowników MOK, pracowników Hotelu „Duet”, uczestników i instruktorów Środowiskowego Domu Samopomocy w Międzyrzeczu, wolontariuszy. Za zainteresowanie i obecność - dla prasy lokalnej i dla Portalu Społecznościowego „Ziemia Międzyrzecka”- red. nacz. Kazimierz Czułup. Sponsorzy: Urząd Miasta Międzyrzecz, Starostwo Powiatowe Międzyrzecz, Gospodarczy Bank Spółdzielczy M-cz, Zdzisław Jarmużek, Ewa i Mieczysław Lamcha, Katarzyna Wiese, Beata Bełz, Jerzy Daszkiewicz, Sławomir Guzicki, Mirosław Szulga, Jarosław Leśniewski, osoby wpłacające 1 % od swojego podatku na Stowarzyszenie, wszyscy darczyńcy.”

                                                                Fragment artykułu do „Kuriera Międzyrzeckiego” p. Iwony Wróblak
 

           Serdecznie dziękuję za pomoc w organizacji prezentacji p. Katarzynie Nyczak- Walaszek za scenografię, p. Grażynie Kobierskiej za opiekę nad gośćmi koncertu.

        W dniu 16 października br. o godz.13.00 w naszej szkole odbyły się warsztaty tańca integracyjnego dla 11 uczestników Środowiskowego Domu Samopomocy, które miałam przyjemność prowadzić. Uczestnicy otrzymali pamiątkowe dyplomy.

                                                                                                                                                                                                                                                                                              Sylwia Guzicka

  

  

 

Podsumowanie „Akcji Człowiek”( 2012/2013)

10 sierpnia 2012 r. w sali Centrum Integracji Społecznej w Zielonej Górze odbyła się konferencja wieńcząca projekt „Utworzenie dwóch modelowych ośrodków doradztwa dla Powiatów Międzyrzeckiego i Wschowskiego”. Z ramienia powiatu międzyrzeckiego w konferencji udział wzięli przedstawiciele zarządu naszego stowarzyszenia. Sylwia Guzicka przedstawiła uczestnikom korzyści, jakie dla organizacji przyniósł realizowany projekt- m.in. nawiązanie współpracy z niemieckimi organizacjami pracującymi na rzecz osób niepełnosprawnych z Brandenburgii.

W Specjalnym Ośrodku Szkolno- Wychowawczym im. Marii Konopnickiej w Międzyrzeczu mieści się biuro Rejonowego Ośrodka Związku Lubuskich Organizacji Pozarządowych, który spełnia bezpłatnie funkcje konsultacyjne, doradcze i szkoleniowe dla organizacji pozarządowych. Zainteresowanych rodziców, opiekunów dzieci niepełnosprawnych z naszego stowarzyszenia serdecznie zachęcamy do korzystania z usług ośrodka.

W dniach 18-20 października odbędą się Warsztaty Artystyczne Osób Niepełnosprawnych.

 

Serdecznie zapraszamy na Koncert Osób Niepełnosprawnych, Uzdolnionych Artystycznie , który odbędzie się w dniu

19 października o godz. 18.00 w sali konferencyjnej MOK-u w Międzyrzeczu. Wstęp wolny.

                                                                                                                                                                                                       S. Guzicka